75 jaar Daniël
Levertraan, een huisslachter en Daniël
75 jaar Daniël. Wat is er allemaal gebeurd in de achterliggende jaren? Mevrouw Van der Have-van der Sluijs groeide op in de periode tussen 1950 en 1965 en daarom weet ze hier alles van. De inmiddels 71-jarige mevrouw Van der Have komt uit Ouddorp. Al jaren leest haar gezin Daniël. “Met name voor de kinderen. Toen onze dochter verkering kreeg met een vrijwilliger van het blad waren we er nog meer bij betrokken.”
“In 1955 was ik zes jaar en tien jaar later dus zestien. We woonden op Goeree-Overflakkee en we waren lid van de Gereformeerde Gemeenten.”
Dagelijks leven
“’s Winters woonden we in de mooie voorkamer met de kachel, waar we ons wasten in een teil met een rekje eromheen en ’s zomers woonden we in de keuken. We moesten elke avond levertraan innemen, dat was heel vies. Er kwam van alles aan de deur: de melkboer, de bakker, de groenteboer en de kastjesmannen met band, garen en stof. Aan het eind van september werd er een varken geslacht door een huisslachter. Mijn moeder maakte de worst en hing die aan de zolder om te drogen. De rest werd ingemaakt in wekpotten. Eigenlijk waren we de hele zomer bezig om eten in te maken voor de winter. Maandag was het wasdag. Mijn vader moest dan ‘s morgensvroeg regenwater gaan scheppen waar de was in werd gespoeld en daarna moest alles door de wringer.”
School
“We hadden de hele week dezelfde meester of juf en schreven met inkt uit een inktbakje, daar kon je lekker mee kliederen. De meisjes droegen allemaal een lange vlecht met een grote strik, een rok met daaronder dikke vleeskleurige kousen.”
Vrije tijd
“We gingen nooit op vakantie. Ter ontspanning liepen we langs de zeedijk of we fietsten naar kennissen in een ander dorp. We hadden een hecht gezinsleven. Eigenlijk waren we altijd thuis, ook op zaterdagavond. Er mochten dan vriendinnen komen en we deden spelletje en moeder zorgde voor iets lekkers.”
Geloof
“Iedereen ging in die tijd lopend naar de kerk, soms van ver. Er werd op zondagmiddag voorgelezen uit de kerkgeschiedenis en ik ging af en toe mee naar gezelschap. Ik vond het altijd een beetje eng, want soms werd er iets aan moeder gevraagd en ik wist dat ze daar niet zo van hield. Tegen ons vertelde ze wel af en toe iets. Ik herinner me weinig meer van de Daniël van toen, wel dat we de Paulus en de Saambinder lazen en betrokken waren op de zending.”
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 maart 2021
Daniel | 36 Pagina's