Filteren
van 11
Zalig niets te weten
Nee, dit is geen oproep tot dommigheid. Dát is niet zalig, echt niet. De titel van dit stukje is een verwijzing naar de bekende versregel van oudvader Jodocus van Lodenstein: “Zalig, zalig niets te wezen in ons eigen oog voor God”. Dat gaat over ophouden met je zelfhandhaving. Dus ook ...
De vreugde van zingen
Zingen heeft een grote plaats in ons gezin. We zingen wat af. Alleen, samen of op koor. Ooit zaten we zelfs met vier gezinsleden op hetzelfde koor. Dat was erg praktisch. Daardoor konden we thuis drie partijen oefenen. Eén gezinslid houdt echt niet van zingen. Als je heel geconcentreer ...
Het is altijd lente in de ogen...
Deze week moest ik naar de tandarts. Bepaald niet mijn favoriete uitje. Ik ben echt een haas wat de tandarts betreft; een angsthaas. Ik probeer stoer te doen, aan allemaal veel ergere dingen te denken. Maar ondertussen zie ik mijn rok licht heen en weer gaan. Door mijn trillende knieën ...
De mesthoop die een feestberg werd
Onze mesthoop is weggehaald. Vijftien jaar lang was er van alles en nog wat opgegooid. Tuinafval, mest van kippen, pony’s, van een ezel en wat al niet meer. Door de jaren heen was de mesthoop een feestberg geworden. Vogeltjes bouwden er hun nestjes. Het krioelde van de hazen tot drie g ...
Telefoon, tas en tandenborstel
Dakloze mensen hebben bitter weinig spullen. Iedere keer als ik een opname begeleid van iemand die al tijden dakloos is, valt het me weer op: Ze moeten het met weinig doen.Zo ook Derk. Hij komt vanaf het station lopen. “Geen geld meer voor de bus”. De trein vanaf zijn ...
De stoel
Als ik de hond uitlaat kom ik erlangs. En steeds kijk ik er weer naar: de stoel. Of kijkt de stoel naar mij? Hoe lang staat deze stoel er al? Hoe oud is deze stoel? Een stoel is maar een stoel, maar met deze stoel is er iets. Iets wat ik niet verklaren kan.Eerst zat d ...
De inbreker
We zijn lopend onderweg naar de gymzaal: de klas en ik. De kinderen zijn druk in gesprek over hetzelfde onderwerp. Ik vang flarden op van wat ze zeggen: “Ik heb ‘m in het echt gezien en jij?”“Hij zag er eng uit, die grote hoed en zo’n lange jas… brr…” ...
Weet je nog…
Eigenlijk dacht ik er nooit meer aan. Sommige dingen vergeet je gewoon. Dingen van vroeger. Terwijl het je toen bezighield. Echt belangrijk voor je was. Tot mijn moeder het vroeg. “Weet je nog?”, vroeg ze. “Jij wilde altijd met hem wandelen.” Ja, toen ben ik er weer over na gaan denken ...
Praten, praten, praten.
Een woordenstroom kwam over zijn lippen toen hij me vertelde hoe zijn vakantie was. Ik wachtte even, keek hem verbaasd aan en kon een glimlach niet bedwingen. Ik was blij en verrast met dit moment. Eén simpele vraag hoefde ik hem maar te stellen en het bovenstaande was het resultaat. J ...
Bagger
Vandaag ben ik Rapid Responder. Met een kleine ambulance ga ik de weg op. Vaak naar meldingen waarbij ter plaatse alle benodigde zorg kan worden gegeven en er verder geen vervoer naar een ziekenhuis nodig is. Meestal meldingen van de categorie ‘klein leed’. Alho ...
van 11
