Immanuël

Het is opvallend dat de Nederlandse Geloofsbelijdenis, als het gaat over de menswording van Jezus Christus, begint met het woord ‘belijden’. Dat is Bijbels. Johannes schrijft in zijn tweede brief: Want er zijn veel verleiders in de wereld gekomen, die niet belijden, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is. Deze is de verleider en de antichrist (2 Joh. 7). Wie niet belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is een verleider en een antichrist! Een christen belijdt Christus (HC, Zondag 12).

Ontkenning

Het ontkennen van de menswording van Jezus Christus is trouwens net zo oud als de kerk zelf. Altijd weer moet de kerk de belijdenis uitspreken dat Gods Zoon écht Mens geworden is. Er zijn mensen die de geest boven het lichaam stellen en daarom Christus alleen geestelijk willen zien. Ze maken van het christelijke geloof iets dat helemaal losstaat van het gewone leven. Aan de andere kant zijn er ook mensen die Jezus alleen maar als mens zien. Maar in Christus blijkt het concrete van Gods verlossing, waar de Eeuwige Zoon in de tijd komt.

Vernederend

Eigenlijk botst de menswording van Gods Zoon met ons denken over God. Het is te nederig voor ons. Dat kerstgebeuren moet voor ons altijd weer opgetuigd worden. Met het kale, het verachtelijke, het nederige van de kribbe van Bethlehem kunnen wij niets! Zo’n God, zo’n Zaligmaker, past ons niet, want dan moeten wij met onze zondige, afzichtelijke en ellendige toestand naar buiten komen. Want daarom moest Hij mens worden. God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en dat voor de zonde, (heeft) de zonde veroordeeld in het vlees (Rom. 8:3).

Geloof in Christus

Veel religies preken een weg van beneden naar boven. Door bijvoorbeeld meditatie kunnen we dit aardse ontstijgen. Het geloof in Christus vindt echter geen aanknopingspunt in onszelf. Het richt zich helemaal op de belofte van God dat er in deze Zaligmaker vergeving en behoud is. Niet wíj moeten iets doen voor God. Nee, Híj zond Zijn Zoon in de wereld. Over de kribbe valt de schaduw van het kruis. Het gaat in de heilsfeiten om eenzelfde gebeuren, om de Immanuël, Die God met ons werd, om Zijn kinderen door Zijn geboorte, kruis en opstanding met de Vader te verzoenen. En Hij heeft óók de levendmakende Geest verworven, opdat we er door het geloof deel aan hebben. Dat is het geluk van Gods kinderen!

Buiten ons

Een christen leeft uit het heil. Gods kinderen mogen door genade zeggen: “Het heil ligt achter ons, buiten ons, in Christus alleen. Door het geloof leven we erin en zo alleen is het heil ook in ons. Niet dat we iets in onszelf bevinden, maar het geloof grijpt Hem vast, Die om ons en onze zaligheid mens werd.”

Samenvatting NGB #18

We belijden dat God gedaan heeft wat Hij beloofd had door Zijn Zoon in de wereld te zenden. Hij werd een dienstknecht en Hij werd de mensen in alles gelijk, behalve de zonden. Hij nam onze natuur aan, met haar zwakte en gebreken. Hij was écht mens met ziel en lichaam. Zo alleen kon Hij zondaren redden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen