JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Aan tafel in de Werkendammer pastorie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Aan tafel in de Werkendammer pastorie

Antoinet, Catheliene en dominee Agteresch in gesprek

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op een droge vrijdagavond rond etenstijd bellen Antoinet en Catheliene aan bij de pastorie van de familie Agteresch. Voor een gesprek met de dominee over fitheid en gezondheid. Het eten staat optafel: nasi, kipsaté met kroepoek, ei, augurken en banaan. De dominee begint de maaltijd met het Onze Vader. Daarna loopt het gesprek vanzelf…

Antoinet: “Ze moesten thuis heel hard lachen toen ik zei dat ik ging meedoen aan een interview over gezond en fit zijn. Ik doe bijna alles met de auto en draai heel veel nachtdiensten in het ziekenhuis. Ik werk in het UMC in Utrecht. Voor het vierde jaar nu op de afdeling Oncologie, dat is de afdeling voor mensen met kanker.”

Gezondheid en ziekte

Voor Catheliene heeft het thema ‘fit en gezond’ een bijzondere betekenis. “Toen ik negen jaar was, werd ontdekt dat ik ziek was. Ik had heel erg hoofdpijn. In het ziekenhuis werd ontdekt dat ik een hersentumor had. Ik wist toen eigenlijk helemaal niet goed wat ik voelde, het drong helemaal nog niet zo tot me door. Met de operatie kon niet alles weggehaald worden, omdat het op een erg gevaarlijke plek zat bij de hersenstam. Daarom kreeg ik ook nog anderhalf jaar chemo’s. Van sommige ben ik echt heel naar geweest en een keer kreeg ik een allergische reactie. Ook had ik heel weinig kracht in mijn linkerhand of linkerbeen. Maar nu gaat het heel goed met me. Ik doe met plezier de opleiding voor onderwijsassistent en daarna wil ik de pabo doen. Door de operatie kreeg ik ‘niet aangeboren hersenletsel’, dan wordt er iets geraakt. Ik vind daardoor veel prikkels lastig en ben wel snel moe. Nu ik stage loop is het bijvoorbeeld heel druk, dan moet ik goed mijn rustmomenten plannen voor ik weer wat anders ga doen.”

Antoinet en Catheliene kennen elkaar al veel langer. Antoinet: “Ik paste op bij Catheliene thuis en in de periode dat ze ziek was, deden we samen ook dingen. Vroeger vond ik het ziekenhuis altijd heel eng. En mensen die overleden, ook. Toen kreeg ik zelf een ongeluk met de fiets. Toen ik moest revalideren, dacht ik: ‘Dit is eigenlijk heel mooi en leuk werk’. Via een nicht heb ik meegelopen in het ziekenhuis. En toen mijn opa kanker kreeg, wist ik: Op die afdeling wil ik werken.

Ziekte en kracht

Catheliene heeft een keer eerder in Daniël gestaan. “Dat kwam omdat ik tijdens mijn ziek zijn veel kracht mocht ontvangen uit Psalm 91 voordat ik geopereerd werd. Op zondag, de dag voor de operatie was ik best zenuwachtig en toen kwam dominee Karens. Hij las die Psalm: ‘Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen’. De volgende dag, toen mijn ouders met mij samen baden, kwam die tekst terug en toen mocht ik weten dat ik gespaard mocht worden.

Daarom heb ik die tekst gehandletterd. Onderaan een geknield meisje met eromheen helemaal zwart, en dan een lichtstraal met Psalm 91:1.”

De dominee: “De Heere wilde het Woord aan het hart leggen.”

Antoinet: “Daarom vind ik werken in het ziekenhuis heel mooi. Vooral tijdens de nachtdiensten. Dan heb je rust en tijd voor de patiënten, en ontstaat er zomaar een fijn en goed gesprek. Een collega zei een keer tegen mij: ‘Je kan beter geestelijk verzorger worden op de afdeling’. Weet u nog, dominee, dat u eens zei in de preek: ‘Weet je wat het meest gelezen boek is? Dat ben je zelf!’ De mensen om je heen zien je, wie je bent, hoe je leeft en waarvoor je leeft. Dan is de vraag: ben je een voorbeeld voor je collega’s en je patiënten in hoe je doet en wat je zegt? Soms hoor je ineens veel later van een patiënt: ‘Jij was sinds hele lange tijd het eerste christelijke meisje dat ik sprak en dat zette me weer aan het denken.’”

Een witte en zwarte jas

Als Antoinet zo over haar werk vertelt, komt natuurlijk ook de vraag aan de dominee: ‘Mist u uw beroep nog?’ En ja, die momenten zijn er. De dominee: “Dat is wel een gewetensvraag. Als ik een ziekenhuis inkom en ik zo’n witte jas zie, ja, dan mis ik het diagnosticeren, analyseren en de behandelingen geven wel eens. Maar weet je, als arts wist ik dat ik goede medicijnen kon voorschrijven. Maar nu mag ik het beste Medicijn verkondigen. Op de hele aarde is geen mens te vinden die zijn leven zou geven voor patiënten. Ik mag nu de grote Medicijnmeester verkondigen. Tegelijkertijd raak je je vroegere beroep nooit meer kwijt. Als ik op de IC loop en de geluiden hoor, de monitor zie, dan weet ik wat er is. Maar ik probeer echt dominee te zijn en echt niet de dokterspet meer op te zetten.”

Gezondheid en fitheid

Ondertussen deelt de dominee Magnum-ijsjes uit. Een mooi bruggetje naar het laatste onderwerp ‘een gezond en fit lichaam’.

De dominee: “Werken aan je conditie en (begeleid) trainen kan heel goed zijn. Bijvoorbeeld als jongelui het psychisch moeilijk hebben. Of om de vele prikkels die we binnenkrijgen, te verwerken. Maar de andere kant is dat je er helemaal in op kan gaan en erbij wilt horen. Dat is een groot gevaar. Want ons lichaam veroudert en eindigt in het graf. We hebben ook een ziel. Die realiteit vergeten we vaak. Ik was met dominee M. Blok in Ecuador en daar preekte hij uit 3 Johannes 2: Geliefde, voor alle dingen wens ik, dat gij welvaart en gezond zijt, gelijk uw ziel welvaart. Dat laatste stijgt boven alles uit. Ons lichaam vraagt om gezonde voeding, maar onze ziel moet ook gevoed worden en dat met het Brood des Levens, zoals staat in Johannes 6:35: Ik ben het Brood des Levens, die tot Mij komt zal geenzins hongeren en die in Mij gelooft zal nimmermeer dorsten.

En zo is het al snel weer tijd om de maaltijd te eindigen, waarbij de dominee Psalm 91 leest en de Heere dankt voor het eten, maar ook voor het gesprek. “Opdat wij Zijner heiligheid mogen deelachtig worden en mogen leren zien op de Man van smarten uit Jesaja 53.”


Dominee Agteresch

• 54 jaar

• Dominee in Werkendam

• Was internist-hematoloog

• Speelt orgel

• Verzamelt djembés


Catheliene Baarssen

• 17 jaar

• Komt uit Werkendam

• Doet opleiding onderwijsassistent op Hoornbeeck Amersfoort

• Houdt van creatief bezig zijn: tekenen, schilderen

• Heeft met een handlettering eerder in Daniël gestaan


Antoinet Nobel

• 25 jaar

• Komt uit Werkendam

• Oncologie verpleegkundige in het UMC Utrecht

• Palliatief consulent in Gorinchem

• Is graag creatief in huis bezig (styling) en probeert lezen weer op te pakken


Leestip

Ken jij het geschenkboekje Hij is nabij al? De dominee geeft het na afloop mee. Hierin staan twaalf korte meditaties waarin wordt verwezen naar de hemelse Arts. De dominee: “Het is goedkoper dan een echte bos bloemen. Bovendien zal de inhoud van deze kleine ‘bloem’ niet verwelken!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 november 2024

Daniel | 44 Pagina's

Aan tafel in de Werkendammer pastorie

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 november 2024

Daniel | 44 Pagina's