Het leven van Augustinus na zijn bekering

Nu Augustinus rust heeft gevonden voor zijn ziel, wil hij zich laten dopen. Een dag voor Pasen wordt hij gedoopt door bisschop Ambrosius. Zijn moeder die zoveel voor hem gebeden heeft, zit blij in de kerk. Augustinus neemt zijn ontslag als rethor in Milaan. Hij vindt dat, nu hij christen is geworden, hij zich terug moet trekken, om zijn leven in dienst van God te stellen.

Samen met enkele vrienden keert hij terug naar Thagaste, zijn geboorteplaats. Daar wil hij zich terug trekken in een klooster en Gods Woord gaan onderzoeken.

Als de gemeente van Hippo Augustinus als bisschop wil benoemen, weigert hij. God bestuurt het echter zo dat Augustinus het beroep aanneemt. Hij wordt bisschop van Hippo.

Tijdens zijn ambt in Hippo is Augustinus erg aktief. Hij preekt veel en heeft alle belangstelling voor zijn gemeenteleden. De heidense gewoonten, waar ook veel christenen nog aan vasthouden, schaft hij af. De heidenen hadden de gewoonte bij een graf van een pasgestorvene een maaltijd te houden. Deze maaltijd ontaardde vaak in een smulpartij.

Nu was het de gewoonte geworden dat op de sterfdag van de martelaren de christenen ook maaltijden hielden die eveneens in smulpartijen eindigden. Augusti- nus gaat hier tegen in.

Hij verzet zich ook tegen veel dwalingen die er in de kerk zijn. Vooral de dwaling van Pelagius probeert hij te bestrijden. Veel brieven schrijft Augustinus naar deze Britse monnik. Pelagius zegt dat alle mensen een vrije, wil hebben om te kiezen voor God. De erfzonde bestaat volgens hem niet. Een mens is niet zondig, maar doet wel zonde. In zijn brieven wijst Augustinus erop dat de mens zichzelf niet kan bekeren. De mens is zondig. Christus is voor zondige mensen gestorven, zodat ze zalig kunnen worden. Als een mens niet zondig zou zijn, zou hij ook de Middelaar niet nodig hebben. Wat Pelagius zegt, kan dus niet. Tot aan zijn sterven toe blijft Augustinus strijden tegen deze leer. Hij schrijft boeken tegen de leer van Pelagius, zoals: "De geest en de ketter" en "Natuur en genade".

In het jaar 430 sterft Augustinus op 76-jarige leeftijd. Vanaf zijn bekering tot aan zijn dood is hij aktief geweest. Ook nu in de- 20e eeuw kunnen wij nog veel leren van Augustinus en zijn geschriften. Hij spreekt als het ware nog nadat hij gestorven is.

Kan een christen advokaat zijn?

Augustinus neemt na zijn bekering ontslag als advokaat. Zou je in deze tijd, als christen nog advokaat kunnen zijn? Wat vind je van de volgende argumenten?

* Je moet rechtpraten wat krom is.

* Mensen die buiten hun schuld een ongeluk hebben gehad, moet je verdedigen.

* Je moet mensen verdedigen die beweren onschuldig te zijn, terwijl je weet dat ze wel schuldig zijn.

Wie was Pelagius?

Pelagius is geboren in Engeland of Ierland. Zijn leven was sober. Hij at maar eenmaal per dag. De volgelingen van Pelagius werden Pelagianen genoemd. Een medestander van Pelagius was Caelestius. Augustinus en Pelagius hebben elkaar nooit ontmoet, hoewel ze veel geschriften tegen eikaars leer schreven. Pelagius vond Augustinus veel te lijdelijk, als hij zegt dat de mens uit zichzelf niets goeds kan doen

* Pelagius zegt: "De mens is niet zondig, maar doet wel zonde". Wat bedoelt hij daarmee?

* Je hoort wel eens zeggen: "Je moet voor Jezus kiezen!". Of: "Stel je hart maar open voor de Heer". Kun je dat zo maar zeggen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen