De leer van Willibrord

Voordat Willibrord met het zendingswerk begon, ging hij eerst naar Rome om de paus toestemming te vragen om het Evangelie te gaan verkondigen. Hij nam uit Rome relikwieën mee. Daaruit blijkt wel dat Willibrord geen reformatorische, maar een roomse zendeling was. Toch hebben we veel respect voor Willibrord. Hoe kan dat? Om dat te begrijpen, moet je iets meer weten over de paus en de relikwieën.

De paus

Zoals je misschien wel weet, werden de voorgangers van de eerste christengemeenten bisschoppen genoemd. Al snel lieten bisschoppen van de grotere steden zich aartsbisschop of patriarch noemen. Tussen drie van deze patriarchen ontwikkelde zich een strijd wie van hen de belangrijkste was. Deze drie waren de patriarchen van Jeruzalem, van Constantinopel en Rome. De strijd werd gewonnen door Rome. De patriarch van Rome zei dat Petrus de eerste bisschop van Rome was en dat hij zijn opvolger was. Hij liet zich paus noemen, dat betekent papa. Na verloop van tijd ontstond de gedachte van de onfeilbaarheid van de paus; hij was afgezant van Christus en kon dus niet zondigen. Zo zijn er in de loop van de tijd steeds meer dwalingen ontstaan. In de tijd van Willibrord waren dat er echter veel minder dan tijdens de reformatie.

De relikwieën

Eigendommen van heiligen en martelaren werden gebruikt als middel om ziekten en gevaren te weren. Zo meenden sommigen het kruis van de Heere Jezus gevonden te hebben. Anderen dachten dat ze Jezus' rok in bezit hadden. Dit bedrog werd door de mensen zelf in de wereld gebracht. Zo ging iemand met een doosje naar een bisschop en vertelde met een ernstig gezicht dat de haren in het doosje van de baard van Petrus waren. De bisschop geloofde het en kocht deze relikwie voor veel geld. Het is niet goed dat Willibrord aan dit bijgeloof meedeed. Ook Gods kinderen zondigen. Willibrord ook. Maar we geloven dat deze zonde hem vergeven is in het bloed van de Heere Jezus.

Kloosters

Willibrord ontving zijn opleiding in een klooster. De eerste kloosters zijn ongeveer 300 jaar na Christus gesticht. Er waren toen mensen die zich graag van de boze wereld wilden afzonderen om God zo goed mogelijk Ie dienen door goede werken. Vooral in de eerste tijd werd door de kloosterlingen goed werk gedaan. De reformatie heeft het kloosterleven afgewezen. Iemand die gewoon elke dag zijn werk doet en misschien een gezin heeft, kan daarbij net zo goed de Heere dienen. Je bent niet beter als je doorlopend in een klooster met geestelijke dingen bezig bent. Soms dachten mensen dat ze de zondige wereld konden ontvluchten door in een klooster te gaan. Maar ze vergaten dat ze die zondige wereld in hun hart in het klooster mee naar binnen namen.

Om over te praten

* Kloosterlingen hielpen mensen in nood om daarmee goede werken te doen. Als twee mensen iemand helpen, kan de één een goed werk in bijbelse zin doen en de ander niet. Hoe kan dat?
* Monniken en priesters mochten niet trouwen. Het huwelijk is echter iets moois dat God ons heeft gegeven. Ook in de lijd van Paulus waren er mensen die zeiden dal je niet moest trouwen. Wat vond Paulus -zelf niet getrouwd - daarvan?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen