Wat lees je

Koning Jojakim regeert over het tweestammenrijk. De profeet Jeremia heeft al zestien jaar geprofeteerd onder diens vader Josia, en nu al weer twee jaar onder deze koning. Het is een veelbewogen tijd. Farao Necho is bij de plaats Karchemis verslagen door de legers van Babel. 't Is december van het jaar 604 voor Chr. en Nebukadnezar is is Askelon. In het eerste hoofdstuk van Jeremia staat dat Jeremia een ziedende pot ziet. Dit gevaar uit het noorden, de koning van Babel, komt steeds naderbij. Met de woorden van Jeremia is steeds gespot. Maar wat blijkt nu? Al zijn profetieën zijn uitgekomen. Want het waren niet zijn woorden; maar het waren Góds woorden. Nu is er in verband met de oorlogsdreiging een vastendag (biddag) uitgeroepen. Baruch, de schrijver van Jeremia moet een opmerkelijke opdracht uitvoeren (Jer. 36: 2): Wat Jeremia twintig jaar geleden had uitsproken, moet nu op een boekrol worden geschreven. Aan het volk, dat in de voorhof is vergaderd, wordt deze rol voorgelezen. Het doel van dit voorlezen is om het volk, dat de dienst van God had verlaten nog één keer te waarschuwen om zich te bekeren en alles alleen van Hem te verwachten. In de kamer van Gemarja, die bij de ingang was van de nieuwe tempelpoort, wordt door Baruch de rol voorgelezen. Gemarja was de zoon van de stadsschrijver, Safan. Een zoon van Gemarja, Michaja, is diep onder de indruk van het voorgelezene. Hij vindt het hoogst belangrijk (vers 13). Wat jammer, dat de vorsten niet in de tempel zijn. De vorsten (ministers) van de stad Jeruzalem zijn bijeen in het huis van Safan de schrijver. Wanneer Michaja van Baruch vertelt, moet deze onmiddellijk komen om de boekrol ook aan hen voor te lezen. Wat is de uitwerking? Schrik! Wel vragen ze nog of het toch werkelijk Gods Woord is (vers 17 en 18). Maar dan moet de koning het ook horen! De vorsten raden Baruch en Jeremia aan zich bij voorbaat te verbergen, want zij vrezen, dat de koning bijzonder fel zal reageren. De koning zit in z'n winterverblijf. 't Is december, er staat een soort kachel, een open haard, om zich bij te warmen. De ministers gaan naar de koning en vertellen, wat ze gehoord hebben. De vorsten zijn zeer voorzichtig in hun boodschap aan de koning. Toch wil hij, dat de rol ook aan hem wordt voorgelezen (vers 21). Jehudi (= de Jood) moet de boekrol halen uit de kamer van Safan, de schrijver. Na enige verzen (kolommen) moet Jehudi al ophouden. De koning is zeer toornig. Hij pakt zijn schrijversmes en snijdt de rol in stukken. Deze stukken vallen in het vuur. Letterlijk staat er: wierp (vers 23). De vorsten trachten de koning nog tot andere gedachten te brengen, maar deze gaat gewoon door en is niet het minst verontrust of geschrokken, zoals eens Achab bij Elia en Saul bij de tovernares te Endor. De boodschap gaat hem niets, totaal niets aan. En dat onder deze benarde omstandigheden! 't Wordt zelfs nog erger. De vorsten moeten Jeremia en Baruch halen. Maar...... de HEERE had hen veborgen! (Vergelijk Luther op de Wartburg). Dit alles is een grote teleurstelling voor Baruch en Jeremia en dat op de vastendag. Zal de profetie dan verstommen? Nee, want Baruch moet een nieuwe rol maken, groter zelfs dan de eerste. Gods Woord houdt stand in eeuwigheid en zal geen duimbreed wijken. Daar kon Jojakim niets aan veranderen. Het oordeel blijft van kracht. En het einde van deze goddeloze koning? Geen nakomeling meer op de troon. En een ezelsbegrafenis. God laat niet met Zich spotten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen