Zondag rustdag

Een genezing op de sabbat

De Heere Jezus is op een sabbat ergens in één of ander stadje in Galilea in de synagoge. De farizeeërs en de schriftgeleerden letten die morgen scherp op Jezus, want ze proberen iets te vinden waarmee ze Hem zouden kunnen aanklagen. Nu is er in de synagoge een man met een verdorde, dat is een lamme, stijve hand. Dat is een langdurige kwaal waar echter geen levensgevaar aan verbonden is en daarom mag volgens de Joodse bepalingen zo'n zieke op de sabbat niet genezen worden. De farizeeërs hebben er voor gezorgd dat die man dicht bij Jezus is en nu loeren ze op Hem of Hij de man genezen zal. De man zelf vraagt niets. De farizeeërs worden echter in hun verwachtingen teleurgesteld, want de zieke wordt niet genezen. Dat is ongetwijfeld een grote tegenslag, want ze hadden er op gerekend de Heere Jezus te kunnen beschuldigen van overtreding van het sabbatsgebod. Daarom gaan ze naar Hem toe en stellen hem onomwonden de vraag of het geoorloofd is op de sabbat te genezen. Hiermee willen ze de Heere Jezus als het ware uitlokken om een daad te doen die zij zondig vinden. Ze rekenen er op dat Hij nu die man wel genezen zal en dat ze Hem dan toch kunnen aanklagen.
De Heere Jezus begrijpt echter wat de farizeeërs van plan zijn. Hij richt Zich tot de man met de verdorde hard en zegt hem dat hij in hun midden moet komen staan. De man komt schuw en bedeesd naar voren. De Heere Jezus neemt dan een voorbeeld uit het dagelijks leven. Iedere Jood zal zeker zijn schaap redden dat in een put gevallen is. Als men wel barmhartig mag zijn tegenover een schaap, mag dat dan niet tegenover een mens?
De farizeeërs zwijgen. Hier kunnen ze niets tegen in brengen. Dan worden de woorden van de Heere Jezus strenger en scherper en er komt toorn in Zijn ogen. Hij vraagt of het op de sabbat geoorloofd is om goed of kwaad te doen, iemand te behouden of te doden. De farizeeërs hebben immers die dag nog niets anders gedaan dan zoeken naar een reden om Jezus te kunnen doden. Zo werken zij ook op de sabbat. Mag dat wel? Is iemand doden op de sabbat geen zonde en iemand genezen wel?
Even wacht de Heere Jezus dan. Er is ook droefheid in Zijn ogen omdat deze leiders van het volk zo verhard en verblind zijn, dat ze hun eigen zonden niet zien. Toorn en droefheid zijn beide in het hart van de Heere Jezus. Niet om wat ze Hem aandoen, maar omdat ze op zo'n gruwelijke manier Gods wet schenden en omdat ze als ze zo doorgaan onherroepelijk verloren gaan.
Dan zegt de Heere Jezus tot de man die in hun midden staat: "Strek uw hand uit". Op datzelfde ogenblik wordt zijn hand genezen. Dan gaan de farizeeën heen en ze beraadslagen, samen met de herodianen, de Joden die Herodes steunen en van wie ze anders zo'n afkeer hebben, hoe ze Jezus zouden kunnen doden.

Hoe is de sabbat ontstaan?

De rustdag is niet pas ingesteld bij de Sinaï, toen de Heere de tien geboden gaf aan het volk Israël. Luister maar naar het vierde gebod: "Gedenkt de sabbatdag dat gij die heiligt". Gedenken betekent: denken aan. De sabbat was er dus al. Ze vindt haar oorsprong in de schepping. We noemen het daarom wel een scheppingsordinantie. We kunnen dit lezen in Gen. 2: 2 en 3. God stelt Zijn eigen werk ons tot een voorbeeld. Calvijn zegt: "God wil dat Zijn voorbeeld ons tot een regel zijn zal". Zes dagen werken, een dag rusten: de sabbat. De sabbat was er dus al voor de zondeval. Na de zondeval heeft de Heere de sabbat niet ingetrokken. De mens mocht een rustdag houden. Daarom klinkt in dit gebod Gods grote goedheid door voor de mens. De sabbat is een zegen en is als teken gesteld tussen God en de mens (Ez. 20: 12 en 20: "Daartoe ook gaf Ik hun Mijn sabatten, om een teken te zijn tussen Mij en tussen hen, opdat ze zouden weten dat Ik de Heere ben, Die hen heilige... En heiligt Mijn sabatten en zij zullen tot een teken zijn tussen Mij en tussen u, opdat gij weet dat Ik de Heere uw God ben"). Met het teken wordt de eeuwige rust aangeduid die er overblijft voor het volk van God.

Sabbat - zondag

Geldt het vierde gebod ook voor ons? Wij rusten immers op de eerste dag van de week in plaats van op de zevende? De Heere Jezus verscheen ook verschillende keren aan Zijn discipelen op de eerste dag van de week. Daarmee heiligde Hij deze dag als rustdag van de gemeente van het Nieuwe Testament. De eerste jaren hield de christelijke gemeente eigenlijk twee rustdagen. Op zaterdag gingen ze naar de tempel, en op zondag werden de onderlinge bijeenkomsten gehouden. De eerste "kerkdienst" werd gehouden op de opstandigsdag zelf, toen de discipelen bijeen waren het gesloten deuren (Joh. 20: 19-26). Deze eerste dag van de week wordt ook wel de dag des Heeren genoemd, zie bijvoorbeeld Openb. 1: 10: En ik was in de geest op de dag des Heeren en ik hoorde achter mij een grote stem als van een bazuin. In de Handelingen van de apostelen lezen we dat wanneer Paulus afscheid wil nemen van de gemeente van Troas, hij dat op zondag doet, omdat op die dag de gemeente samenkwam (Hand. 20: 7). En wanneer Paulus de gemeente van Korinthe oproept een extra collecte te houden voor de gemeente van Jeruzalem, wekt hij ze op om dat op zondag te doen. Hij schrijft dan: Op iedere eerste dag der week legge een iegelijk iets bij zichzelf weg, naardat hij welvaart verkregen heeft (1 Kor. 16: 2). De eeuwen door is er veel strijd gevoerd over het vierde gebod en daarmee in verband het karakter van de rustdag. De Synode van Dordrecht (1618-1619) deed de volgende uitspraak: "De christenen moeten de zondag volmaakt heiligen". Zo mogen we de zondag zien als een gave, een geschenk van de Heere. Het is de dag die de Heere geheiligd (afgezonderd) heeft.

Zondagsheiliging

In het vierde gebod heeft heiligen de betekenis van afzonderen. De zondag is een afgezonderde dag, anders dan de andere zes dagen. De dag die de Heere Zelf geheiligd heeft. Zo moet ook de zondag voor ons een afgezonderde dag zijn. Helaas is dat zo anders als je om je heen kijkt. Vooral als het mooi weer is trekken duizenden naar het strand of de bossen. Voor de sport is de zondag de belangrijkste dag. Inderdaad, ook dan is de zondag een dag die anders doorgebracht wordt dan andere dagen, maar....... zou de Heere het zo bedoeld hebben? Heeft Hij deze dag geheiligd om hem door anderen te laten ontheiligen?
We moeten echter niet alleen naar anderen kijken. Ook tot ons komt de vraag: Hoe brengen wij de zondag door? Is de zondag voor ons een afgezonderde dag? De meesten zullen hier wel "ja" op zeggen. Toch blijft de vraag: Hoe vieren wij de zondag?

Zondagsviering

Is de zondag voor ons een rustdag, een dag waarnaar we uitzien? Een dag die we willen vieren zoals God van ons vraagt? Een dag waarop we naar de kerk gaan, waarop we van God zingen of over Hem spreken? Of is de zondag een dag waaraan we eigenlijk een hekel hebben? Is de zondag voor ons misschien de dag waarop we "niets" mogen doen? Een dag met allemaal verboden?
Lees dan zondag 38 van de Heidelberger Catechismus maar eens:
Wat gebiedt God in het vierde gebod?
Eerstelijk, dat de kerkedienst, of het predikambt, en de scholen onderhouden worden, en dat ik, inzonderheid op de rustdag, tot de gemeente Gods naarstiglijk kome, om Gods Woord te horen, de sacramenten te gebruiken, God de Heere openlijk aan te roepen, en de armen christelijke handreiking te doen; ten andere, dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, de Heere door zijn Geest in mij werken late, en alzo de eeuwige sabbat in dit leven aanvange.
Als we goed lezen, zien we dat er niet staat "Wat verbiedt God" , maar "Wat gebiedt God". In het antwoord op deze vraag vinden we geen opsomming van wat wel en wat niet mag, wat wel goed is en wat niet goed is. Maar mensen hebben de zondag gemaakt tot een dag die aan elkaar hangt van verboden. De Heere zegt ons alleen wat we wel moeten doen. En dat is heel wat. Wanneer we dat allemaal doen, dan is de zondag de drukste dag van de hele week. Als de Heere ons de ware liefde tot Hem geeft, dan wordt de zondag een feestdag, een dag om te vieren. Dan zouden we willen dat het iedere dag zondag was. Dan zijn we blij als het eindelijk weer zondag is. Dan gaan we graag naar de kerk. Dan wordt de kerkdienst iets anders dan om de paar minuten op je horloge kijken. Dan moet je niet meer van je ouders naar de kerk, dan mag je. Dan gaan we met vreugde in het huis des Heeren om daar met lof Zijn grote Naam te danken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen