Dankbaarheid en gewilligheid

“Ik kan hun leefomstandigheden niet veranderen, maar ik kan wel voor hen bidden.”

“Aline, kun je mij morgen helpen met het uitdelen van voedselpakketen onder de jongeren van de kerk?” Eén van de leidinggevenden, Mercedes, van de jeugdclub in Guayaquil belt me met deze vraag. “Ik heb een auto nodig, dus het zou fijn zijn als jij mee kunt!”

Ja, natuurlijk kan ik mee! Het is in deze tijd waarin de sociale contacten nog zeer beperkt zijn, erg fijn om weer even met één van de Ecuadorianen op stap te zijn. En het is voor mij ook direct een gelegenheid om een aantal jongeren te zien en ook wat meer van hun leefomstandigheden te zien.

En zo ben ik de volgende morgen om half acht aanwezig in het huis van Mercedes. De pakketten liggen al klaar, dus die leggen we in mijn auto. Ondertussen staat er op tafel een lekker broodje met een kop koffie te wachten. De familie van Mercedes heeft een klein bakkerijtje aan huis, dus zo’n vers broodje smaakt heerlijk. De koffie krijg je meestal inclusief suiker aangeboden, maar deze keer mag ik zelf de suikerpot bedienen. Gelukkig, eindelijk weer eens een kop koffie zonder suiker.

En dan gaan we samen op pad. Het project van de voedselpakketten wordt mede door Bijzondere Noden mogelijk gemaakt. Alle families van de kinderen en jongeren van de zondagsschool en de jeugdclub krijgen een pakket. Veel ouders zijn in deze ‘coronatijd’ hun dagelijkse inkomsten kwijtgeraakt of de inkomsten zijn sterk gedaald en daarom zijn ze erg blij met dit extra voedsel. In diverse huizen worden we even binnen uitgenodigd. De huizen waar we naar binnen gaan, zijn heel verschillend. Soms is het een huis van bamboe gemaakt. Dat ziet eruit alsof het zo uit elkaar valt. We komen ook in een soort kleine schuur achter een ander huis waar een jongen met zijn moeder woont, maar er zijn ook huizen bij die beetje bij beetje worden opgeknapt, waardoor de leefomstandigheden steeds iets beter worden.

Op dit moment zijn de scholen in Ecuador nog steeds gesloten en daardoor hebben de jongeren digitaal les. Maar ook hier hapert er veel, sommigen hebben een slechte internetverbinding, anderen hebben niet de juiste apparatuur om hun huiswerk te maken.

En toch treffen we ondanks deze moeilijke omstandigheden, jongeren aan met hun moeders die dankbaar zijn. Dankbaar voor het eten dat ze krijgen, dankbaar dat we even langskomen voor een bezoekje. Ook treffen we gewilligheid aan; gewilligheid om samen een stukje uit de Bijbel te lezen en om samen te bidden.

Op deze morgen mag in diverse huizen Gods Woord open gaan en bidden we of de Heere de harten van deze jongeren en van hun ouders wil raken met Zijn Evangelie. Als ik deze jongeren zie en naar ze luister, is het mijn gebed of God in de harten van deze jongeren wil wonen.

Ik kan hun leefomstandigheden niet veranderen, maar ik kan wel voor hen bidden of de Heere hen barmhartig wil zijn. Gedenk, HEERE, Uwer barmhartigheden en Uwer goedertierenheden; want die zijn van eeuwigheid! (Psalm 25:6)

Bid jij in Nederland ook mee voor de jongeren in Ecuador?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen