JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Jij uniek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jij uniek

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

In deze aflevering van de rubriek Jij Uniek vertelt Camilo van Kleef zijn verhaal. Net als ieder van ons, is ook hij uniek.

q Camilo van Kleef, 22 jaar.

q Woont in Staphorst.

q Heeft geen contact meer met zijn thuisfront, maar de mensen in Staphorst zijn voor hem familie.

q Zijn hobby is orgelspelen.


Geadopteerd

“Ik ben geboren in Colombia. Mijn ouders konden helaas niet voor mij zorgen en hebben mij als vondeling bij een kindertehuis gelegd. Van daaruit ben ik geadopteerd. Ik moest wennen toen ik na veertien maanden in Nederland kwam en ik huilde veel. Mijn inmiddels overleden opa zei toen ik huilde: ‘Rustig maar, ik heb je vast’. Voor hem was ik zijn eerste kleinkind. Ik voel me nu één met de Nederlanders, maar vooral met het dorp dat mij zo lief is, Staphorst.”


Gods nabijheid

“Zeventien jaar lang heb ik het heel gewoon gevonden dat ik geadopteerd was. Ik stond er niet bij stil. Op 9 september 2016 las ik op een pagina van Instagram een tekst: ‘Ik heb geleerd om vergenoegd te zijn in hetgeen wat ik nu ben’.

Het leek net of de tijd even stil stond en die zeventien jaren als een flits voorbij kwamen. Ik dacht bij mezelf: wat als ik nu nog in Colombia was geweest, wat zou er dan van mij terecht gekomen zijn? Mijn moeder heeft mij neergelegd bij een kindertehuis, omdat zij niet voor mij kon zorgen. Ik heb aan de rand van de dood gelegen, maar mocht het toch overleven. Misschien zou ik nu op straat leven of overleden zijn. En voor het eerst ging ik op mijn knieën en dankte God hoe goed Hij voor mij is geweest. Nu mag ik het Woord horen en ik mag zingen tot Zijn eer. Ook mag ik mijn dank uiten in het orgelspel.”


Opa

“Mijn opa was heel bijzonder voor mij. Het gezin waarin ik opgroeide, heeft acht jaar in de wereld geleefd zonder God. Maar ik mocht vaak bij mijn opa slapen en met hem naar de kerk gaan. Toen mijn opa stierf was dat mijn grootste verlies. Ik voelde mij zo alleen en dacht hoe moet dit nou goedkomen?”


psalm 25

Staphorster orgel

“Ik heb dorpelingen waar ik heel goed mee ben. Ik heb werk waar ik plezier in heb, ik ben stratenmaker. Sinds drie maanden heb ik ook een relatie! Ik heb een favoriete plek op Staphorst: achter het orgel van de dorpskerk. Daar kan ik mezelf zijn. Ik voel dat ik kracht krijg als ik speel. Voordat mijn opa stierf, heb ik door de telefoon psalm 25 vers 2 gespeeld voor hem. Hij had het er tot het laatst toe over. Deze psalm speel ik nog vaak, want mijn opa was mijn voorbeeld in alles.”


Toekomst

“Het is mijn droom om in Staphorst te blijven, het liefst aan de dijk in een boerderijtje, met een koe, een kalf, kippen en een geit. Daar wil ik gelukkig worden met mijn vriendin (dan mijn vrouw) maar mijn grootste droom is om kerkorganist te worden. Dan kan ik de Heere op die manier danken voor wat Hij voor mij heeft willen doen.”


OPROEP!

Ook jij bent ergens uniek in! Wil jij jouw verhaal vertellen in deze serie? Neem dan contact op met ons via het mailadres: tiener@jbgg.nl of via Instagram: @jbgg_daniel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 maart 2020

Daniel | 32 Pagina's

Jij uniek

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 maart 2020

Daniel | 32 Pagina's