2. Christen en cultuur

Bij het overdenken van deze zaken speelt de cultuurvraag op de achtergrond een belangrijke rol.

Eigenlijk moeten we eerst een antwoord hebben op de vraag hoe onze houding tegenover de cultuur moet zijn, voor we ons willen bezighouden met de (moderne) literatuur.

Het is in onze gemeenten altijd zó geweest, dat we niet zo heel erg optimistisch tegen de cultuur konden aanzien. Van cultuuroptimisme moesten we terecht niets weten. We beseften dat we anders de werkelijkheid van de zonde zouden veronachtzamen. Want die is ook in het cultuurleven oppermachtig aanwezig. 

Daarom zullen we erg kritisch moeten blijven staan tegenover de achtergronden van de huidige, moderne cultuur.

Anderzijds staan we in dit leven en in deze maatschappij.

En we staan daar niet zondermeer, maar met een gedoopt voorhoofd, afgescheiden van alle andere volken en vreemde religies, om geheel Hem toegeëigend te zijn, Zijn merk- en veldteken dragende. (Verg. art. 34 N.G.B.).

God heeft ons een plaats gegeven onder de prediking van Zijn Woord en de bediening van Zijn Verbond, opdat wij terwijl we in de wereld zijn, niet van de wereld zouden zijn. Dat is de spanning in deze situatie.

Daarom willen we ook niet doen of de moderne literatuur niet bestaat. We mogen en moeten ons er enigszins mee bezighouden, weliswaar met de bede in ons hart of de Heere ons er voor bewaart de normen van Zijn Woord los te laten.

Opmerking: Wie over het bovenstaande nader wil worden geïnformeerd, leze bijvoorbeeld het opstel van ds. C. den Boer: In de wereld, niet van de wereld, te vinden in de bundel: Op de grens van kerk en wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen