
EEN ANGSTIG AVOMTUUR
(slot) Het gevecht. Met woest geweld schiet de eenzame walrus op de Eskimoboot af. Ningiok, die zijn geweer verwisseld heeft voor de harpoen, haalt uit. Op het moment, dat de grote speer wegsuist, duikt de walrus plotseling onder en drijft zijn schuinstaande ...

DE „VLUCHT" VAN VICTOR WASSI
Ver, heel ver van de bewoonde wereld ligt een dorpje. De huizen zijn van hout en allemaal eender gebouwd. Om het dorpje zijn — boven elkaar — tien rijen prikkeldraad gespannen. Buiten dat gemeen-uitziende draad ligt een aarden wal en op die wal staan op vier hoeken hoge houten torens. Er is maar ...

DE „VLUCHT" VAN VICTOR WASSI
Eigenlijk heeft hij geen licht nodig, hij kent het uit zijn hoofd, hij heeft het in zijn hart. Stevig omklemt Victor het boekje, dat onder het kussen ligt. Nee, beter is het om nog wat te wachten tot er zich een gelegenheid voordoet, die het mogelijk maakt om over die grote schat onder zijn kusse ...

DE SPOOK- HOEVE (1)
Ze zijn er! „Kijk, dat moet de toren zijn, Janneke. Daar is het dorp!"Janneke kijkt ingespannen naar de kleine ranke torenspits die haar broer Geerten aanwijst.„Wel een vriendelijk torentje", vindt ze. „Als het dorp ook maar zo is "Geerten zoek ...

DE SPOOK- HOEVE (2)
Achter elkaar lopen ze die avond om het huis heen naar de voordeur van Dine-meu. Vader laat de klopper vallen, een bel is er niet. Na enkele ogenblikken horen ze geschuifel in de gang en de deur wordt opengedaan.„Kom binnen, kom binnen!" kraakt een vriendelijke stem.Ze stappen langs ...

DE SPOOK- HOEVE (3)
Buiten kijkt hij omhoog of er werkelijk een tak tegen het raam kan waaien.Maar niet één boom staat zo dicht bij het huis! Dan draait hij zich om en haast zich naar hun huisdeur. Gauw alles vertellen! De klompen Het hele geval loopt met een sisser af. Z ...

DE SPOOK-HOEVE
(Slot) Tot haar verbazing ziet ze dat Dinemeu in de deuropening staat. Er is iets van de trotse gebiedende boerin in haar stem als ze roept: „Nee, Inge, geen veldwachter. Op mijn verantwoording!" Dan lijkt het vrouwtje ineens in elkaar te schrompelen. Met lege ogen ...

TOCH NAAR ROME
(1) Plinius heeft haast Door de straten van Pompeji loopt een jongen. Zijn blote voeten steken in een paar stevige sandalen. Zijn donkere ogen nemen alles wat ze zien nauwkeurig op. Hij loopt op de stoep en laat het verkeer langs zic ...

TOCH NAAR ROME
(2) Overal in de muren staan de namen gekrast van de beste gladiatoren. Plinius en Cornelius voelen de spanning van de wedstrijd al, als ze denken hoe de scheidsrechter met zijn stok de ruimte zal aanwijzen, . waarbinnen gevochten mag worden. Ze horen de trompetten ...

TOCH NAAR ROME
(3) Op de weg van Capua naar Rome rijdt een logge wagen. Twee sterke oaarden trekken de kar. Een man houdt de teugels, twee jongens zitten naast hem. Ze zeggen niet veel. Hun gezichten staan somber. In de kar schommelen een paar grote stenen vaten zachtjes mee met ...