In dienst van de Ander

Wat houdt uw werk als ambulancechauffeur precies in?

“Ik werk als ambulancechauffeur in regio Rotterdam- Rijnmond. Dit werk doe ik inmiddels al twaalf jaar. Samen met de verpleegkundige vorm ik een team. We komen vaak binnen in een crisissituatie. De verpleegkundige is medisch verantwoordelijk en beslist of de patiënt vervoerd moet worden. Ondertussen sluit ik de patiënt aan de monitor. Ook organiseer ik de logistieke dingen rondom het vervoer, het is mijn taak om de patiënt veilig te vervoeren.

De aanname-eis voor ambulancechauffeur is een groot rijbewijs C en EHBO-diploma met reanimatie en AED. Toen ik begon met dit werk heb ik een opleiding aan de ambulance-academie gevolgd. Dit was een combinatie van werken en leren. Je leert medisch assisteren en rijtechnische vaardigheden.”

U maakt als hulpverlener ingrijpende dingen mee. Hoe gaat u daar mee om?

“Op medisch gebied valt het eigenlijk mee, dit kan ik van me afzetten. Emoties komen bij mij harder binnen. Ik weet nog goed dat we een keer een mooi kindje met rode krulletjes moesten vervoeren. Ik zal het nooit meer vergeten. Hij had een epileptisch insult, waar hij niet meer uitkwam. Een arts en verpleegkundige reden mee. Zij gaven het kind medicijnen en legden hem aan de beademing, om het insult te stoppen. Dit ging allemaal goed en medisch gezien was alles onder controle, maar ik zag de moeder breken. Dan sta je zelf ook met een brok in je keel en tranen in je ogen.”

Maakt u ook wel eens mooie gebeurtenissen mee als hulpverlener?

“Ik haal er voldoening uit om patiënten goed te helpen. Ook als de situatie niet goed afloopt, kan ik met een voldaan gevoel weglopen als ik weet dat we als team juist gehandeld hebben. We kregen een pijn-opde-borst melding. Bij binnenkomst zag ik gelijk dat het niet goed was. Het hartfilmpje zag er niet goed uit, de patiënt had een hartinfarct. Dit betekent dat de patiënt dan zo snel mogelijk in het ziekenhuis behandeld moet worden. De kans op blijvende hartschade is dan het kleinst.

Toen we de ambulancesluis van het ziekenhuis in reden, werd ik gelijk door mijn collega geroepen: ‘Reanimatie!’. De patiënt hebben we meerdere keren moeten defibrilleren. Dan is het een mooi moment als de patiënt weer bij mag komen. Dat is voor een hulpverlener de reden om dit werk te doen. Als we zo’n patiënt goed over kunnen dragen aan het ziekenhuis, kijken we als team terug op een goede afloop van de casus. Op dat moment stopt voor ons de zorgverlening.”

Weten collega’s dat u christen bent en krijgt u daar respect voor?

“Mijn collega’s weten dat ik christen ben. Ik ben open en eerlijk en wind daar geen doekjes om. Ze zien het ook als ik bid voor het eten. Ook heb ik weleens gesprekken over bijvoorbeeld normen en waarden. Ik leg dan uit wat er in de Bijbel staat. Vaak reageren mensen dan: ‘Dat is jouw mening’. Ik keer dit dan om en vraag waarom mijn mening niet belangrijk is en hun mening wel. Soms ontstaan er hierdoor gesprekken. Sommige collega’s willen meer weten over wat het geloof inhoudt. Ik merk dan dat het echt lastig blijft om dit goed uit te leggen. Toch heb ik regelmatig fijne discussies. Ik weet alleen niet wat het bij de ander uitwerkt, dat mag ik ook aan God overlaten. Maar ze hebben er wel iets van gehoord.”

Hebt u wel eens een situatie meegemaakt waarin het moeilijk was om als christen uw werk te doen?

“We werden door de meldkamer opgepiept om voor een huisarts een euthanasienaald te prikken. Wij hoefden er verder niets mee te doen, maar ik wist dat via deze naald de injectie gegeven werd. We werken als team en het is verschillende keren gebeurd dat mijn collega wel wilde gaan. Dan bracht ik mijn collega, maar bleef ik zelf buiten wachten. Ik heb hier lange tijd mee geworsteld en had hier veel last van. Omdat vanuit de meldkamer telkens gevraagd werd of er bezwaar was, heb ik op een gegeven ogenblik gezegd dat ik deze ritten niet meer rijd. Collega’s zeiden toen: ‘Jij hoeft alleen maar te rijden’. Collega’s wezen mij op de verantwoordelijkheid die ik hierin had. ‘Ja’, zei ik toen, ‘ik moet hierover ook verantwoording afleggen voor Gods rechterstoel en dat kan ik niet’. In eerste instantie probeerde ik een middenweg te zoeken. Maar dat is niet goed.”

Kunt u uitleggen welke betekenis ‘respect’ voor u persoonlijk heeft?

“Het woord ‘respect’ wordt tegenwoordig vaak gebruikt als iemand iets bijzonders doet. Respect betekent oorspronkelijk ‘omzien naar’, dit wil zeggen dat je rekening houdt met andere mensen. In de Bijbel wordt het woord ‘eren’ gebruikt. Dit woord laat het beste zien wat respect betekent. Eert uw vader en uw moeder (Ex. 12:20a). Daar zit alles in. Respect betekent ook bewondering. De Bijbel spreekt over de ander uitnemender achten dan jezelf. Vermaan hen, dat zij aan de overheden en machten onderdanig zijn, dat zij hun gehoorzaam zijn, dat zij tot alle goed werk bereid zijn. Dat zij niemand lasteren, geen vechters zijn, maar bescheiden zijn, alle zachtmoedigheid bewijzende jegens alle mensen (Tit. 3:1-2). Zo zie ik het, respectvol zijn naar anderen die boven mij gesteld zijn: kerk, overheid en werk.”

Hoe kun je dit als jongere in de praktijk brengen?

“Titus 3 vers 1 geeft je de opdracht om een respectvolle houding te hebben naar mensen die over je gesteld zijn. Dit begint eigenlijk al jong, door mensen die boven je staan aan te spreken met ‘u’. Wees degenen die over je gesteld zijn gehoorzaam, ook als je het ergens niet mee eens bent. Bedenk dat zij het beste met je voor hebben. Het belangrijkste is dat je bij alles wat je doet, nagaat wat de Heere hierover zegt in Zijn Woord.”

Hoe geeft u zelf betekenis aan dit woord in uw werk?

“Ik wil de patiënten behandelen, zoals ik zelf ook behandeld zou willen worden. Daarom probeer ik altijd respectvol met een patiënt om te gaan. Ik spreek mijn patiënten altijd met ‘u’ aan. Je kunt ook respectvol zijn in de manier waarop je een patiënt neerlegt. Het komt regel-matig voor dat ik een patiënt in het ziekenhuis bloot aantref, omdat ze een katheter hebben. Er wordt niet bij stilgestaan dat dit respectloos kan zijn. Ik vraag dan om een handdoek om de patiënt netjes toe te dekken en bijvoorbeeld een katheter uit het zicht te leggen. Dit heeft ook met respectvol handelen te maken.”

Op welke manier is Gods Woord hierin voor u een leidraad?

“Wanneer je Gods Woord loslaat, is het einde zoek. Je houding, praten en handelen komen daaruit voort. Als het besef weg is dat wij geschapen zijn met een ziel, wat stel je dan als mens nog voor? Wij zijn als mensen hier op aarde met een hoger doel. Vanuit dit besef komt respect voort, ook voor je medemens. Ook leert de Bijbel mij om het welzijn van anderen op het oog te hebben, want ik ben niet beter dan zij. Dat maakt je naar anderen toe voorzichtig en ootmoedig.”

Merkt u in uw werk dat er respect is voor hulpverleners?

“In het algemeen is er echt nog respect voor de hulpverlening. Er zijn wel mensen die zich vervelend gedragen. Zij zijn vaak onder invloed en dus niet toerekeningsvatbaar. Daar moet je als hulpverlener boven staan. Ik heb zelf nog nooit te maken gehad met fysieke agressie. Het is belangrijk hoe je je opstelt tegenover een patiënt en omstanders. Agressief gedrag is vaak een reactie op je eigen houding. Hoe ik me opstel, zo word ik ook behandeld. Zodra je als hulpverlener bij iemand binnenstapt, ben je daar te gast. Het is belangrijk dat je dat in je achterhoofd houdt.”

Moet je ook respect hebben voor mensen die keuzes maken die ingaan tegen Gods Woord? Hoe moet je daar dan mee omgaan?

“Respect hebben voor iets en iets respecteren zijn twee verschillende dingen. Bij respect heb je het over waardering en bewondering. Respecteren is dat je jezelf erbij neerlegt. Wanneer mensen keuzes maken die ingaan tegen Gods Woord, dan heb ik daar geen respect of bewondering voor. Toen ik begon met het werk bij de ambulance, dacht ik heel zwart-wit. Door de jaren heen ben ik hierin wat verschoven. Wanneer ik me in de gedachtenwereld van iemand verplaats, die nergens in gelooft, kan ik het vanuit zijn oogpunt soms wel begrijpen. Maar dat betekent niet dat ik er respect voor heb. Ik vind het vaak lastig om mensen te waarschuwen, ook al is dat onze taak als christen. Het is niet altijd de juiste setting om te praten over de ziel of de eeuwigheid. Je professionele houding en je persoonlijke overtuiging botsen dan weleens. Toch is Gods Woord wél zwart-wit. Dan merk je dat je ook maar een zondig mens bent. Het werk kan ik altijd prima achter me laten, maar zulke dingen neem ik mee naar huis.”

Dhr. A.C. Lock

• is 42 jaar oud;

• woont in ‘s Gravenzande;

• is gehuwd en heeft twee dochters;

• werkt als ambulancechauffeur in regio Rotterdam-Rijnmond (ARR);

• heeft als hobby’s orgelspelen (organist in ‘s Gravenzande), lezen en legpuzzels maken.

Verder praten

Op JV, thuis of met je vrienden:

ʾ Wat betekent het woord ‘respect’ voor jou?

ʾ Voor wie heb jij respect?

ʾ Hoe laat jij respect zien aan mensen om je heen?

ʾ Stelling: Agressief gedrag is een reactie op je eigen houding.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen