EN DE DEUR WERD GESLOTEN....

Wanneer dit nummer van ons blad verschijnt, zijn we bijna aan het einde het jaar 1979. van

Bij zo'n jaarwisseling voelen we weer eens even heel duidelijk, dat ons leven niet stilstaat. Het voortwentelen van de jaren is niet als het rondwentelen van een rad, dat na iedere omgang, na iedere draai om de spil, hetzelfde aanzien ons weergeeft. Nee, zo is het niet!

Het is niet zo, dat elk jaar weer opnieuw begint en opnieuw eindigt als een rad, dat nooit uitgewenteld komt. Nee, ons leven is als het wandelen op een weg. Het begin is de geboorte. Het einde is ons sterven. Nooit is er enige stilstand, geen minuut, geen sekonde.

We denken bij het einde van een jaar eraan dat er weer een jaar van onze levensweg vervlogen is. En we hebben er niet veel. Hoogstens 70 of 80. Dan is een jaar veel!

Een jaar bij 1000 jaar vergeleken is niet veel, een druppel. Maar een jaar bij 70 of 80 vergeleken is veel, dat is een heel stuk. Daarom doet het jaareinde ons stilstaan bij de grote betekenis van het allesbeslissende einde.

Daarvan spreekt de hierboven geschreven tekst: „En de deur werd gesloten". Dit woord van de I-Ieere Jezus staat in d'e gelijkenis van de vijf wijze en vijf dwaze maagden. Alle tien zijn ze in slaap gevallen. Maar te middernacht klinkt ineens de roep: „Zie, de bruidegom komt; gaat uit, hem tegemoet".

Te middernacht. De I-Ieere Jezus wil ons hiermee zeggen dat Zijn wederkomst onverwacht zal zijn.

Het plotseling geroep doet allen opschrikken. Ze vliegen op om. hun lampen te bereiden. De dwaze maagden proberen wat zij kunnen om hun lampen weer te doen opflakkeren. Maar het lukt niet. Hun lampen blijven uit.

Op ons sterfbed redden we het niet met ons godsdienstig leven.

Wat niet echt is, verduurt de dood niet. Wat onwaarachtig is, kan in Gods gericht niet bestaan. Wat ingebeeld is, verdwijnt wanneer Jezus komt.

Nu zien die dwaze maagden, wat ze missen. Zal het grote feest hun nu ontgaan? Zonder brandende lamp kunnen ze niet mee! Ze missen de olie van de Heilige Geest, Die met Christus verenigt.

De wederkomst van Christus brengt de schijngelovige tot zelfontdekking. Vreselijk! „En de deur werd gesloten". Meisjes en jongens, ouderen die dit lezen, de I-Ieere beware ons ervoor dat we de bange werkelijkheid ondervinden van wat hier als gelijkenis door Christus verteld wordt.

Het gaat om de olie in onze vaten. De olie van de zaligmakende bediening door de Heilige Geest, die ons ontdekt aan onze verlorenheid en ons als een arme en ellendige het leven buiten onszelf in Christus doet vinden.

Daarom, lieve vrienden, gaat nu tot de verkopers.

De Heere wil nog onze ledigheid met Zijn rijkdom vervullen.

Hij heeft beloofd: „Al wat u ontbreekt, schenk Ik, zo ge 't smeekt, mild en overvloedig".

De Heere wil Zijn genade en de Heilige Geest geven aan diegenen, die met hartelijk zuchten zonder ophouden Hem daarom bidden en daarvoor danken.

Lieve vrienden, worstel er bij de I-Ieere om, om het oude jaar niet uit te gaan zonder olie in de vaten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen