Daar sta je dan

De torenklok laat zijn zeven slagen over de stad horen. De zon verbergt zich nog een poosje. Hier en daar zijn mensen wakker. Je ziet het aan de lampen die branden. Achter de ramen zorgt de C.V.-ketel ervoor dat de mensen aangenaam het ontbijt kunnen gebruiken. De motregen schept buiten een mistroostige sfeer, 't Is koud... een beetje herfstachtig. De wind blaast de motregen in het gezicht van Paul. Paul... in gedachten kijkt hij naar de vuilniszakken die naast hem staan. Twee vuilniszakken met kleren, dat is zijn bezit. En een treinkaartje Rotterdam.

De gevangenisdeur is achter hem dichtgevallen. Hij is vandaag vrij! Zeven maanden heeft hij achter deze muren gezeten. Bezoek? Niet één keer. Zijn ouders leven al jaren niet meer. En zijn broers en zussen hebben eens tegen hem gezegd: "Paul, zolang jij op deze manier leeft, willen we niets met je te maken hebben". Het zwarte schaap in de familie. Een schandvlek voor de goede naam van zijn broers die allemaal een goede baan hebben. Zeven maanden achter de tralies zitten erop. En daar sta je dan! Twee zakken kleren en een treinkaartje. 

Vanmorgen was Paul wakker geworden met de gedachte: vandaag ben ik vrij! De laatste dagen had hij er veel over nagedacht: wat ga ik doen als ik vrij ben? Een studie beginnen? Werk zoeken? Proberen een kamer of een flat te huren? Zal ik naar mijn familie gaan?
Allemaal vragen... Achter elke vraag één groot vraagteken. "Als ik eerst maar vrij ben, dan zie ik wel weer verder", zo had hij zichzelf moed in gesproken.

En nu?
Nu is hij vrij...
Er rijdt een auto voorbij. Waarschijnlijk iemand dienaar zijn werk gaat. Iemand die uit zo'n gezellig huis komt en met plezier de nieuwe dag begint. Wellicht een goede baan! Een gelukkig leven!

Paul pakt zijn vuilniszakken en begint te lopen. Te lopen... waarheen? Hij zet zijn kraag op als bescherming tegen regen en wind. In zijn cel was het warmer. Achter die muren kreeg hij zijn eten. Hij mocht er lezen, sporten, enz. Hij had er een vulling van zijn dag.
En nu?
Waarheen? Naar Rotterdam? Naar zijn vroegere vrienden? Hij pakt zijn treinkaartje uit zijn zak: enkele reis Haarlem - Rotterdam.

Daar sta je dan!

Het verhaal van Paul is niet uniek. Mensen zitten hun straf uit in de gevangenis en komen na verloop van tijd vrij. De 'bescherming' van de gevangenismuren valt dan in één keer weg. Men moet de maatschappij in. Een maatschappij die hard en vol individualisten is. In het maatschappelijk leven zijn mensen niet blij met medemensen die in de gevangenis hebben gezeten.

Maar... is deze houding juist? Zou de maatschappij niet meer oog moeten hebben voor de mede-mens die uit de gevangenis komt?
Door de eeuwen heen werden gevangenen meer en meer gezien als medemens. Gevangenen waren niet alleen misdadigers, maar ook mensen ... mensen in nood.
In hoofdstuk 2 worden enkele lijnen getrokken vanuit de geschiedenis van het Nederlandse strafrecht.
In hoofdstuk 3 wordt gelet op de bijbelse visie op straf. Hoe spreekt Gods Woord over straf? Enerzijds wordt duidelijk gemaakt dat de Heere toornt over de zonde. Anderzijds wordt gewezen op het feit dat de Heere de zondaar in barmhartigheid wil aanzien.
In het vierde hoofdstuk vertellen twee ex-gedetineerden over hun ervaringen, hun moeite en hun strijd. Tevens wordt de vraag beantwoord wat wij zouden kunnen doen voor ex-gedetineerden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen