De bekering van koning Manasse

2 Koningen 21 en 2 Kronieken 33

De geschiedenis van koning Manasse is in de Bijbel twee maal te lezen. In 2 Koningen 21 en in 2 Kronieken 33. Tussen deze hoofdstukken zit echter een opmerkelijk verschil en wel dat in het boek Koningen met geen woord gerept wordt over de bekering van Manasse. Dit houdt verband met het verschillende karakter van de bijbelboeken. Het boek Koningen beschrijft de geschiedenis vanuit staatkundig oogpunt. Manasses bekering was voor zijn persoonlijk leven van grote betekenis, maar voor het volksleven is er geen blijvende invloed vanuit gegaan. Dat zien we aan het vervolg van de geschiedenis als Manasses zoon Amon koning is. Deze koning is goddeloos en het volk volgt hem daarin. Zelfs tijdens de regering van koning Josia van wie gezegd wordt dat er voor hem geen koning was die de Heere diende zoals hij. Toch was de toorn des Heeren nog niet afgekeerd om de zonden van Manasse (2 Koningen 23: 25 en 26).

De gruwelen der heidenen

De gruwelen der heidenen worden in het Oude Testament en met name in Leviticus 19: 26-31 en Deuteronomium 18: 9-14 beschreven. Al deze gruwelen hebben verschillende namen, maar draaien in wezen om hetzelfde thema. Het verlaten van de Heere en zich toevertrouwen aan andere goden.

Guichelarij en tovenarij

Guichelarij en tovenarij betekenen ongeveer hetzelfde. De kanttekeningen zeggen ervan: met verblinding der ogen toveren, waardoor men meent te zien wat er niet is. De tovenaar beweerde een buitengewone kracht over de natuur te hebben en daardoor wonderen te kunnen doen. Er kwamen allerlei goocheltrucs aan te pas om woorden kracht bij te zetten en hun geloofwaardigheid te bevestigen. Wonderen konden gebeuren met behulp van satan. Daar komt meteen het woord duivelskunstenaar aan de orde. Sommigen van de tovenaars stonden in contact met de duivel en gaven door wat hij hen raadde. Hen werd een belangrijke plaats toegekend bij de heidense volken. Meerdere malen komen we in de Bijbel tegen dat koningen tovenaars en waarzeggers raadplegen. Farao, Nebukadnezar. Als ze niet de juiste voorspellingen konden doen, moesten ze het met de dood bekopen.

Op vogelgeschrei achtgeven

Op vogelgeschrei achtgeven, duidt niet alleen op dierengeluiden die een bepaalde betekenis hadden voor de toekomst. Er hoort ook bij het bezien van ingewanden van geslachte dieren als voorteken. Vooral de lever diende daarvoor. 'Want de koning van Babel zal aan de wegscheiding staan aan het hoofd van de twee wegen om waarzegging te gebruiken. Hij zal zijn pijlen slijpen, hij zal de terafim vragen, hij zal de lever bezien' (Ezechiël 21: 21).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen