Het uitnemendste

Als je het moeilijk hebt met je verleden of met dingen in het heden, kun je een therapeut of coach zoeken. Gelukkig dat die hulp er is voor mensen.

Misschien heb jij er ook veel aan gehad en kun je dankzij goede hulp weer verder met je leven.

Toch is er ook een valkuil. We denken soms dat we alles kunnen oplossen. Herken je dat? We willen ons niet onzeker, gespannen, gekwetst, verdrietig of schuldig voelen. We willen de pijn wegdoen uit ons leven. Onze fouten uitwissen. Maar dat gaat niet. Pijn, onzekerheid, spanning, verdriet, schuld: ze zijn een onvermijdelijk gevolg van ónze zonde en gebrokenheid.

Het is belangrijk dat we leren die gebrokenheid te verduren. Dat we onze onzekerheid, pijn, spanning en verdriet leren verdragen. Dat we aanvaarden dat we schuld hebben. Naar onze ouders misschien, of naar een vriend of vriendin. En voor de vaders en moeders die dit lezen: erken dat we schuld hebben naar onze kinderen. Dat het uitnemendste van ons leven moeite en verdriet is.

In al die gebrokenheid en pijn klinkt Gods roepstem. De ernstige boodschap dat we als gevallen zondaar leven in een gebroken wereld en schuldig staan voor God.

Want wij vergaan door Uw toorn, en door Uw grimmigheid worden wij verschrikt (Psalm 90 vers 7).

Zonder redding gaan we verloren. Daar is niets aan af te doen. Zo ernstig is het.

Maar er is nóg een roepstem. Die klinkt in Jesaja 45 vers 22: Wendt u naar Mij toe, wordt behouden. Als Christus je Deel is, ben je gered. Niet dat je dan een makkelijk leven zonder pijn krijgt. Maar dan zal alle pijn meewerken ten goede (Romeinen 8). Dan ben je verzoend met God en is je schuld weggedragen door een Ander. Dat is het ‘uitnemendste’ van Gods genade. Dan door je bij degenen van wie Johannes schrijft in Openbaring 21 vers 3 en 4. Verzen, die we alleen maar kunnen lezen met diep ontzag en het ernstige gebed of dit ook ons deel mag zijn. Ik wil er mijn column in Daniël mee afsluiten:

“En ik hoorde een stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, nog gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen* zijn weggegaan.”

*Kanttekening Statenvertaling: namelijk van kruis en lijden der gelovigen en van alle andere ellendigheden en moeiten dezes tegenwoordigen levens.

Dát, lieve lezers, wens ik jullie allemaal van harte toe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen