Eerst zien

Daar zit Thomas. Helemaal alleen. Wat is hij verdrietig. Thomas weet het niet meer. De Heere Jezus is gestorven. Nu heeft hij niets meer…

Vorige week zondag waren de discipelen naar Thomas toegekomen.

Ze waren zó blij. “Thomas! We hebben de Heere gezien!”

Ze vertelden dat de Heere Jezus bij hen was gekomen en met hen gegeten had.

Maar, Thomas kon het niet geloven. Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven. “Ik moet eerst de littekens in Zijn handen zien”, zei Thomas. “En ik wil de wonden in de handen en de zij van de Heere Jezus voelen. Dan zal ik het pas geloven!”

Zo zit Thomas alleen thuis. Hij twijfelt zo. Hij kán het niet geloven.

Een week later zijn de discipelen weer bij elkaar. Thomas is er ook bij. Hij kon het thuis niet meer uithouden.

En dan, opeens… Daar staat de Heere Jezus weer in hun midden!

Daar klinkt Zijn stem: “Vrede zij ulieden.”

Thomas kan zijn ogen niet geloven. Is dat de Heere Jezus? De deuren waren dicht en nu staat Hij hier!

De Heere Jezus kijkt Thomas aan. “Thomas, kom eens hier.” Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig. “Kom maar met je vinger, Thomas. Voel je de littekens in Mijn handen? Kom eens met je hand? Voel maar eens in mijn zijde. Geloof je nu dat Ik het ben? Wees niet meer ongelovig, maar geloof, Thomas!”

Wat is de Heere goed voor Thomas! Thomas twijfelde zo. Hij kon niet geloven. De Heere Jezus zoekt hem op. Hij weet precies wat Zijn discipel gezegd heeft tegen de andere discipelen. De Heere zorgt zo liefdevol voor Thomas. Hij weet precies wat hij nodig heeft.

En Thomas? Thomas hoeft de wonden van de Heere Jezus niet meer aan te raken. Door de woorden van de

Heere Jezus komt het geloof in zijn hart. “Mijn Heere en mijn God!” roept hij uit.

Nu mag Thomas met zijn hele hart geloven.

Dan zegt Jezus: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben en nochtans zullen geloofd hebben. Hij bedoelt hiermee dat er ook mensen zijn die Hem niet zien, maar die toch in Hem zullen geloven. Ze zien de Heere Jezus niet met hun ogen, zoals Thomas, maar door het geloof, met hun hart.

Wanneer de Heere het geloof in je hart schenkt, kun je niet anders dan geloven. Hij zei tegen Thomas: Zijt niet ongelovig, maar gelovig. Dat zegt de Heere ook tegen jou. Dat geloof kan en wil de Heere nog steeds schenken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen