Waarom gaan zij niet naar de kerk? (1)

Het is nog niet zo lang geleden dat Nederland als een christelijke natie bekend stond. Het grootste deel van de bevolking behoorde bij een kerkgenootschap. En een groot deel van die mensen ging ook regelmatig naar de kerk.
In de laatste tientallen jaren is daar een grote verandering in gekomen. In heel veel kerken is het kerkbezoek achteruit gegaan. De mensen vonden in de kerk niet meer wat ze zochten. Daar zijn twee kanten aan. Sommige mensen trokken zich terug, omdat ze de preek te zwaar vonden. Maar anderen voelden zich niet meer thuis, doordat de preek aangepast werd aan de geest van de tijd. Niet meer Jezus Christus als de Zaligmaker stond centraal, maar Jezus als de grote voorbeeld van een goed leven. Daarvoor komen de mensen niet meer in de kerk.
Bovendien is er nog een verandering in de hele maatschappij. Alles en iedereen is zeer sterk gericht op IK. Wij leven in het IK-tijdperk, en je zult begrijpen dat dit gevolgen heeft voor de manier van leven. Het samen-opgaan naar Gods huis past niet in die gedachte.
Intussen blijkt dan ook uit onderzoeken dat de leegloop doorzet. De cijfers spreken voor zich. Kijk maar eens mee naar de cijfers van de Gereformeerde Gemeenten in de jaren 1975-1990.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen