Geweld, wat doen we eraan?

Het is niet eenvoudig om te zeggen wat je moet doen als je het slachtoffer bent van geweld. Als we eens met de laatste situaties beginnen. Stel je voor dat jij bedreigd wordt. Je wordt lastiggevallen door klasgenoten. Bedreigd door jongeren uit de buurt of, wat helaas ook voorkomt, geïntimideerd door je vader. Wat moet je dan doen? Je moet erover praten met iemand die je vertrouwt.
Bijvoorbeeld je ouders, of een ambtsdrager, een leraar of lerares, je beste vriend of vriendin. Het kan voorkomen dat je bijna niemand meer vertrouwt. Dat is erg. Als het zover is gekomen dat je aan niemand meer kan vertellen waar je zo bang om bent.
Tegenwoordig kun je ook bellen met "De Luisterlijn".
In de "Saambinder", in "Daniël" en andere bladen zie je meestal een klein berichtje:
"LUISTERLIJN, ze luisteren naar me en ... het mag anoniem" Als je op maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag en zaterdagavond of op woensdagmorgen het gratis nummer 0800-0222334 belt, krijg je iemand aan de telefoon die naar je wil luisteren. Je hoeft dan niet eens je naam te zeggen als je dat niet wilt. De telefonist(e) aan de andere kant van de lijn kan je in ieder geval wel adviseren, wat je het beste kunt doen.

Als je het slachtoffer van mishandeling bent geworden, doe je er verstandig aan de politie te waarschuwen. De politie heeft altijd belangstelling voor je verhaal. De politieagenten kunnen je adviseren om aangifte te doen, of juist niet. Belangrijk is dat de politie op de hoogte is van wat er speelt.

Sommige mensen lijken wel altijd degenen die het slachtoffer worden. Mogelijk komt dat omdat die mensen een zwakke uitstraling hebben. 
Wellicht herken je er iets van. Je voelt je nooit op je gemak als je alleen over straat gaat. Als je ergens een groep jongeren ziet hangen krijg je direct een angstig gevoel. 
Denk dan eens aan een cursus zelfverdediging. Op zo'n cursus worden niet alleen technieken aangeleerd hoe je mensen van je lijf moet houden, maar er wordt ook iets gedaan aan je houding. Bij voorbeeld hoe je over straat moet lopen. Uit je houding kan bijvoorbeeld angst spreken, maar door je houding kun je juist ook laten zien dat je niet bang bent.

Je moet in ieder geval nooit geweld met geweld beantwoorden, wat natuurlijk niet wil zeggen dat je je niet mag verdedigen. 
Kortgeleden kon je in de krant lezen dat een mevrouw in de trein bij een groep jongeren de sigaret uit de mond trok. Sommige mensen kunnen dat doen. Die hebben iets, wat anderen kennelijk missen. Dit is goed afgelopen. Voor hetzelfde geld waren er hele nare dingen gebeurd.

Als je geweld ziet gebeuren deel je natuurlijk drie tikken uit!
Je belt 1 1 2. Je loopt niet schouderophalend verder.
Je loopt niet schouderophalend verder. Het is een teken van onze tijd dat we allemaal zoiets over ons krijgen van: "Wat kan ik er aan doen?"
Soms lees je de meest trieste verhalen van slachtoffers van openlijk geweld. Die allemaal neer komen op "niemand deed iets". Het is niet aan te bevelen om je met een mishandeling of geweldpleging te bemoeien door je ertussen te gooien. Maar een telefoontje naar de politie is toch wel het minste watje kunt doen als je ziet dat iemand het slachtoffer van geweldpleging wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen