Geweld, overal

Waar vind je geweld?

Of moeten we vragen, waar vind je het niet?
Misschien dat de laatste vraag beter is. We hebben immers net vastgesteld, waar de wortel van het geweld te vinden is. ledereen is eigenlijk een geweldpleger. Het valt voor een fatsoenlijk mens niet mee om dat te zeggen. Over het algemeen vinden we dat het met ons best wel mee valt. De Heidelbergse catechismus zorgt voor een vlijmscherp beeld. Ook al lijkt het zesde gebod alleen over doodslag te spreken, toch worden wij door Zacharias Ursinus, één van de opstellers van de Catechismus, er op gewezen dat het zesde gebod van de Heere niet stopt bij een verbod.

Er komt nog iets bij. Wij moeten onze naaste (wie is dat ook alweer?) net zo lief hebben als onszelf. Ten opzichte van zo iemand moeten we geduld hebben en vrede en zachtmoedigheid, barmhartigheid en vriendelijkheid bewijzen. Dat is nogal wat. Ook moeten we nog zijn schade, zoveel als mogelijk is, afkeren. Hebben we tenslotte toch nog vijanden, dan moeten we die goed doen.
Wie van ons durft nu zijn vinger op te steken en te zeggen dat hij gunstig afsteekt bij een ander?
Het is duidelijk, overal lopen geweldplegers. In huis, op school of op straat. Worden mensen de sterkere, dan kan er gemakkelijk geweld worden gepleegd. In huis, helaas komt ook dat voor. Kindermishandeling, extreme straffen of zelfs kindermisbruik, als een ouder zich aan zijn kind vergrijpt. Op school, hoeveel jongeren gaan dagelijks met lood in de schoenen naar school? Op één of andere manier vallen sommige jongeren op. Wellicht omdat ze zich anders (moeten) kleden. Wellicht omdat ze een bijzondere karaktertrek hebben of omdat ze gaven hebben die anderen niet hebben. Soms ontstaat een zogenaamd pestprobleem. Openlijk of minder openlijk wordt kinderen het leven zuur gemaakt.
Op straat, denk aan het verhaal van Rob. Het komt ook voor dat kinderen een bewoner uit de omgeving treiteren. Hier kun je denken aan al die zaken die de krant halen.

Bij geweld moet je niet alleen denken aan schoppen, slaan of steken en schieten.
Het is ook mogelijk dat er geweld wordt gepleegd door bedreiging en bangmakerij.
Intimidatie, zou je met een wat moeilijker woord kunnen zeggen. Hier lees je een paar voorbeelden:
• Drie grote gasten geven een jongen de opdracht om de volgende dag vijfentwintig gulden mee te brengen anders slaan ze hem in elkaar.
• Een vader doet dingen met zijn dochter die absoluut niet mogen. Hij fluistert daarbij zijn dochter in, "Denk erom, vertel niets tegen mama anders loopt ze weg en ik kom in de gevangenis, dat is jouw schuld"
• Vijf meiden stappen op het schoolplein op een klasgenoot af, terwijl ze met elkaar wat smoezen. Zullen we even mee luisteren?
"Wij willen dat je voor ons allemaal een ring gaat stelen. Als je het niet doet dan gooien we morgen een fles bleekwaterover je hoofd".
Je begrijpt natuurlijk wel dat de jongen, de dochter en de klasgenoot vreselijk bang zijn geworden. Meestal durven ze er met niemand over te praten omdat ze bang zijn dat de bedreigingen worden uitgevoerd. Dit is ook een vorm van geweld. Je hoort tegenwoordig nogal eens spreken over zinloos geweld.
Daarnaast is er zinvol geweld. De politie mag geweld toepassen als zij haar doel niet op andere wijze kan bereiken. Iemand die zijn naam niet op wil geven aan een agent mag door de politie worden gearresteerd. Als zo iemand niet mee wil werken aan zijn arrestatie is de politie zelfs verplicht om geweld aan te wenden. Het spreekt vanzelf dat het geweld wat de politie aanwendt altijd in overeenstemming moet zijn met het feit waarvoor iemand wordt gearresteerd. Degene die zijn naam niet opgeeft mag natuurlijk niet in zijn rug geschoten worden. Hij zal met enige dwang moeten worden meegenomen. Tja, dat kan natuurlijk wel eens een paar klappen opleveren.

Heidelbergse Catechismus, zondag 40

Wat eist God in het zesde gebod?
Dat ik mijn naaste noch met gedachten, noch met woorden of enig gebaar, veel minder met de daad, door mijzelven of door anderen ontere, hate, kwetse of dode; maar dat ik alle wraakgierigheid aflegge; ook mijzelven niet kwetse of moedwilliglijk in enig gevaar begeve; waarom ook de overheid het zwaard draagt om den doodslag te weren.

Maar dit gebod schijnt alleen van het doodslaan te spreken?
God, verbiedende den doodslag, leert ons dat Hij den wortel des doodslags, als nijd, haat, toorn en wraakgierigheid, haat en zulks alles voor een doodslag houdt.

Maar is het genoeg, dat wij onzen naaste, zoals tevoren gezegd is, niet doden?
Neen; want God, verbiedende den nijd, haat en toorn, gebiedt dat wij onzen naaste liefhebben als onszelven en jegens hem geduld, vrede, zachtmoedigheid, barmhartigheid en alle vriendelijkheid bewijzen, zijn schade, zoveel als ons mogelijk is, afkeren, en ook onzen vijanden goed doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen