
Vaderhuis
Donker, wind, regen en kou. Dat is buiten. Zelf zit ik binnen. Warm, licht en droog. En windstil. Bovendien heb ik een lekkere bak koffie binnen handbereik. Ik ben dan wel niet thuis, maar hier is het ook prima. Mijn collega en ik hebben avonddienst. Er is nog weinig spannends gebeurd. ...

Onbegrijpelijk
NIEMAND BEGRIJPT MIJ! NIEMAND! Het galmt door de kamer. We schrikken ervan! Nu denk ik: dat klopte wel. Hoe zou ik dit kúnnen begrijpen?Meerdere hulpverleners zijn uitgerukt voor dit noodgeval. Ook buurtgenoten zijn op het tumult afgekomen. Midden in de groep ligt iem ...

Vertrouwen
Zo, we staan klaar. Aanvang dagdienst. De zon komt net op; als een teken van Gods trouw. De ambulance is gecontroleerd en we zijn ingemeld bij de meldkamer. Kortom: inzet gereed. De eerste inzet komt al snel. We worden gevraagd om naar een verward persoon te gaan die in de polder is aa ...

De eindtijd?
Een vriendin gaf mij een boek mee. “Dit moet je echt lezen!”, zei ze. Het is geschreven aan de hand van de gelijkenis uit de Bijbel over de onvruchtbare vijgenboom en het gaat ook over christenvervolging in Nigeria. In twee dagen had ik het uit en het trof mij wat mensen daar wordt aan ...

Zwaar onderschat
Een paar keer per jaar kun je het zomaar aantreffen in de Ardennen: Een vader en zoon samen aan de waterkant. Ze zitten er behoorlijk doorheen en er is nog niet gegeten. De spanning is voelbaar. Ze kunnen hun benen amper meer gebruiken door de vele kilometers en hoogte meters die dag. ...

Wat doen die ouders toch?!
Een fictieve situatie. Toch zo herkenbaar. Voor jong en oud.Ik neem je mee naar een straat met vrijstaande huizen ergens in een dorp. De straat is verlicht. We lopen een breed pad op dat naar een woning leidt. Bij het raam van de woonkamer staan we stil en we zien een ...

Dat ene zinnetje…
Het was een klein zinnetje in de regels van de aankondiging van de avondklok in januari: “Voor mensen met ernstige psychische problemen of een onveilige thuissituatie wordt een uitzondering gemaakt”. Dan begint mijn hart altijd wat sneller te kloppen. Want hoe hebben alle mensen met ex ...

Hart voor de zorg!
Wat is de vakantietijd toch een heerlijk rustige tijd. Geen school, geen lessen voorbereiden, maar wel een lekker stuk fietsen in de zon of met een boek op het terras. Stilletjes gaan mijn gedachten dan terug naar de afgelopen maanden. Het lesgeven was toch wel een dingetje hoor. Alle ...

Heere, leer mij Uw weg
Een stem fluisterde in mijn oor: “Als je klaar bent, doe je een stap naar voren en raak je de bodem niet aan”. Daar viel ik, voorover in het water. Vastgebonden aan handen en voeten en geblinddoekt. Zonder doel, zonder opdracht. Spartelend om de bodem niet te raken en snakkend naar zuu ...

Werken bij defensie: een kans en een keuze
Geblinddoekt werden we uit de vrachtwagen gehaald en naar binnen gebracht. Daar stonden we dan in een overal met kisten, in een kleedkamer met het gezicht naar de muur. Het was warm en benauwd. Geen idee waar we waren en wat ons te wachten stond. De sterke chloorlucht deed ons wel iets ...