Nood leert bidden?

Nood leert bidden... Zou dat waar zijn? Meestal niet! Als er nood is, of er dreigt gevaar, dan wordt er vaak gescholden, of... gevloekt! Alléén als de Heere de verdrukking zegent, wordt er in de nood tot Hem gebeden.

Zo is het ook in de volgende geschiedenis. Het is de tijd van de richteren. Een tijd waarin ieder deed wat goed was in zijn eigen oog, en waarvan we steeds lezen: "Maar de kinderen Israëls voeren voort te doen wat kwaad was in de ogen des Heeren" Samuël is profeet en richter. De oude Eli is gestorven en zijn beide goddeloze zoons Hofni en Pinehas zijn gesneuveld. De Filistijnen heersen over het volk Israël. Wél hebben ze de ark, die veroverd was, teruggestuurd naar Israël. Die staat nu al twintig jaar lang, in Kirjath Jearim. De dienst in de tabernakel is niet hervat in al die jaren. Het volk dient de afgoden. Maar de Heere zegent het werk van Samuël. Twintig jaar lang heeft hij het Woord van God gepredikt en nu komt er verandering. Er komt een reformatie: Israël keert terug tot God. "En het ganse huis van Israël klaagde de Heere achterna". Israël zucht tot God. Het gaat weer openlijk de Heere zoeken. Het doet de afgoden weg en dient de Heere alleen. Nu zal de Heere ook Zijn oordeel van hen wegnemen en hen verlossen van hun vijanden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen