De Gereformeerde Gemeenten: jouw thuis?

Kunt u iets vertellen over het ontstaan van de Gereformeerde Gemeenten?

“Het is een kerk die ontstaan is vanuit heel gewone mensen. Het waren niet heel slimme of rijke mensen. Eigenlijk keken veel mensen een beetje op hen neer. De Gereformeerde Gemeenten zijn ontstaan in de negentiende eeuw, wat we achteraf een tijd van opwekking kunnen noemen. De kerk was in deze tijd een middel in de hand van de overheid, om keurig nette burgers te maken. Het werd daardoor steeds moeilijker om vast te houden aan de zuivere prediking van Gods Woord. Dominee Ledeboer werd afgezet en dominee De Cock geschorst en later ook afgezet. De Afscheiding is een middel in de hand van de Heere geweest om de leer van de waarheid te behoeden en te bewaren. Tegelijkertijd is er veel mensenwerk bij geweest. Dit heeft voor versplintering gezorgd. Daarom is het een wonder dat in 1907, uit meerdere losse kerkverbanden, de Gereformeerde Gemeenten zijn ontstaan.”

Wat typeert de Gereformeerde Gemeenten?

“Ik vroeg eens aan een jongere, die overwoog om de Gereformeerde Gemeenten te verlaten: ‘Wat zou je het meest gaan missen?’ Hij gaf als antwoord: ‘De eerbied. Het besef van de heiligheid van de Heere’. Nu moeten we oppassen om een gemeente te typeren aan de hand van een menselijke indruk, maar we mogen het wel als geschenk zien wanneer de majesteit van God en van Zijn Woord ervaren wordt. In de Gereformeerde Gemeenten mag dit Woord worden verkondigd. Dat is als een visnet dat de Heere gebruiken wil om je daarmee tot Hem te trekken. En gelukkig is de kerk groter dan de muren van het kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeenten. De Kerk met een hoofdletter is verspreid en verstrooid over de hele aarde, ook over andere kerkverbanden.”

De ene Gereformeerde Gemeente is de andere niet. Hoe kan het dat er zoveel verschil is?

“Hier kunnen we allerlei oorzaken voor aanwijzen. Er is een verschil tussen bepaalde streken van ons land, verschil in grootte, in opleidingsniveau en in ligging. Over dat laatste zei dominee Kersten dat niet iedereen op dezelfde wijze wordt getrokken en geleid. Ik zou deze verschillen als de rijkdom van een kerk willen zien. Daar komt bij: je bent een gemeente van rijken en armen, jongeren en ouderen, hoogopgeleiden en echte doeners. Dat kan nergens anders in onze samenleving, alleen in een kerk. Maar het allerbelangrijkste bij dat alles is, of er geestelijke herkenning is. Alleen de Heere kan genade en weerklank geven.”

Waarom bent u predikant in de Gereformeerde Gemeenten?

“Dat is heel eenvoudig: omdat de Heere het wil. Ik had tijdens de middelbare school wel vragen, maar vragen over het kerkverband had ik niet. De Heere hield mij vast. Daar zijn ook mensen voor gebruikt. Mijn vader was graanhandelaar en op woensdagmiddag ging ik vaak met hem de boer op. Dan moesten we ook wel eens naar een oude vrouw. Altijd als je daar kwam, hing daar de vreze des Heeren. Dat gaf een gevoel van eerbied, van veiligheid, van thuis. Dit gaf het verlangen om zó de Heere te mogen dienen. Op belangrijke momenten gaf de Heere iemand op mijn pad die oog voor me had, waar ik vragen kon stellen en die leiding gaf. Opvoeders hebben daarom zo’n belangrijke taak in het leven van jongeren: zij moeten steeds hun voelsprieten uit hebben, luisteren naar vragen en proberen om dichtbij te komen.”

Hoe belangrijk zijn tradities en gebruiken van de Gereformeerde Gemeenten?

“Wij noemen traditie al snel mensenwerk. Daar moeten we mee oppassen. Op zichzelf kunnen menselijke elementen een rol spelen in een traditie. Maar veel tradities zijn terug te voeren op de Schrift. Soms noemen wij iets ‘traditie’ terwijl het een inzetting of gebod van de Heere is. In 1 Korinthe 11 vers 2 noemt Paulus de hoofdbedekking van de vrouw in de samenkomst een ‘inzetting’ die ‘overgeleverd’ is. Hij bedoelt hier niet een bepaalde traditie mee, maar een gebod van de Heere.

Op het moment dat je niet weet welke Bijbelse argumenten achter een traditie zitten, ontstaat er verwarring. Het is nodig om altijd terug te gaan naar de Bijbel. Dan kan een traditie iets heel rijks worden, in plaats van alleen maar inperkend.”

Als je je niet thuis voelt in de gemeente waar je dooplid bent, wat moet je dan doen?

“Het gebed is dan ontzettend belangrijk. Breng je vragen maar bij de Heere. Als je dat oprecht doet, ben je bereid je open te stellen voor Gods leiding. Dat werkt ook zo als we voor iemand bidden. Stel, je bent boos op iemand. Dan is het waarschijnlijk niet gemakkelijk om voor die persoon te bidden. Maar op het moment dat je dat wel gaat doen, geeft dat ook verandering bij jezelf. Het kan ons vroeg of laat bereid maken om die persoon lief te hebben. Zo is dat ook met de moeiten die je ervaart in de kerk. Hiervoor mag je oprecht bidden en vurig smeken om verandering. Maar daar moet je wel jezelf voor over hebben.

Het kan ook zijn, dat er vragen blijven. Probeer dan iemand op te zoeken met wie je hierover kunt praten. Als ambtsdragers moeten we voor deze vragen openstaan. Jongeren lijken vaak zo kritisch. Maar de vraag: ‘Bij wie wil ik horen?’ heeft misschien wel de betekenis: ‘Ik wil er bij horen, maar ik weet niet hoe’. Als wij dan niet aan jongeren uitleggen hoe het zit, hoe moeten zij het dan aan hun vrienden uitleggen? En laten we altijd bedenken dat de perfecte kerk er op aarde niet is. Wij willen ons graag thuis voelen, ook in de kerk. Maar er is maar één Thuis. Wie daarin zijn kompas vindt, krijgt een vreemdelingleven hier op aarde, met een heimwee naar boven.”

Wat zijn goede redenen om je eigen kerkverband te verlaten?

“Als je verkering krijgt met iemand van een ander kerkverband, zul je samen biddend een keuze moeten maken. Laten we bij andere keuzes vasthouden aan onze Nederlandse Geloofsbelijdenis. Die geeft deze redenen om een kerk te verlaten: wanneer daar niet naar de leer van de Bijbel en van de belijdenis gepreekt wordt, de sacramenten niet goed worden bediend en de kerk niet langer toeziet op leer en levenswandel van haar leden. Zo bezien is een breuk met de kerk heel ernstig. Je zegt ermee dat de kerk die je verlaat, niet langer een echte kerk is. Vaak spelen er vooral menselijke overwegingen: ‘Ik heb het moeilijk in deze gemeente’ of: ‘Ik krijg weinig begrip voor wat ik ervaar’. Dat kan heel moeilijk zijn. Maar je gevoel is niet bepalend. Als de gemeente van Korinthe zegt: Ik ben van Paulus; en een ander: Ik ben van Apollos, dan zegt Paulus niet: ‘Splits je dan maar op’. Paulus roept op tot nederigheid. Als er een geest van liefde is, dan wil de Heere wonderen werken en kun je veel van elkaar verdragen. Dat geeft een grote verantwoordelijkheid voor ambtsdragers, want dit vraagt van hen ook opoffering.

Kerken en ambtsdragers maken er vaak niet zoveel goeds van. Ik moet aan het eind van de dag ook vaak zeggen dat ik tekort ben geschoten. Maar de Heere is trouw aan de plek die Hij gegeven heeft. Hij is trouw aan de Gereformeerde Gemeenten. Als de Heere trouw is, waarom zou je dan zelf ontrouw zijn?”

Wat is de taak van jongeren in een gemeente?

“Wilhelmus à Brakel zegt: ‘De leeftijd waarop de Heere bij uitnemendheid wil werken, is wanneer je jong bent’. Jongeren zijn de toekomst van de kerk met een kleine letter én van de Kerk met een hoofdletter. De HEERE belooft dat zolang de zon en de maan er zullen zijn, Zijn Naam van kind tot kind voortgeplant zal worden. Dat is het trouwverbond van de HEERE! Daar wil de Heere de prediking in de Gereformeerde Gemeenten voor gebruiken.

Daarom moeten we als ambtsdragers voorzichtig met onze jongeren omgaan. We hoeven het jonge leven niet uit de grond te trekken om te kijken of er een worteltje aan zit. We moeten het jonge leven ook niet vertrappen. Als je gelooft dat de Heere wonderen doet, mag je ook vertrouwen dat Hij op Zijn tijd zal zorgen voor vrucht. Laten we met zorg met jongeren omgaan.”

Boekentip:

De kerk waarin ik jong ben - de Gereformeerde Gemeenten in vogelvlucht Verkrijgbaar via jbgg.nl/webshop

Naam: Dominee H. Brons

Leeftijd: 51 jaar

Komt uit: Kootwijkerbroek

Is nu: predikant in Vlaardingen

Schreef het boekje:De gemeente je thuis (zie blz. 24)

Met als wens: “Dat dit boekje jongeren naar de Bijbel leidt, zodat de Parel van grote waarde voor hen schitteren gaat. Door genade laat Hij Zich vinden en Hij zoekt jongeren Zelf op.”

Verder praten

Op JV, thuis of met je vrienden:

�� Dominee Brons heeft zelf ervaren hoe belangrijk het is, dat er mensen zijn met wie je kunt praten over de dienst van de Heere. Heb jij zulke mensen in je omgeving? Spreek eens met elkaar af om zo iemand te bezoeken.

�� “Je gevoel is niet bepalend,” zegt dominee Brons als het gaat over moeiten die je kunt ervaren in je gemeente. Hoe kun je ervoor zorgen dat niet je gevoel, maar de Bijbel je richtsnoer is?

�� Wat betekent jouw plek in de Gereformeerde Gemeenten voor jou?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen