3. Bijbelse visie

Hoewel er in Nederland niet zo veel Mormonen wonen als in Amerika, zijn er ook in Nederland Mormoonse kerken. Doordat ze regelmatig de deuren langs gaan om niet-gelovigen te bekeren, is de kans aanwezig dat je ze een keer tegen komt. In dit hoofdstuk wordt een aantal handvatten gegeven zodat je met hen in gesprek kunt gaan. Veel onderdelen van hun geloof lijken op het eerste gezicht positief en soms ook op christelijke waarden en normen. Toch schuilt er achter deze buitenkant een gevaarlijke binnenkant.

Boeken

Bij veel Amerikaanse sekten speelt het gebrek aan een oude nationale historie een belangrijke rol. De stichters van deze sekten proberen door het beschrijven van visioenen en verschijningen Amerika een rijk verleden te geven. In het Boek van Mormon staat bijvoorbeeld dat de volgelingen van Lehi al tijdens de Babylonische ballingschap naar Amerika komen. Dat zijn volgelingen vanaf die tijd de geschiedenis beschrijven tot aan de dood van Moroni en dat Smith dit boek eeuwen later vindt en vertaalt, is niet erg waarschijnlijk.

Doordat het Boek van Mormon zeer veel overeenkomsten bevat met de in Amerika veel gebruikte King James Version (1611) is het aannemelijk dat het Boek van Mormon een aangepaste versie is van de King James Version, de Engelse 'Statenvertaling'. Daarnaast komen in het Boek van Mormon woorden voor die in het jaar 400 nog helemaal nog niet bestonden. In 2 Nephi 29: 3 - 4 komt namelijk zes keer het woord Bijbel voor: "En omdat Mijn woorden zullen voortsissen, zullen velen der niet-Joden zeggen: Een Bijbel! Een Bijbel! Wij hebben een Bijbel, en er kan geen andere Bijbel meer zijn. Maar aldus zegt de Here God: O dwazen, zij zullen een Bijbel hebben; deze zal van de Joden komen, Mijn verbondsvolk van ouds. En hoezeer bedanken zij de Joden voor de Bijbel, die zij van hen ontvangen? Gedenken zij de reizen, de moeite en de arbeid van de Joden, en hun ijver jegens Mij in het brengen van de zaligheid tot de niet-Joden?" Waarschijnlijk is het Boek van Mormon dus samengesteld uit diverse andere boeken.

De Duitse theoloog en sektekenner Kurt Hutten levert nog een andere aanwijzing dat Smith voor zijn boeken gebruik maakte van bestaande literatuur. Hij schrijft namelijk: het Boek van Mormon gaat terug op een roman dat in de jaren 1812-1816 geschreven is door de Amerikaanse geestelijke Salomo Spaulding. Het boek van Spaulding gaat over de Israëlitische oorsprong van de Indianen. In dit boek dat gestolen is door iemand die nauwe contacten had met Smith komen ook gouden platen voor.

Naast het Boek van Mormon, de Leer en Verbonden en De Parel van Grote Waarde zien de Mormonen ook de Bijbel als woord van God. De Bijbel is echter het woord van God is, voorzover de vertaling van de Bijbel juist is, aldus artikel 8 van hun geloofsbelijdenis. Het Boek van Mormon is echter de leidraad voor hun leven, en niet de Bijbel.

Leer

Alle christelijke kerken op de wereld belijden de Apostolische Geloofsbelijdenis. Doordat de Mormonen hun eigen geloofsbelijdenis hebben, plaatsen ze zich dus buiten het christelijke geloof. In hun geloofsbelijdenis belijden de Mormonen dat Jezus bij de wederkomst twee rijken zal stichten, één in Israël en één in Amerika. In de Bijbel staat echter dat Jezus zal wederkomen om te oordelen de levenden en de doden en dat Hij op heel de wereld te zien zal zijn. De Bijbel spreekt niet over twee werelden maar over een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarvrede zal heersen.

God

De Nederlandse theoloog en sektekenner ds. H.J. Spier komt in zijn boek tot de conclusie dat Mormonen in een andere god geloven dan christenen. In de boeken van de Mormonen staat namelijk dat het pas in de eeuwigheid duidelijk zal worden of er één of meerdere goden zullen zijn. De visie van de Mormonen op de mens, namelijk dat de mens een god in kiemtoestand is (een mens is tot de geboorte een geest, als onderdeel van god), is zijn tweede argument dat Mormonen in een andere god geloven.

In de ogen van de Mormonen is God een verheven mens van vlees en beenderen en een god die andere goden naast zich heeft. Volgens de Mormonen is een mens voordat hij geboren wordt en na zijn sterven een goddelijk wezen. Hij wordt door God op aarde geplaatst om het zaligmakende werk van God mogelijk te maken (artikel 3 Mormoonse geloofsbelijdenis). Christenen belijden op grond van de Bijbel dat er maar één God is. Hoor, Israël! de HEERE, onze God, is een enig HEERE! (Deuteronomium 6: 4).

De mogelijkheid om zalig te worden wordt door de Mormonen, net als bij de Rooms Katholieke Kerk en de Islam, gekoppeld aan het doen van goede werken. Het 'alleen door genade' van de Bijbel is, volgens de Mormonen, niet voldoende om zalig te worden.

Zondeval

Mormonen zijn van mening dat de zondeval noodzakelijk was om het verlossingswerk van Christus te versterken. Hij kwam echter niet naar de aarde om Zijn eigen werk te versterken, maar om zondaren te redden. Net als de zondeval is ook het doen van zonden nodig om God de mogelijkheid te geven de zonden te vergeven. Paulus schrijft in zijn brief aan de Romeinen: Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worden? Dat zij verre (Romeinen 6: i en 2a). De Bijbel geeft echter nergens aanleiding een positieve draai aan het zondigen. Integendeel, mensen worden juist opgedragen ver van de zonde weg te blijven.

Overledenen

De Mormonen baseren de dodendoop op i Korinthe 15: 29. Theologen geven een groot aantal mogelijke verklaringen voor deze tekst; het gaat dus om een moeilijk te verklaren tekst. Dat Mormonen één moeilijke tekst gebruiken om een zeer belangrijk onderdeel van hun geloof te bewijzen, is kenmerkend voor een sekte. Sekten gebruiken regelmatig één (moeilijke) tekst voor een belangrijk onderdeel van hun godsdienst. De tekst die Mormonen gebruiken voor de dodendoop is de enige tekst in de Bijbel waar het over de dodendoop gaat. Het is logischer de dodendoop te verklaren aan de hand van een visioen dat Joseph Smith ontving. Hij schrijft hierover in Leer en Verbonden dat de dodendoop een opdracht is die al voor de schepping is ingesteld.

Mormonen baseren de dodenprediking op de nederdaling ter helle van de Heere Jezus. Volgens de Mormonen is Jezus na Zijn dood naar de hel gegaan om de overledenen het Evangelie te verkondigen zodat zij nog zalig konden worden. De Heidelbergse Catechismus verklaart de nederdaling ter helle echter als: het totale lijden van de Jezus en dan vooral het lijden aan het kruis waar Jezus de gelovigen van de helse benauwdheid en pijn verlost heeft (Heidelbergse Catechismus, vraag en antwoord 44). Om het huwelijk voor familieleden te laten bevestigen en voor de dodendoop is het belangrijk te weten wie de familieleden zijn. In 1 Timotheus 1: 4 en Titus 3: 9 schrijft Paulus hier echter over: Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en strijdingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel.

Leven

Voordat jongere Mormonen op zendingsreis gaan, mogen ze een jaarlang feesten en doen waar ze zin in hebben. Na dit jaar moeten ze een jaar 'goed' leven en bewijzen dat ze zich als toegewijd Mormoon kunnen en willen inzetten. Na dit jaar mogen ze als lid toe treden tot De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. In de Bijbel staat nergens dat een christen zich eerst moet bewijzen, voordat hij zich mag aansluiten bij een kerk.

De rituelen die de Mormonen in hun tempels gebruiken, werden tot een aantal jaren geleden altijd voltrokken onder strenge omstandigheden. Mormonen die hierover zouden spreken konden zelfs vermoord worden. Het feit dat al deze handelingen geheim moeten blijven, zegt in feite al genoeg.

Hoewel polygamie officieel is afgeschaft, kunnen Mormonen toch met meerdere vrouwen trouwen om toch nog een goede plaats in het hiernamaals te krijgen. Om de burgerlijke wetten te respecteren, scheiden sommige Mormonen regelmatig om vervolgens met een nieuwe vrouw te trouwen. Omdat de huwelijk die in de tempel ingezegend zijn eeuwige huwelijken zijn, kunnen Mormonen dus nog steeds meerdere vrouwen hebben.

Naast de verschillen tussen christenen en Mormonen zijn er ook overeenkomsten. In artikel 13 van hun geloofsbelijdenis staat: Wij geloven eerlijk te moeten zijn, trouw, kuis, welwillend, deugdzaam, en goed te moeten doen aan alle mensen; met recht mogen we zeggen dat we de aansporing van Paulus volgen. De punten die in dit artikel genoemd worden, gelden ook als belangrijke waarden en normen die christenen wat te zeggen moeten hebben. Ook christenen horen eerlijk, trouw, kuis, welwillend en deugdzaam te zijn. Het geven van tienden is een ander voorbeeld van de Mormoonse leefwijze die ook voor christenen geldt. Christenen hebben namelijk ook de opdracht voor hun naaste te zorgen.

Net als veel andere godsdiensten is het geloof van de Mormonen gebaseerd op het doen van goede werken. Er wordt een sterke nadruk gelegd op het geven van gaven, het naar de tempel gaan en het leven volgens bepaalde regels en voorwaarden. Al deze aspecten zijn volgens Mormonen noodzakelijk om na de dood het eeuwige leven te krijgen. De mens zorgt er volgens de Mormonen zelf voor dat hij zalig wordt (artikel 3 van hun geloofsbelijdenis). Het leiden en sterven van Christus waardoor een mens zalig kan worden, is volgens hen alleen maar een voorwaarde voor de zaligheid. De mens moet er zelf alles voor doen om het eeuwige leven te ontvangen. Een voorbeeld hiervan is de dodendoop.

De centrale boodschap van de Bijbel - 'alleen door geloof, alleen door de Schrift en alleen door genade' - komt bij Mormonen niet naar voren. Het christelijk geloof leert de mens dat hij alleen door genade en het verlossingswerk van Christus behouden kan worden. Er is hoop voor de mens door het lijden en sterven van Jezus en niet omdat de mens goede werken kan doen.

De Nederlandse pr-commissie van de Mormonen zegt over het Boek van Mormon: Het is een onmisbare aanvulling op de Bijbel, omdat het groter inzicht geeft in de leringen uit de Bijbel, en dus meer inzicht in het evangelie.

Een gedeelte uit het debat tijdens de Nacht van de Filosofie tussen prof. Herman Philipse (atheïst) en Alister McGrath (vroeger atheïst en nu actief christen en verdediger van de christelijke leer):

Philipse: Waarom geloof je wel in Christus en niet in Mormonenleider Joseph Smith? McGrath: De openbaring van Smith is niet waar, omdat hij niet is opgestaan. Dat is het belangrijkste argument voor het christelijk geloof: Jezus is God, en Hij is opgestaan uit de doden.

Bron: Reformatorisch Dagblad, 10 april 2006

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen