JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Verwerking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Verwerking

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

• Ga in een groep van ongeveer 5 personen zitten.

• Vul persoonlijk onderstaande enquête in.

• Bespreek vervolgens de antwoorden in de groep en vergelijk dit met de antwoorden die op pagina 23 worden gegeven.

1. Vind je huisbezoek nodig?  ja / nee 

2. Krijg je elk jaar huisbezoek? ja / nee 

3. Vind je het belangrijk om ieder jaar huisbezoek te krijgen? ja / nee 

4. Word je bij het gesprek betrokken? ja / nee / nauwelijks 

5. Stel je een gesprek op prijs over je persoonlijke vragen met een ambtsdrager? ja / nee 

6. Zou je elk jaar persoonlijk huisbezoek willen hebben? ja / nee / hangt af van wie er komt


 

• Ga in een groep van ongeveer 5 personen zitten.

• Beantwoord samen de vragen.

• Vergelijk dit vervolgens met de antwoorden. Probeer terzelfder tijd een mening te vormen op de verschillende antwoorden die worden gegeven.

Ds. H. Hofman heeft in zijn boek "Huisbezoek" een enquête opgenomen, die hij gehouden heeft onder jongeren. We hebben enkele vragen en reakties overgenomen. Bespreek deze met elkaar. Hoe zou jij deze vragen beantwoord hebben?

Vind je het belangrijk om elk jaar huisbezoek te krijgen en waarom?

• Om eens te praten en mij te oriënteren op het kerkelijk en geestelijk gebied.

• Ik vind eigenlijk dat ze gewoon eens wat meer moeten komen, zodat je wat vertrouwelijk met hen raakt en dan gaan dergelijke gesprekken vanzelf.

• Omdat de vragen die bij je leven n.a.v. de prediking besproken kunnen worden. Een stuk betrokkenheid naar de kerkeraad toe, waardoor je iemand meer of minder gaat respecteren.

• Ja, want het krijgen van huisbezoek kan tot zegen zijn. En het is goed dat de ambtsdragers weten hoe je Gods Woord ontvangt in Gods huis en of het ook kracht gedaan heeft in je hart.

• Zeker belangrijk, het is wel eens fijn om te horen hoe anderen over bepaalde dingen denken.

• Om jezelf te toetsen. Want het is toch zo dat je iedere zondag naar de kerk gaat en dat je dan naar de dominee luistert, maar een ieder weet dat dat niet genoeg is, dus er rijzen een hoop vragen in je, die je thuis maar ook op huisbezoek wilt stellen. Dan kun je alles vragen wat je wilt. Maar voorop stel ik toch: je kunt ook thuis met je ouders over alle kerkelijke dingen spreken. En... één ding is nodig staat er in de Bijbel, en je leeft voor jezelf, ik bedoel voor je eigen consciëntie.

• Nee, dit hoeft niet specifiek elk jaar te zijn.

Hoe ervaar je het huisbezoek in jullie gezin, positief of moeizaam?

• Eerlijk gezegd zie ik er altijd tegen op, maar soms valt het mee. Ik zit er beslist niet om te springen. Het lijkt soms net een verhoor, eerst pa, dan ma en dan de kinderen.

• Ik moet toegeven dat men tegen het ene kerkeraadslid openhartiger kan spreken dan met de andere. Het zou evenwel niet goed zijn als men zijn favoriet zou kunnen kiezen.

• Het is erg moeilijk om eerlijk te zijn. Toch geloof ik dat ook jongeren moeten proberen gedachten als "wat zullen ze er wel van denken", opzij te zetten. Als je dat niet doet, dan kan ook een ambtsdrager je zeker niet helpen.

• Ik geloof als we huisbezoek krijgen, dat we moeten proberen om onze schroom te overwinnen en toch onze problemen en vragen vertellen. Het valt dan vaak mee. Ook moet je er biddend mee bezig zijn, dan wil de Heere dit zegenen. Wat is groter dan over de wegen van de Heere te praten?

• Soms moeizaam, maar ook soms ineens heel positief als onze eigen bedenksels wegvallen en we vrij mogen spreken over ons geloof.

• De ene keer gaat het beter dan de andere keer. Vaak heb je het gevoel dat het te officieel is. Meestal gaat een persoonlijk gesprek veel beter. Soms praat je gewoon moeilijk, omdat je met jezelf in de knoop zit. Ook komt het denk ik wel voor dat je tegen de ouderlingen opziet. Je durft daarom niet alles te vertellen. Vooral ook omdat je ouders, broers en zussen er bij zijn. Als je alleen met hen bent zou ik meer durven zeggen.

• Voor de een ben je veel geslotener dan voor de ander, omdat de een je beter aanvoelt dan de ander. Het is ook moeilijk om er juist op die avond voor uit te komen. In feite is één keer per jaar te weinig om elkaar te kennen en vertrouwen te wekken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 november 1986

Mivo +16 | 24 Pagina's

Verwerking

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 november 1986

Mivo +16 | 24 Pagina's