Johannes op Patmos

Het bijbelboek Openbaring

De schrijver

Algemeen wordt aangenomen dat de schrijver van dit bijbelboek dezelfde is als de schrijver van het Evangelie van Johannes, dus de discipel van de Heere Jezus. Johannes is jarenlang herder en leraar geweest van de gemeente van Efeze. Vanuit Efeze bestuurde hij ook de zeven gemeenten van Klein-Azië. Volgens de overlevering is Johannes ooit in een grote pot met kokende olie gedompeld, waar hij door Gods bewaring weer heelhuids uitkwam. Eveneens volgens de overlevering is hij tegen het einde van de regering van keizer Domitianus weggevoerd vanuit Efeze naar Patmos (ongeveer 95 na Christus). Daar is hij niet gestorven. Na de dood van keizer Domitianus is hij teruggekeerd naar Efeze, waar hij nog jaren predikte.

Apocalyptiek

Openbaring is een apocalyptisch boek. Apocalyptiek is een soort literatuur die we vooral aantreffen in een groep Joodse geschriften, ontstaan rond het jaar 166 voor Chistus. Kenmerken zijn onder andere:
- de eigen tijd van de schrijver wordt als een crisistijd gezien
- er komt spoedig een glorieuze omkeer in Israëls lot
- apocalyptiek heeft te maken met het naderend einde.

De inhoud

In het boek Openbaring wordt op beeldrijke, aangrijpende wijze de eindtijd beschreven. Het is bedoeld als een troostboek voor Christus' gemeente. Er was sprake van vervolging en van geestelijke achteruitgang. Maar satan behaalde slechts schijnoverwinningen. De Heere blijft Dezelfde! Niet alle raadsels worden onthuld. Er wordt slechts iets van de sluier opgelicht. Veel plaatsen zijn "zwaar om te verstaan", maar toch zijn ze vol "goddelijke leringen" (Kanttekenaren).
Johannes kreeg op Patmos de volgende gezichten, visioenen.
1. Openbaring 1: 9 - Openbaring 3: Het gezicht van Christus, wandelende onder de zeven kandelaren en de zendbrieven aan de gemeenten.
2. Openbaring 4 - 7: Het gezicht van Gods troon en van het Lam, het boek en de opening van de zegelen.
3. Openbaring 8 - 11: Het gezicht van de zeven engelen met de bazuinen.
4. Openbaring 12 - 14: Het gezicht van de vrouw in barensnood, de draak en de twee beesten die door het Lam en de 144.000 worden weerstaan.
5. Openbaring 15 en 16: Het gezicht van de zeven fiolen, plagen.
6. Openbaring 17 - 19: Het gezicht van de grote hoer op het beest met de zeven hoofden, het oordeel en het triomflied van de hemelse scharen.
7. Openbaring 20 - 22: 6: Het gezicht van de binding van satan voor duizend jaar, zijn loslating voor een korte tijd, de voleinding van alle dingen, het laatste oordeel, het hemels Jeruzalem.

De dag des Heeren

Johannes ontving zijn visioenen op de dag des Heeren (Openbaring 1: 10). Dit is de eerste dag van de week, de dag waarop de Heere Jezus is opgestaan uit de dood, de dag van de overwinning van het leven. Het is de dag van de Heere, Zijn dag! Alleen in deze tekst wordt de zondag "dag des Heeren" genoemd.
In Handelingen 20: 7 lezen we dat de discipelen op deze dag bijeenkwamen om brood te breken en om te luisteren naar de rede van Paulus. In 1 Korinthe 16: 2 gaat het over het wegleggen van geld op de eerste dag der week.
De kerk onder het Nieuwe Testament onderhoudt het vierde gebod van God op de eerste dag van de week.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen