Even spiegelen

Judith en Henriëtte (16) Hollemans

Henriëtte, wat vindt jouw moeder belangrijk in de opvoeding?

Openheid, eerlijkheid, verantwoordelijkheid en eeuwigheid.

Waar merk je dat aan?

Als mijn moeder aan me merkt dat er wat is, vraagt ze dat aan me en probeert ze erachter te komen wat me dwarszit. Mijn moeder is een prater en dat ben ik ook, we bespreken veel met elkaar. Ik hecht aan de mening van mijn moeder. Ik vraag vaak zelf naar het oordeel van mijn ouders over allerlei dingen die ik tegenkom. Mijn moeder en ik hebben gelukkig een goede band. Als ik oneerlijk ben, kan dat de band schaden en daar voel ik me niet goed bij. En trouwens, mijn moeder heeft heel veel door, ze zou er toch wel achter komen. Naarmate ik ouder ben, word ik zelfstandiger. Mijn ouders blijven geïnteresseerd in school- en geldzaken, maar daarin draag ik zelf verantwoordelijkheid. Ik heb ook echt nog wel regels nodig, dat merk ik bijvoorbeeld in het omgaan met mijn telefoon. Het is best verleidelijk om er lang mee bezig te zijn.

Aan gesprekken, bepaalde opmerkingen of aansporingen, hun gebeden, maar ook waar mijn ouders aandacht aan besteden, merk ik dat ze het aardse leven niet het belangrijkst vinden, maar de eeuwigheid. Ze wijzen me erop dat ik ook eens een ‘goed’ boek moet lezen of doordeweeks naar de kerk gaan.

Judith, wat vind jij belangrijk in de opvoeding van Henriëtte?

Er voor haar zijn, belangstelling voor wat ze doet, denkt, wil en vindt. Daarnaast willen we haar een gezellig, warm nest bieden waarin we eerlijk en open met elkaar omgaan. In dit geheel hebben we aandacht voor de wezenlijke zaken, het leven met en voor de Heere. In allerlei dingen grijpen we terug op de Bijbel. Dat is verweven door de hele opvoeding heen.

Waaraan merkt ze dat?

Mijn betrokkenheid kan ze merken aan veel vragen die ik haar stel en aan het feit dat ik meedenk in keuzes waar ze voor staat. Een voorbeeld is haar studiekeuze. Ze zegt al van kleins af aan dat ze het onderwijs in wil. Ze twijfelt wel eens, dan denk ik met haar mee om het weer helder te krijgen. Maar ook keuzes voor activiteiten waar ze wel of niet heen gaat: bijvoorbeeld naar een gala van de klas. Ik vind het belangrijk dat ze daar een Bijbelse mening over vormt.

Eerlijk zijn begint al eenvoudig: waar ben je (mee bezig) en met wie? Ik vind het belangrijk om me te verdiepen in haar leefwereld en daar het gesprek over aan te gaan. Zo hebben we laatst een gesprek gehad over Instagram. Ik maak me zorgen om wat ze daar kan zien. Ik vind dat ik haar gezien haar leeftijd niet kan verplichten om haar account te verwijderen, maar ik wilde haar er wel bewust van maken. Het vertrouwen om er verantwoord mee om te gaan wil ik haar geven maar vind dat tegelijk ook wel moeilijk.

Reactie op elkaars antwoord:

Leuk om te zien dat onze antwoorden overeen komen. Dat is niet zo verwonderlijk, want we praten samen heel wat af en we kennen elkaar goed.

Martijn en Rutger (13) IJzerman

Rutger, wat vindt jouw vader belangrijk in de opvoeding?

Dat je je niet moet bezighouden met de dingen van deze wereld, je moet niet te veel met het vermaak van de wereld bezig zijn. Ergens voor gaan. Als je het doet, moet je het wel goed doen. Dienend bezig zijn, niet alleen voor je zelf leven en ook op je omgeving letten. Verdieping in Gods woord is belangrijker dan alles wat deze wereld ons te bieden heeft.

Ook samen dingen doen vinden we erg leuk en belangrijk, zoals samen naar het zaalvoetbal, JV en andere gezamenlijke activiteiten.

Waaraan merk je dat?

Hij geeft commentaar als ik (volgens mijn vader) te veel achter mijn mobiel zit. Hij stimuleert mij om te helpen daar waar je nodig bent en klaar te staan voor anderen. Hij neemt ons mee naar de JV en dat vindt hij ook erg leuk. We praten aan tafel veel over wat wel en niet kan en waarom dat zo is, met als leidraad de Wet van de HEERE.

Martijn, wat vind je belangrijk in de opvoeding van je zoon?

Dat we in gesprek met elkaar kunnen zijn. Verder probeer ik mijn zoon te wijzen op de noodzaak van zijn bekering. Binnen ons gezin praten we hier met onze kinderen over, maar het is goed als je dit ook zo nu en dan één op één met elkaar bespreekt, bijvoorbeeld onderweg in de auto.

Een goede verstandhouding en wederzijds begrip vind ik ook erg belangrijk. Daar moet je aan werken, tijd voor vrijmaken en voor openstaan. Leuk was daarom ook het samen optrekken tijdens de vader-zoon-driedaagse van de Jeugdbond. Je bent in een andere setting, waardoor je ook wat opener naar elkaar durft te zijn. Dat was erg waardevol.

Een ander punt is respect: vind niet snel iets gek en oordeel niet te snel.

Graag zie ik als vader ook dat onze zoon voor anderen of binnen het gezin klaarstaat. Dat probeer ik te stimuleren.

Je kind betrekken bij activiteiten in het kerkelijk leven. Het is goed om zulke dingen met elkaar te doen.

Waaraan kan uw kind dat merken?

Hij ziet dat aan de keuzes die je als ouder maakt. Hoe ik mijn vrije tijd invul en hoe ik bezig ben met mijn werk en kerkelijke zaken. Daaruit kan hij opmaken wat ik belangrijk vind. Die keuzes en het voorleven daarin wordt door hem opgemerkt.

Reageer eens op wat jullie over elkaar gezegd hebben.

Martijn: “Leuk om van mijn zoon te horen wat ik als vader belangrijk vind.”

Rutger: “Ik vind het fijn dat mijn vader voor mij klaar staat en het goede met mij voorheeft.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen