Christus, de Eersteling, Die opgestaan is

Er is een oorlog gaande in Israël, hoe gaat het met u/ jullie?

“Sinds 7 oktober is het land in een groot trauma en in diepe rouw. Iedere dag worden we opgeschrikt door het nieuws van raketaanvallen, gesneuvelde, vaak jonge soldaten en de vreselijke verhalen van de vrijgekomen gijzelaars die in de tunnels van Gaza gevangen zaten. Er zitten nog steeds meer dan 130 gijzelaars al die maanden onder de meest vreselijke omstandigheden gevangen, waarbij bijna zeker is dat een kwart niet meer leeft.

We wachten in spanning af of er een grote oorlog komt met de Hezbollah in Libanon. Wij wonen in Galilea, dus er worden overal maatregelen getroffen. We zijn heel dankbaar dat de gemeente in deze tijd van oorlog steeds bij elkaar kon komen en dat onze soldaten tot hiertoe gespaard zijn.”

Recent stond er in het RD dat u een opvolger heeft. Hoe ervaart u dat?

“Er is grote blijdschap in de gemeente en natuurlijk ook bij mij en mijn vrouw. De Heere heeft grote dingen bij ons gedaan, dies zijn wij verblijd. Zendingswerk heeft ten diepste tot doel om jezelf overbodig te maken. De Heere heeft alles zo wonderlijk bestuurd dat de gemeente een dominee uit hun eigen volk mag ontvangen, diaken Ari Ben Dayan. Dat is tot verwondering! Het is goed om als zendeling een stapje terug te doen. Het is voor de gemeente een zegen om een eigen predikant te mogen hebben.”

U bent predikant in Nazareth. Kunt u iets over roeping naar het land van de Bijbel vertellen?

“De Heere riep mij toen ik als docent verbonden was aan het Nigeria Reformed Theological College in Izi. Dat gebeurde tijdens het preken op Kerstdag in 2003. De nood van het Joodse volk werd met zoveel kracht op mijn hart gebonden dat ze zonder de kennis van deze Zaligmaker leven. Ik kwam thuis en zei tegen mijn vrouw: ‘Het is onze laatste Kerst hier, de Heere roept mij naar Israël.’ Het was duidelijk, al moest ik nog wel solliciteren. Ik heb met veel vreugde mijn werk mogen doen in Afrika, maar om te werken onder het bondsvolk, dat heb ik als bij-zonder ervaren. Je weet dat de Heere Zijn beloften aan dat volk zál vervullen op Zijn tijd en wijze. Dat geeft ook hoop en moed in deze gruwelijke oorlog.”

Dit nummer gaat over Christus als de Eersteling. Er is in het Oude Testament een feest dat daarnaar vooruitwijst.

“Dat is zo. In de Bijbel zijn de eerstelingen, de bikkoerim, heel belangrijk. De eerstgeboren kinderen, maar ook de eerste vruchten van het land en van de bomen. Die werden aan de Heere teruggegeven. De eerstgeboren kinderen moesten gelost worden, vrijgekocht, maar het allereerste rijpe graan en de allereerste rijpe vruchten van de bomen werden ook aan de Heere gegeven.

De allereerste oogst was de gerstoogst. Als de gerst groeide en er kwamen aren, dan moest je elke keer kijken of er al groene aren te zien waren. En als je de eerste groene aren zag, dan waren dat de eerstelingen. Dus echt de allereerste eetbare gerst! Die oogstte je dan. Die allereerste garf was voor de Heere. De gerst werd vroeger groen geoogst, met de sikkel. Dan werden daarna de korrels geroosterd en er werd meel van gemalen. Nu wordt de gerst machinaal geoogst als de aar al verdroogd is.

Die allereerste garf moest in de week van Pesach, op de dag na de Sjabbat, naar de tempel gebracht worden. Die nam je mee als je voor het pelgrimsfeest van Pesach naar Jeruzalem ging. Die garf was een beweegoffer. Dat betekent dat de priester het offer horizontaal naar voren en naar achteren bewoog. Niet verticaal, dat was een hefoffer. Naar voren als teken dat de gerst aan de Heere gegeven werd en van Hem was. Alles komt van Hem en is van Hem. En we danken Hem ervoor. Maar de priester bewoog het offer ook weer naar achteren. Dat betekent dat de Heere de gerst als Zijn geschenk teruggaf aan de priester. Dus al de eerstelingen van de gerstoogst werden op die dag aan de Heere gegeven. Maar de priesters kregen de gerst. Dus de mensen gaven het aan de Heere, maar de Heere gaf al deze gerst aan de priesters, omdat zij ook moesten leven. De priesters werkten in de tempel, niet op het land. Zo zorgde de Heere ervoor dat ze genoeg te eten hadden. Mooi hè?

Wat heeft de Heere bedoeld met dit feest?

“Het is een oogstfeest. Met dit feest wordt eigenlijk het oogstjaar geopend. De Heere had gezegd dat niemand iets van de nieuwe oogst mocht eten voor dit feest. De allereerste vruchten van het land zijn voor de Heere. Het begin van de oogst geef je in dankbaarheid aan de Heere, het behoort Hem toe. Maar je geeft in het vertrouwen dat de Heere zal zorgen voor de hele oogst. In de eerstelingen ligt de belofte voor de hele oogst. Tegelijkertijd zorgt de Heere door dit feest ook voor de priesters.”

Wordt dit feest nog gevierd in Israël?

“Ja, maar niet meer zoals in het Oude Testament, want er is geen tempel meer. Maar vanaf deze dag moesten er 49 dagen geteld worden. En de vijftigste dag was Sjavoe’ot, Pinksteren. Dat was ook een eerstelingenfeest. Dan werden er van de tarweoogst twee broden gebakken en meegenomen naar de tempel. Het Hebreeuwse woord voor ‘garf’ is ‘omer’. En tot op de dag van vandaag wordt ‘de omer’ geteld, tot je bij de vijftigste dag bent, dan is het Sjavoe’ot. En vooral op de kibboetsen wordt ‘Chag ha Omer’ (het feest van de omer) uitbundig gevierd als het feest van de eerste oogst.

Ook wordt erbij stilgestaan bij de Sedermaaltijd. Bij deze maaltijd wordt de Haggada gelezen, waarin het verhaal van de uittocht staat, maar ook allerlei andere dingen. Dan wordt er ook gelezen over deze eerstelingen.

De Messiasbelijdende gemeenten vieren ook de Sedermaaltijd, maar dan dat Pesach vervuld is in de Heere Jezus. Hij is het ware Paaslam, het Lam van God dat de zonde der wereld wegneemt. Zoals het volk Israël bij de Uittocht veilig was achter het bloed van het lam, zo is ook nu alleen diegene veilig die achter het Bloed van het Lam, de Heere Jezus, schuilt.

Messiasbelijdende gemeenten lezen vaak een eigen Haggada, waarin juist de nadruk ligt op de vervulling in Christus. Dan wordt er ook op gewezen dat de Heere Jezus de Eersteling is. Na de kruisiging is de Heere Jezus opgestaan op de dag na de Sjabbat, op zondag. Maar deze zondag was precies de dag waarop de eersteling van de oogst aan de Heere gegeven werd. Zo heeft de Heere Jezus dit vervuld. En in Zijn opstanding als de Eersteling ligt de belofte van de hele oogst. Omdat Hij is opgestaan, zullen al Zijn kinderen opstaan. Dat is zo’n mooie symboliek! Hij was de Eersteling!

Paulus wijst op deze vervulling in 1 Kor. 15: 20 Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn. Ook in vers 23 wijst Paulus erop dat Christus de Eersteling is.”

Wat voor verband is er tussen Pesach en dit eerstelingenfeest?

“Eerst kwam de bevrijding door het Paaslam, met de Uittocht uit Egypte, daarna de eerstelingen. Eerst werd het ware Paaslam geofferd, en pas na Zijn dood werd Hij de Eersteling Die uit de doden opstond. Zonder de kruisdood geen opstanding.

Maar ook als je de feesten geestelijk bekijkt: zonder bekering (uittocht uit de slavernij van de zonde) is er ook geen opstanding ten leven. Wie niet achter het Bloed van het Lam is, zal niet met Christus opstaan, maar omkomen! We moeten allemaal schuilen achter dat Bloed van de Heere Jezus, anders zullen we geen deel hebben aan de opstanding ten leven!”

Waarom hoeven christenen in Nederland dit feest niet te vieren?

“Het bijzondere is dat we eigenlijk iedere week de vervulling van dit feest vieren. Elke zondag gedenken we de opstandingsdag van Christus. Dat Hij als de Eersteling is opgestaan uit de dood. De zondag is dus geen saaie dag, maar een feestdag! Ik hoop dat de jongeren in Nederland zo deze dag mogen zien. De vraag aan jullie is of je de Heere mag kennen en mag dienen, want dat is het allergrootste in dit leven. Dank ook de Heere dat je in Nederland in vrede kan leven. En: Bidt om de vrede van Jeruzalem!”

Dominee M.L. Dekker

Leeftijd: 61 jaar

Functie: Predikant in Nof HaGalil, een Joodse stad naast Nazareth. In 1995 uitgezonden voor ZGG naar Izi, Nigeria, daarna sinds 2004 werkzaam in Israël voor het deputaatschap voor Israël.

Gezin: Getrouwd, twee zonen en een schoondochter.

Hobby’s: archeologie en geschiedenis, muziek luisteren uit de Barok.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen