JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

25 resultaten
Filteren
van 3
Gerdine Zoeteman
Little things?

Little things?

Weet je, eigenlijk houd ik niet zo van klein en onopvallend. Liever zou ik hier schrijven over groot en indrukwekkend. Over een kerkgebouw dat op zondag uitpuilt van bezoekers. Of over dagelijkse diepgaande gesprekken met mensen om mij heen. De werkelijkheid is helaas weerbarstiger. Pas waren we ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
403 woorden
Schakeltjes

Schakeltjes

Terwijl we daar liepen, vertelde deze jonge Albanese vrouw me haar verhaal. Ze vertelde hoe ze opgroeide in een gezin dat officieel behoorde tot de orthodoxe kerk. In de praktijk betekende dat echter nauwelijks iets voor hen. Via een zendingsorganisatie kreeg ze een kinderbijbel in handen. Dat bo ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
410 woorden
Bruidegom

Bruidegom

Deze jongen was niet de enige die nogal verbaasd reageerde op het feit dat ik inderdaad alleen in een huis woon. Single zijn is in Albanië een zeldzaamheid. Al heel wat keertjes werd me hier gevraagd: ”a je e martuar?”, oftewel, “ben je getrouwd?” Het is een heel gebruikelijke vraag bij een eerst ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
420 woorden
OnWankelbare liefde

OnWankelbare liefde

De beving duurt maar dertig seconden. Maar in die tijd laat ze een spoor van dood, verwoesting en onzekerheid achter. Nog slaperig sta ik ineens naast mijn bed. Wat te doen? Is het trappenhuis veilig genoeg? Of toch maar onder een deurpost wachten? Om ons heen wordt het donker. Ook voo ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
421 woorden
Al veranderde de aarde haar plaats...

Al veranderde de aarde haar plaats...

Terwijl we het zeewater achter ons laten om in groepjes een zandkasteel te gaan bouwen, komt de zoon van de buschauffeur op ons toelopen. “Onze bus begon net te schudden…”, begint hij, terwijl hij ons strak aankijkt met z’n donkerbruine ogen. “Pa dacht dat ik de boosdoener was, maar toen hij zag ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
423 woorden
Hiri i Perëndisë

Hiri i Perëndisë

Leren doe je door vallen en opstaan. Met het aanleren van een nieuwe taal is dat ook zo. Ik denk aan de eerste keer dat ik uit de Bijbel voorlas op de meidenclub. Door een letter te verwisselen veranderde ik onbedoeld het woord ‘wassen’ in ‘eten’. En dus las ik voor dat de Israëlieten hun kleren ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
433 woorden
Zaterdagmorgen

Zaterdagmorgen

“Juf, mogen we ook een keer wat komen bakken bij u thuis?” Zeg maar eens nee als twee paar glimmende ogen je verwachtingsvol aankijken… En zo staan we deze zaterdagmorgen in de keuken. Tweehonderd gram boter, tweehonderd gram meel, vier eieren… En laten we vooral de suiker niet vergete ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
440 woorden
Opgestaan?!

Opgestaan?!

Iedere keer als ik haar winkeltje passeer, neem ik me voor om er eens binnen te gaan. Als er één plaats is waar vrouwen uit de wijk gezellig bijkletsen, dan is het wel hier. Maar eerlijk is eerlijk… Ik ben niet zo’n dapper mens… De nieuwsgierige blikken waarmee ik als buitenlander aangekeken word ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
441 woorden
Honger

Honger

Je moet wel echt honger hebben om je met het voedsel uit deze container te willen voeden. Hier wordt zelfs toiletafval gedumpt en hebben straathonden en zwerfkatten vrij spel. Het weerhoudt deze man, en vele anderen met hem, er niet van om in de stadscontainers te zoeken naar plastic, blikjes en ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
442 woorden
DOOR GESLOTEN DEUREN

DOOR GESLOTEN DEUREN

Het huilen staat me nader dan het lachen als ik op m’n fiets door Durrës spurt. Normaalgesproken is het hier druk en levendig en worden er warme begroetingen uitgewisseld. Nu lopen mensen met een boog om elkaar heen, áls ze elkaar al passeren. Neuzen en monden zijn angstvallig weggesto ...

Daniel
Gerdine Zoeteman
443 woorden
van 3