De eerste zendingsreis van Paulus

Kerngedachte: Ik heb u gesteld tot een licht der heidenen, opdat gij zoudt zijn tot zaligheid, tot aan het uiterste der aarde. (Hand. 13: 47)

Inleiding

Met de eerste zendingsreis van Paulus begint de Kerk voor het eerst aan opzettelijk zendingswerk. Dat betekent een aanraking met, een wrijving, en tenslotte een worsteling tussen de Kerk en de wereld (vrouwenzaad en slangenzaad). Het is de aanval van het Koninkrijk van God op het rijk van de satan, wat uitmondt in de strijd om de ziel van de enkeling.

Wat voorafging

Paulus werd in Tarsen geboren. Omdat zijn ouders hem een Joodse opvoeding wilden geven, werd hij naar de rabijnenschool in Jeruzalem gestuurd. Hij is daar waarschijnlijk bij een getrouwde zuster in de kost geweest. Hij studeerde bij de beroemde Gamaliël, een Farizeeër, waar hij geoefend werd in de redeneerkunst, waar hij later tegen de Farizeeën gebruik van kon maken. Uiterlijk leidde Paulus een onberispelijk leven. Hij hield zich aan alle wetten van Mozes en aan de tradities. Daarbij kwam geen huichelarij of geveinsdheid, want hij meende oprecht door zijn goede werken rechtvaardig voor God te zijn. Uit dit oogpunt zag hij dan ook Jezus als de grootste vijand van het Joodse volk, omdat Hij de tradities minachtte. Daarom vervolgde hij de Christenen dan ook net zo fanatiek als hij de wet naleefde. Zijn krachtdadige bekering omstreeks het jaar 34 op weg naar Damascus, brengt een radicale omkeer in zijn leven.
Aan de eerste zendingsreis ging een voorbereidingsperiode van ongeveer 13 jaar vooraf. Na zijn vlucht uit Damascus bleef hij eerst 3 jaar in Arabië. Daarna ging hij naar Damascus terug, en vervolgens naar Jeruzalem, waar hij 15 dagen bleef. Hier werd hij door Barnabas aan Petrus en Johannes voorgesteld. Hij verkondigde daar Jezus met als gevolg dat de Griekse Joden hem wilden doden. Uit het oogpunt van veiligheid zonden de apostelen hem daarom naar zijn geboortestreek, waar hij 10 jaar verbleef tot Barnabas hem kwam halen.

Roeping

1 jaar leidde Paulus, samen met Barnabas, Simeon Niger, Lucius van Cyrene en Manahen de gemeente van Antiochië. Dan maakt de Heilige Geest, waarschijnlijk door één van de profeten, aan de gemeente bekend dat Paulus en Barnarbas afgezonderd moeten worden van de dienst in Antiochië, waar (andere) herders en leraars genoeg zijn. Hun nieuwe werk wordt het verkondigen van het Evangelie aan de heidenen, een taak waartoe de Heilige Geest hen geroepen heeft. De uitzending gebeurt op een indrukwekkende wijze: De profeten en leraars leggen onder vasten en bidden de beide mannen plechtig de handen op, en geven daarmee te kennen, dat zij in de verre landen toch aan de gemeente van Antiochië verbonden zullen blijven en gesteund zullen worden. Ze moeten op hun reizen voelen dat er mensen thuis achtergebleven zijn, die aan hun denken, die hen stap voor stap in de geest volgen en die ook voor hen bidden.
Paulus en Barnabas staan gereed om veel voor de naam van Christus te lijden, en indien dat nodig is, ook voor hun Zender te sterven. Ze zullen de wereld met zijn uiterlijk schitterende beschaving, maar met zijn geestelijke duisternis, ingaan. Het is hun grote taak om de macht, de wijsheid en de godsdienst van die wereld te vernietigen, met geen ander wapen dan het Evangelie. En dit alles omdat Christus gezegd heeft dat de verlossing aan alle creaturen gepredikt moet worden en dat Hij zelf Zijn gezanten zal ondersteunen. Het werk van Paulus was geen mensenwerk, het was een opdracht van God. Ook nu nog werkt de Heilige Geest in de gemeenten om mensen af te zonderen voor Hem in de dienst van het Woord in Gemeente en Zending.

Reizen

De wegen waren in de tijd van Paulus in de meeste streken redelijk beveiligd tegen rovers, hoewel vooral in Klein Azië nog wel eens roofovervallen voorkwamen. De kwaliteit van de wegen was voor die tijd heel goed. De snelheid waarmee men vooruitkwam te voet: 27 km. per dag en met wagens: 40 km. per dag. De meeste reizigers gingen te voet, Paulus waarschijnlijk ook.

Profeten

De profeten die in het Nieuwe Testament genoemd worden, waren een soort leraars die door rechtstreekse ingeving van de Heilige Geest spraken, waarbij niet in de eerste plaats aan het voorspellen van toekomstige gebeurtenissen gedacht moet worden, zoals bij Agabus, maar meer aan het leidinggevende aspect. Paulus stelt de gave van de profetie boven de gave van de talen.

Valse profeten

Onder de tovenaars in de dagen van Paulus namen de Joden - zowel mannen als vrouwen - een voorname plaats in. Het geld speelde hierbij een belangrijke rol. Een Romeinse dichter beweerde dat de Joden voor een luttel geldbedrag, die toekomst voorspelden, die men verlangde. Het bijgeloof schijnt bij de Romeinen erg groot geweest te zijn. Zo zou keizer Augustus tovermiddelen tegen onweer gebruikt hebben.

Paulus

Saulus was de Hebreeuwse naam voor de Griekse naam Paulus. In het algemeen wordt de naam Paulus gebruikt als hij onder de heidenen is, en de naam Saulus als hij in het Joodse milieu is. Hij werd geboren in Tarsen, waar de Griekse taal gesproken werd, een taal die Paulus dan ook in zijn jeugd leerde spreken, en die de sleutel was voor de toegang tot de meeste landen, in tegenstelling tot het Hebreeuws dat bijna nergens verstaan werd. Zijn ouders behoorden waarschijnlijk tot de bovenste lagen van de middenstand. Hij had naar de gewoonte van die dagen een handwerk geleerd, zonder daarbij zijn geestelijke ontwikkeling te verwaarlozen. Als geoefend tentenwever kon hij later op zijn reizen gemakkelijk zelf in zijn levensonderhoud voorzien. Ook kwam Paulus in Tarsen in aanraking met vreemde kooplieden uit allerlei landen uit allerlei wereldstreken, zodat hij hun zeden en gewoonten leerde kennen. Hij raakte op deze manier op de hoogte van de vreemde denkbeelden die onder de vreemdelingen gangbaar waren. Doordat Paulus in Tarsen geboren werd, kreeg hij een veel bredere ontwikkeling dan wanneer hij in Palestina geboren zou zijn. Hij was uit de stam van Benjamin en naar koning Saul genoemd. Zijn familie was streng farizeïstisch.

Barnabas

Barnabas was een Leviet, geboren op het eiland Cyprus. Hij was ouder dan Paulus en had dus meer ervaring. Dat Paulus en Barnabas eerst naar Cyprus gingen is dus te verklaren uit het feit dat Barnabas hier hekend was. Het was deze Barnabas die zijn land verkocht had en het geld aan de apostelen gegeven had om het aan de armen uit te delen. Zo gauw de apostelen in Jeruzalem vernamen dat er in Antiochië een Christelijke gemeente ontstaan was, stuurden ze Barnabas daarheen, om de leiding op zich te nemen. Toen hij in deze gemeente aangekomen was ging hij eerst Paulus uit zijn geboortestreek halen, om samen met hem en anderen de zwakke gemeente op te bouwen. Hij was een van de eerste geweest die niet twijfelde aan Paulus' oprechtheid na zijn bekering. Hij had hem voorgesteld aan de apostelen, toen men nog wantrouwig tegenover de latere heidenapostel stond. Hij wordt ook wel Joses of Jozef genoemd. Zijn naam betekent: Zoon der vertroosting. Hij wordt als profeet, leraar of apostel aangeduid.

Johannes Markus

Dit was een Jood uit Jeruzalem. Een neef van Barnabas en de zoon van Maria, de vrouw bij wie de eerste Christengemeente veel in huis vergaderde. Hij heeft Petrus veel geholpen en heeft waarschijnlijk het Evangelie van Markus geschreven. Hij was de helper van Paulus en Barnabas op de eerste zendingsreis, maar keerde halverwege om één of andere reden - Klein Azië had een ongezond klimaat en het reizen was er nogal moeilijk en gevaarlijk - terug, hetgeen hem door Paulus erg kwalijk genomen werd. Later is er gelukkig een verzoening tussen Paulus en Markus tot stand gekomen.

Sergius Paulus

De machtige stadhouder van Cyprus. Zijn residentie was in Pafos. Sergius Paulus wordt beschreven als een verstandig man, wat niet in de eerste plaats op zijn intellectuele ontwikkeling betrekking had, maar om zijn zoeken naar de diepere zin van het leven. Hij was een zoeker naar vrede en licht in ernstige levensvragen.

Bar jezus

De naam betekent zoon van Jezus. Hij liet zich Elymas noemen. Dit is het Arabische woord voor wijze of magiër. Hij gaf zich uit voor tovenaar, zoals er in die tijd veel rondzwierven. Het was voor hem een goede tijd, omdat de hogere standen het traditionele geloof beu geworden waren, omdat het geen voldoening meer gaf. Ze waren daardoor een gemakkelijke prooi voor avonturiers die zich in een oosterse geheimzinnigheid hulden. Klaarblijkelijk ging van Elymas een bovenaardse betovering uit. Hij had de stadhouder gedeeltelijk in zijn macht gekregen, niet om het licht in zijn ziel te laten opgaan, maar om er zelf beter van te worden en meer macht te krijgen. Hoewel Sergius Paulus niet geheel aan de demonische macht van de magiër ontkomen was, blijkt uit deze geschiedenis dat hij zich hieraan toch ontworstelen kon. Als Paulus het Evangelie predikt lukt het Bar Jesus (de satan) niet de stadhouder in zijn macht te houden. De magiër ontkomt zijn straf niet, hoewel het oordeel slechts gematigd is, want het is slechts "voor een tijd". De dokter Lukas beschrijft hoe de blindheid stap voor stap over de ongelukkige gekomen is: eerst komt er donkerheid over hem; zijn gezichtsvermogen wordt beneveld, daarna treedt een volslagen blindheid op. De ontmaskerde leugenprofeet wordt door niemand uitgeleide gedaan.

Jupiter

Dit is de Latijnse naam voor de Griekse god Zeus. Het was de belangrijkste god van de Romeinen. Ter ere van hem waren prachtige tempels gebouwd o.a. in Rome en Athene. Mensen die zijn gunst zochten brachten hem geschenken, offers en kransen. De diensten werden geleid door georganiseerde priesters.

Mercurius

De Latijnse naam voor de Griekse god Hermes. Hij was de boodschapper van de goden. De mensen van Lystre dachten dat Paulus Mercurius was, omdat hij het woord - in de ogen van de toeschouwers in opdracht van Barnabas - voerde.

Tarsen

Een belangrijke havenstad in Cicilië, waardoor de verstrooiing een Joodse kolonie gevestigd was vanaf de derde eeuw voor Christus. Deze havenstad was een middelpunt van wereldhandel, waar de volkeren uit alle streken elkaar ontmoetten. Het was een centrum van wetenschap en beschaving. Beroemd waren de scholen waar de leerlingen een Griekse vorming kregen. Paulus heeft wel deze Griekse invloed ondergaan, maar heeft een Joodse opvoeding gehad in Jeruzalem.

Antiochië

Deze stad lag 32 kilometer van de kust van de Middellandse Zee en 48O kilometer ten noorden van Jeruzalem. Het lag aan de rivier de Orontes. Deze plaats was een belangrijke havenplaats, waar veel Joden zich gevestigd hadden. Het was de hoofdstad van de provincie Syrië en op twee na (Rome en Alexandrië) de grootste stad van het Romeinse rijk. Het was drie eeuwen voor Christus door Seleucus Nicanor gebouwd. Hij noemde de stad naar zijn vader Antiochus en de voorhaven naar zichzelf: Seleucië. Toen later de haven van Seleucië ging verzanden taande ook de welvaart Van Antiochië. In de tijd van Paulus woonden er ongeveer 500.000 mensen, nu is het een onbetekenend stadje in Syrië Antakia met 35.000 inwoners.
De Romeinse keizers hebben de stad verfraaid. Ze werd de konigin van het oosten genoemd. Beroemd waren de zuilengangen en de verlichte straten. Het was een knooppunt van oosterse en westerse cultuur. Het had een slechte reputatie op zedelijk gebied. De bevolking bestond uit vele verschillende rassen. In dit milieu is de naam Christenen opgekomen. Er was nl. een kleine gemeente ontstaan, die niet door een apostel door een besluit van de moedergemeente in Jeruzalem gesticht was, maar door enkele mannen zonder opdracht of ambt. Zij waren naar deze stad gevlucht na de dood van Stefanus en waren daar geen zwijgende, maar sprekende getuigen van Jezus en op dit werk dat geen officieel karakter had, rustte de zegen van God. Het Christendom stond hier los van de Joodse synagoge en wilde geen Joodse sekte genoemd worden.

Cyprus

Op heldere dagen kon men van de kust bij Seleucië duidelijk de hoge bergen van het eiland Cyprus in de Middellandse Zee in Zuidwestelijke richting zien. Met een gunstige wind duurde de reis maar een paar uur naar Salamis. Vandaar zijn de zendelingen waarschijnlijk te voet langs de Romeinse weg naar de hoofdstad Pafos gegaan, ongeveer 100 kilometer van Salamis. Omdat het door de westenwinden onmogelijk was 's zomers in Salamis te landen, hebben Paulus en Barnabas waarschijnlijk in maart de overtocht gemaakt. Het eiland Cyprus is in de Bijbel bekend om zijn koper en hout. In het Oude Testament zijn het "de eilanden der Chitteeërs". Het was een zeer vruchtbare streek. De vruchtbare middenvlakte leverde tarwe, wijn, vijgen en olijven.
De naam Cyprus betekend "witvloeiend". Er woonden veel Joden, die veel verdienden aan de handel in de producten die het land leverden. Het was een dichtbevolkt eiland: in het jaar 116 na Christus, vermoordden de Joden er tijdens een opstand tegen keizer Trajanus 240.000 niet joden. Op dit eiland was Barnabas geboren. Het was dus in zekere zin zijn vaderland waar hij zending ging bedrijven. Hij was er dus tamelijk bekend.

Klein Azië

Dit is het westelijk schiereiland van Azië. Het heeft een hoog bergplateau met kleine maar snel stromende rivieren.
"In gevaren van rivieren" 2. Kor. 11: 26. Het was in de tijd van Paulus een tamelijk welvarende streek. De plaatsen waar Paulus predikte waren: Perge. Het huidige Murhana. Het Christendom heeft hier geen wortel geschoten. De stad die beroemd was om de tempel van Diana, had een ongezond klimaat. Antiochië: Lag ongeveer 1000 meter boven de zeespiegel op ongeveer 200 kilometer van Perge. De tocht er naar toe was erg moeilijk door het vele klimmen en dalen en gevaren voor roofovervallen. Het was een Romeinse kolonie: Oud-strijders kregen van de keizer hier een stuk land en mochten er tot het eind van hun leven blijven wonen. Iconium: Was een dichtbevolkte stad bij een oase op ongeveer 200 kilometer afstand van Antiochië. Klimaat: hete dagen en koude nachten. Lystre: ongeveer 40 kilometer van Iconium. Derbe: De laatste vier dankten hun welvaart aan het feit dat ze aan een belangrijke karavaanweg tussen Syrië en Efeze lagen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen