House
House is een extreme feest- en muzieksoort, afkomstig uit de Verenigde Staten. Eind jaren zeventig werd de muziek door een aantal disc-jockey's ontwikkeld uit bestaande muzieksoorten als disco en soul. Een disc-jockey is degene die in een dancing een mix maakt met verschillende platen en die 'aan elkaar praat'. Hij is verantwoordelijk voor de sfeer op en rond de dansvloer. De housemuziek die door een aantal disc-jockey's werd ontwikkeld, moest de mensen op de dansvloer een gevoel van saamhorigheid en harmonie geven. De muziekstijl waaide over naar Chicago waar de DJ's van nachtclub 'The WareHouse' de muziek ongekend populair maakten. Ze wisten het publiek in vervoering te brengen met hun eenvoudige, keiharde muziek. Die muziek werd vernoemd naar de nachtclub: house-music. House bloeide halverwege de jaren tachtig vooral onder zwarte homoseksuele jongeren in New-York en Chicago. Van daaruit kwam house via Engeland over naar het vasteland van Europa. Vooral in Nederland kreeg house al snel vaste voet aan de grond.
De muziek
Housemuziek is monotone muziek met eindeloze herhalingen. Het is eigenlijk geen muziek om naar te luisteren, maar muziek om op te dansen. Het gaat om het ritme: een snel door de computer gestuurd ritme met zware bas-tonen. Het basritme is minimaal 120 dreunen per minuut en kan oplopen tot 180 en zelfs tot 220 per minuut (zogenaamde gabber-house). Het is juist het ritme dat de sensatie, de hevige gevoelens, teweegbrengt. Op de party's verzorgen DJ's met platen een mix van housemuziek. Door de muziek heen worden allerlei teksten en kreten gedraaid, van keiharde vloeken tot uitspraken van Martin Luther King. De muziek is sensueel: het doet iets met je lichaam, het wekt lusten op. House is op jezelf gericht: je danst niet met één ander, je danst met jezelf, je danst met iedereen. Het is moeilijk concreet vast te stellen wat housemuziek precies is. De beste definitie is misschien wel die van discjockey Per Meyer: 'House is dansmuziek in de meest elementaire vorm'. Het is muziek zonder duidelijke wetten.
Dansmuziek bestaat al heel lang. In Europa werd dergelijke muziek veel gebruikt in paleizen en kastelen. Een voorbeeld van dansmuziek is de wals. Deze walsen hebben meestal dezelfde, driedelige, maatsoort. Het komt erop neer dat zo'n maat bestaat uit drie tellen, waarbij het accent op de eerste tel komt.. Wanneer we nu tel twee en drie weglaten, houden we alleen de accenten over. En dat is nu house. De accenten worden opgeschroefd tot 120 per minuut of meer. De muziek is vergelijkbaar met die van een groepje inboorlingen tijdens een oorlogsdans. Zo'n dans wordt begeleid door iemand die op een holle boomstam slaat en dat tempo opvoert om zijn stamgenoten agressief te krijgen en om een eenheidsgevoel te kweken. Bij house wordt het eenheidsgevoel versterkt door de massa en door drugs. Om het effect van de muziek nog meer te versterken, maakt house gebruik van sub-sonische geluiden: geluiden die door het menselijk oor niet gehoord kunnen worden. Dat wil niet zeggen dat de aanwezigheid ervan niet opgemerkt kan worden. Ze worden niet gehoord maar wel gevoeld. Vandaar de term 'muziek voor doven'; het gaat je ribbekast in en je ruggemerg weer uit! House moet heel simpel, ongecompliceerd zijn. Het trekt zich niets aan van tonale of harmonische wetten. De structuur van de muziek is zeer eenvoudig. Analyse van het nummer No limit (geen grens) van een Nederlands houseduo 'Two unlimitid' laat zien dat er vijf componenten zijn die dit nummer vormen:
1. een opzwepend aanvangsmelodietje dat ieder willekeurig persoon kan bedenken.
2. een vrouwelijke zangstem
3. een ritmische spreekstem of 'rap'
4. ongeveer 130-140 bpm (beats per minute)
5. muzikale ondersteuning door onder andere synthesyzer
Housemuziek kent diverse varianten die je grofweg in drieën kunt verdelen.
Zo is er de mellow-house. Deze term wordt ook gebruikt om de werking van de drug XTC te omschrijven. Iemand die zich mellow voelt, is erg open en voelt zich kalm en op zijn gemak. Mellow-house is de rustigste variant. Het ritme komt niet boven de 120 bpm. Een house-soort binnen deze variant in 'ambient', een soort new age-house. Er zijn groepen die hun ambient house met gregoriaanse kerkzang en oosterse muziek kombineren.
Dan is er een tussenstroming (crossover-house) die veel op de radio te horen is. Acid-house hoort in deze richting. Acid is synoniem voor XTC. In deze muziek wordt het gebruik van deze drug openlijk gepropageerd.
Tenslotte is er de 'hard-core-house'. Keiharde house waarbij het aantal 'beats per minute' op kan lopen tot 180. Deze muziek brengt je binnen tien seconden in vervoering. Het grootste gedeelte van deze richting komt uit Rotterdam en wel in de gedaante van 'gabber-house'. Deze house wordt ook wel onderwereld-house genoemd: gabber is namelijk het bargoense woord voor vriend.
De raves
De eerste house-party's - of raves - in Nederland vonden in 1988 illegaal plaats op afgelegen plaatsen. Dergelijke illegale party's worden de laatste tijd zeldzaam. Gemeenten waar party's gehouden worden, stellen eisen om vergunningen te verlenen. Voornaamste eis is dat de geluidsoverlast beperkt blijft. Vandaar dat vaak gekozen wordt voor afgelegen hallen of schuren. De politie overlegt met de organisatie om de zaak enigszins in de hand te houden. In Engeland werden house-party's verboden nadat in vijf jaar 120 doden gevallen waren. Ook in Nederland zijn al doden gevallen, maar van een verbod is geen sprake. Een kaartje voor een house-party kost al gauw 35 of 40 euro. Maar daar krijg je dan ook wat voor: de party begint zaterdagavond om 19.00 uur en gaat door tot 5 of 6 uur de volgende morgen. Al die tijd word je overladen met keiharde muziek (in de Jaarbeurs was op 27 november een muziekinstallatie van twee keer 100.000 watt beschikbaar!)
Jongeren worden naar de house-party's gelokt door middel van flyers, tweezijdig bedrukte folders. De flyers zijn in het Engels opgesteld en nietsverhullend. Openlijk worden demonische zaken voorgesteld. De namen van de raves spreken voor zich: Trip to Hell (Reis naar de hel), Dance to Eden (De dans naar Eden), Immortality (Onsterfelijkheid), Dreamland in erotic city (Droomland in de stad van de erotiek), Heaven in Hell (de hemel in de hel), Tempel of terror (Tempel van de angst), enzovoort. Op de smoorhete dansvloer gaan massa's jongeren 'uit hun dak'. Keiharde muziek, speciale lichteffecten en erotische films die op grote videoschermen gedraaid worden, dragen bij tot een échte house-sfeer. De lusten worden opgewekt en condooms worden gratis verstrekt.
Na een nacht dansen kunnen de bezoekers uitrusten en afkoelen in speciale chill-out (afkoel-)ruimten. Een aantal gaat daarna nog door tot in de loop van de morgen in een zogenaamde after house-party.
De Nederlandse varianten
In Nederland zijn al snel verschillende house-stromingen ontstaan. Een zachtere variant is de mellow-house. Hier ontbreken occulte elementen of blijven ze verborgen. Het ritme is 120 beats per minute (120 slagen per minuut). Daarnaast bestaat de hardcore house: keiharde house waar het demonische juist wordt gepropageerd. Een voorbeeld daarvan is de zogenaamde Hellraiser (werver voor de hel) in Amsterdam en Den Helder, gepresenteerd als 'the ultimate hardcore event' (de uiterste, onnavolgbare, hardcore gebeurtenis). Deze harde house wordt ook wel gabber-house genoemd.
Bij grote house-party's (mega-raves) is er vaak voor elk wat wils: een zaal met mellow-house en een zaal met gabberhouse. Deze mega-raves worden steeds groter: op de Maasvlakte waren in de zomer van 1993 15.000 jongeren aanwezig, in Lelystad naar schatting zelfs 40.000 op een driedaagse megarave. Naar schatting 150.000 Nederlandse jongeren brengen tenminste één nacht per maand dansend door.
De goudmijn, de onderwereld
Met de grote aantallen jongeren die op de house-party's afkomen, deed al snel de commercie, de handel, haar intrede. Een kaartje voor een rave kost al gauw zo'n 40 euro. Tel daar de drankjes en de drugs (zoals XTC-pillen) nog eens bij en het is duidelijk dat house keiharde business is. Onderwereld en drugsmaffia hebben zich ook op het housefenomeen geworpen. De politie moet regelmatig optreden en ontdekt steeds vaker criminelen achter de organisatie van house-party's. De enorme aantallen bezoekers, onder invloed van drugs en alcohol, zijn maar moeilijk in bedwang te houden. Tijdens de mega-rave op de Maasvlakte liepen er 160 uitsmijters rond om de orde te bewaken. Het geweld neemt toe. De Telegraaf: 'Het wachten is op de eerste doden'. Op verschillende plaatsen liepen houseparty's al uit de hand. Er werd geplunderd, er vielen schoten en er werd een veldslag met de politie geleverd.
Verslaving
Om een hele nacht door te kunnen dansen, heb je eigenlijk een pepmiddel nodig. Op house-party's zijn daarom diverse soorten drugs te koop. De meest populaire drug op de party's is de XTC-pil (ook wel Ecstasy - extase genoemd). Neem je zo'n pil in dan krijg je meer energie en een gevoel van welbevinden dat zowel de trance als het saamhorigheidsgevoel versterkt. Alle remmen gaan los. De overheid heeft XTC inmiddels aangemerkt als harddrug, en beschouwt de drug dus als gevaarlijk. Cijfers van het aantal drugsgebruikers op de house-party's lopen nogal uiteen. Duidelijk is wel dat op alle party's dealers aanwezig zijn die voor grof geld (een pil kost al gauw 25 euro) verhandelen. De ervaring leert dat XTC niet lichamelijk verslavend werkt, maar wel geestelijke verslaving veroorzaakt. Dat wil zeggen: je moet blijven slikken om psychische afkickverschijnselen na een house-party te voorkomen. Zo raak je verslaafd aan de zogenaamde 'witte middelen' èn wordt de stap naar andere drugs als cocaïne en heroïne verkleind. Het is bekend dat louter en alleen het bezoeken van house-party's al verslavend werkt: na de kick, het gevoel in een andere wereld te zijn tijdens een party, komt de harde werkelijkheid weer terug. Daarom wil je iedere keer weer naar een houseparty of heb je de muziek weer nodig. Een jeugdwerker in Breda, waar naar schatting vier- tot zeshonderd jongeren psychisch verslaafd zijn aan drugs en house, verklaart: 'De meeste jongeren raken ontspoord, ze gaan niet naar school, hebben geen werk en verliezen het contact met hun ouders. Hun toekomstperspectief is nul. Ze leven vooral 's nachts en gaan van de ene house-party naar de andere. Overdag slapen ze of hangen ze rond in koffieshops en cafés'.
De EHBO post op een house-party
De interkerkelijke werkgroep 'Naar House' in Rotterdam houdt zich bezig met evangelisatie bij de ingang van house-party's. Een van de medewerkers is enkele keren ook binnen geweest met een 'crew-card' (medewerkerskaart) van de organisatie.
'De EHBO-post was in één van de kleedkamers aan de rand van de hallen. Om daar te komen, moesten we door de hal lopen. Aangrijpend: 15.000 jongeren die allemaal in de ban zijn van de muziek. Je wordt overspoeld met geluid, licht- en lasereffecten. In de EHBO-post aangekomen zie je één van de gevolgen. Verdwaasde jongeren die met wijdopengesperde ogen op de grond zitten. Je ziet er vooral veel meisjes. Sommigen hebben allerlei waanideeën. Eén meisje - ik schatte haar niet ouder dan 12 of 13 jaar - lag helemaal verkrampt onder een deken. Ze maakte af en toe spastische bewegingen en was vreselijk angstig. Ik weet niet of dit door de drugs kwam of puur door de sfeer, de muziek, de hitte en de vermoeidheid. Bekend is wel dat meisjes vanwege hun subtielere water-vethuishouding eerder te veel drugs slikken dan jongens. Ik was rond één uur 's nachts in de EHBO-post. Veel erger schijnt het daar te zijn rond vier uur: dan komen er steeds meer uitvallers. Onze werkgroepvoorzitter heeft in Nieuwegein gezien hoe een ambulance iemand weghaalde die tijdens een party overleden was. In een EHBO-post zie je de gevolgen van house. Niet te peilen is de geestelijkeschade die aangericht wordt'.
House en wij
In kort bestek is geschetst wat house inhoudt. Er is uiteraard nog veel meer over te zeggen. In ieder geval ook dit: house is een fenomeen dat ons waarschuwt hoever we in ons land zijn afgegleden. Openlijk worden Gods geboden met voeten getreden en worden jongeren aangespoord om zonde te bedrijven, ja openlijk wordt de satan aanbeden. Natuurlijk gebeurde dat vroeger ook, maar het grove, openlijke uitleven van de zonde op zo'n grote schaal, dat is voor Nederland toch een nieuw verschijnsel. De wissel is al eerder omgegaan: in de jaren zestig met zijn revoluties op velerlei gebied. De tendensen waren al eerder zichtbaar in de hippie-wereld en in de popmuziek; nu zijn we getuige van het verder uitbreken van de zonde. In wat voor een maatschappij kunnen uitwassen als house voorkomen? In een vergaand geseculariseerde, godloze maatschappij. House wordt steeds meer geaccepteerd, waarbij te vrezen valt dat velen het ware karakter van house niet doorzien: de Rabobank deelde als een geschenk in de spaarweek een house-CD uit aan jongeren boven de zestien... En wij? Wij leven in die maatschappij... maar dan toch zeker als vreemdelingen!? Dat betekent voor house: er ver vandaan blijven, van party's en dergelijke, maar ook van de muziek. Bid voor jezelf, of de Heere je voor de zonde wil bewaren. En bid voor degenen die verslaafd zijn aan house. 'Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt'
Introductie
Dit nummer van Mivo +12 heeft een wat afwijkende inhoud en opzet. Het gaat over twee thema's die beide met verslaving te maken hebben: house en gokken. House houdt de gemoederen nogal bezig de laatste maanden. Diverse verontrustende artikelen zijn verschenen. De JBGG-folder over house wordt in een grote oplage verspreid - de belangstelling ervoor blijkt groot te zijn. We zijn daar blij mee. We hopen dat velen wakker geschud worden. Want de verontrusting is terecht. House kent geen grenzen: no limits. We hebben hier te maken met een onthutsend open aanval van satan op jongeren.
Het tweede thema gaat over gokken, iets dat ook voor tieners steeds meer een gevaar wordt. De informatie in dit instructieblad komt gedeeltelijk overeen met de informatie in het ledenblad, maar is uitvoeriger.
We wensen u goede verenigingsavonden toe.
Namens Mivo + 12
J. Leune
Het volgende nummer
* Paasschets met paasprogramma
* De blindgeborene
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994
Mivo +12 | 32 Pagina's