Vraag maar raak
Ik merk in mijn kerkelijke omgeving dat veel leeftijdsgenoten leven alsof God niet bestaat en alsof alles wat de wereld te bieden heeft, veel belangrijker is. Ik ben echt niet beter, maar ik vind dat wel heel erg moeilijk. Soms ervaar ik ook dat ik daarin alleen sta. Soms zou ik het wel willen uitroepen: besef je toch wel waar je mee bezig bent? Hoe moet ik daarmee omgaan? Johan
Johan, dank je wel voor deze vraag. In mijn antwoord wil ik me eerst richten tot je leeftijdsgenoten, en daarna tot jou.
Herken je jezelf in zo’n leeftijdsgenoot van Johan? Je gaat naar de kerk. Je bezoekt een christelijk of reformatorische school. Je gaat naar catechisatie. En toch, je wilt erbij horen. Nee, ik bedoel niet de kerk en bekeerd worden, maar meepraten met anderen. Sportuitslagen, carrièreplanning… Je kunt er met het grootste gemak helemaal in opgaan. Mag ik eens vragen; knaagt het nooit vanbinnen? Want er is een groot verschil tussen wat je in de kerk hoort en in de Bijbel leest, èn de manier hoe je je leven inricht. Natuurlijk, je hebt vast een excuus. Anderen doen het immers ook? Of, als God mij wil bekeren, gebeurt dat toch wel. Mag ik voorzichtig vragen, zou dat niet onverschillig leven zijn? Je laat in elk geval blijken dat het allemaal niet ‘zo diep’ zit.
Dat is waar Johan – en misschien jij ook wel- tegenaan loopt. Je merkt die houding om je heen en weet niet hoe je ermee om moet gaan. De eerlijkheid gebiedt je te zeggen, dat je zelf niet beter bent. Maar hoe komt het toch dat anderen zo druk kunnen zijn met van alles en nog wat en dat de Heere zo weinig waarde lijkt te hebben? We weten best dat het hart ‘boos’ is. We bedoelen dan, dat het zondig is. Dat geldt alle mensen. We weten en zeggen het ook. Maar, en nu komt het, beleven we dat ook? Die vraag moet iedereen aan zichzelf stellen. Wanneer wordt het anders? Alleen als de Heere mij van dood levend maakt. We noemen dat wedergeboorte. Dan zien we pas echt wat het leven ten diepste is. Dan is het leven de voorbereiding om God te ontmoeten. En dan ben je bezig met de vraag hoe je je leven moet richten naar Hem. Je begrijpt het al, dat kan alleen als de Heere ook liefde in het hart heeft gegeven. Dan wil je eerlijk zijn en alles belijden en heb je de Heere ook in alles nodig. Zonder die liefde ‘moet er zoveel’ en ‘kost het mij ook zoveel’.
Johan, je mag bidden of de Heere dit in jouw leven wil geven. Dan zal je ook wat laten zien aan anderen, dat jij niet beter bent dan zij, maar dat de Heere en Zijn dienst je lief is geworden. Dan mag je met je leven, in woord en daad, iets laten zien van wat er in jouw leven weegt. Wat is het een wonder dat de Heere harten opent en levens vernieuwt. Dat mag je vragen voor je leeftijdsgenoten! En nog iets, probeer openingen te zoeken om er voorzichtig met hen over te praten. En kijk eens goed om je heen of je geen leeftijdsgenoten vindt, die dit herkennen. Misschien kun je met hen eens bespreken hoe je hier in kunt staan en wat je richting anderen kunt doen.
“Wie heeft lust, de HEER’ te vrezen, ‘t allerhoogst en eeuwig goed? God zal Zelf zijn Leidsman wezen; leren, hoe hij wand’len moet.”
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 april 2021
Daniel | 36 Pagina's