Filteren
van 12
Lente in de poëzie
Hoe schoon kan het zijn in de lente, wanneer we 's morgens vroeg de zon zien opgaan! De winter is verdreven, een nieuw seizoen is aangebroken, de tijd van nieuw leven, van nieuwe groei en bloei! Ouden van dagen zien uit naar de komst van de lente, die wellicht verlenging van het leven zal brengen ...
Rondom Goede Vrijdag en Pasen Hoe ziet de dichter Boutens dit ?
Vele mensen zien Goede Vrijdag en Pasen als weliswaar bizondere kalenderdagen, maar staan niet of nauwelijks stil bij de feiten die worden herdacht; ze weten vaag van een kruisiging' en van een wondere opstanding, maar die zaken worden opgevat als mythen en oude overleveringen, die wel „aardig" z ...
Verzetspoëzie
Het is de bedoeling niet hier in herinnering te brengen de vreselijke tijd van de Duitse overheersing; te schrijven over het verzet tegen de tirannie; het voor en tegen op te wegen of de vijfde Mei wel of geen feestdag zal zijn, maar te wijzen op de verzetspoëzie, het merkwaardig verschijnsel in ...
Herinnering aan schrikkelijke dagen
De Meimaand, tijd van nieuwe groei en bloei, van krachtig jong leven, roept ons steeds opnieuw in herinnering, wat nimmer weer zal worden uitgewist, de verraderlijke inval van de Duitsers; als we slechts zeggen „De Meidagen", dan weten w T e al waarover het gaat; dan gaan jammer en ellende weer a ...
Weg uit rumoer en angst
Over de na-oorlogse literatuur kan weinig maar ook veel gezegd worden: men kan er zich heel gemakkelijk van af maken door te zeggen, clat het onzin is, maar er is ook een grote boom over op te zetten. Het gaat in de regel zo, clat men iets mooi moet vinden om niet voor achterlijk aangezien te wor ...
Zoeken naar een naamloze God
Bij de naoorlogse poëzie gaat het niet zozeer meer om het schone en zuivere, maar hoofdzakelijk om de werkelijkheid; de dichters en dichteressen willen niet gemaakt mooi schrijven, doch beelden de (zo vaak wrede: naoorlogse!) werkelijkheid uit. Daarbij is niet alleen de ziel betrokken, maar het h ...
Vergankelijkheid en heimwee
Nog eenmaal kom ik op het bundeltje „Stroomversnelling" van Hella Haasse terug. De dichteres schrijft een gedicht „In het park". In dat park is het bladstil. Dat zegt de dichteres niet zó, maar dat maken we op uit haar woorden: De hemel ligt verdronken in het meer. De wilgen staren roerloo ...
Vroege lente
Het lengen der dagen door het hoger klimmen van de zon, doet ons bij voorbaat vertoeven in het heerlijke lentegetij, clat door iedereen met verlangen wordt verbeid. Als februari ons wat eerstelingen geeft van cle heerlijke lentedagen, clan nemen we clat nog niet zo serieus, omdat we voorvoelen, d ...
Het schone rondom ons
Onze tijd leent zich niet meer om onze aandacht te vragen voor het simpele en nietige in de natuur. Wij hebben het allemaal te druk, en als het vakantie is, dus voor een wijle de dagelijkse slommer op zij is gezet, dan jakkeren we overal heen: we fietsen en „brommen" en „bussen" het schone voorbi ...
Nogmaals: Joost over Michiel
Van Willem van de Velde, bijgenaamd De Oude (1611— 1693) is bekend, dat hij mee voer met de oorlogsvloot, om op een betrekkelijk veilige afstand van het zeegevecht schetsen te maken van de krijgsbedrijven ter zee. Aan hem vooral hebben wij het te danken, dat we met zekerheid weten hoe het er toeg ...
van 12
