Samen sterker

Wat was de aanleiding voor de Jeugdbond om een vader-zoon-driedaagse te organiseren?

Laurens: “In het jeugdwerk merken we dat jongens erg veel bezig kunnen zijn met media, seksualiteit en drank. Natuurlijk zijn meisjes niet beter, maar dat soort verleidingen sluiten nu eenmaal nauw aan bij het man zijn. Aan de bovenkant van het jeugdwerk kom je meer meisjes tegen dan jongens.

De vraag is dan: hoe houd je jongens vast? Hoe leer je ze met verleidingen omgaan, ook als vrienden verkeerde keuzes maken? Als vader speel je een belangrijke rol in het leven van je jongen. Toch is het vaak moeilijk dit soort thema’s met je zoon te bespreken. Terwijl het heel belangrijk is! We zien met een vader-zoon-activiteit mogelijkheden om zowel ouders als kinderen hierin toe te rusten.”

Wat willen jullie met deze activiteit bereiken voor de deelnemers?

Karel: “Het belang van de vaders in de opvoeding van jongens kunnen we niet onderschatten. Een gezonde vader-zoonrelatie is voor de zoon van levensbelang. Vanuit het besef dat je als zoon geliefd en gewaardeerd bent door je vader, ontwikkelt zich een positieve eigenwaarde. Stabiele jongens zijn minder beïnvloedbaar door negatieve invloeden van leeftijdsgenoten. Ze hebben betere schoolprestaties en zijn beter in staat om belangrijke vriendschapsrelaties gezond te houden. Redenen genoeg om te investeren in de vader-zoonrelatie. Door op een positieve en actieve manier samen te werken, denken wij dat de band kan verstevigen.”

Laurens: “We hebben de driedaagse het thema ‘Samen sterker’ meegegeven. Het uiteindelijke doel is dat jongens uitgroeien tot evenwichtige, zelfstandige personen die emotioneel, geestelijk en praktisch op eigen benen staan. Een vader mag en moet er alles aan doen om zijn kinderen de weg naar de zaligheid te wijzen. In dat perspectief staat deze vader-zoon-driedaagse. Want zelfstandig en volwassen worden, heeft alles te maken met een leven voor Gods aangezicht. Dat regel je natuurlijk niet in drie dagen. Maar we hopen wel bouwstenen aan te reiken aan zowel vaders als zonen.”

Met welke reden is voor de leeftijdsgroep 12 tot 14 jaar gekozen?

Karel: “Dit is een leeftijd waarin er voor jongens erg veel verandert. De lichamelijke ontwikkeling komt in een stroomversnelling. Ze worden man. Juist in deze fase heeft een jongen behoefte aan vaste ankers. Een stabiel iemand die hem begrijpt en bij alle veranderingen, als een baken in zee, gewoon dezelfde blijft. Een vader die ondanks de golven gewoon vertrouwen blijft uitstralen: ’Ik geloof in jou’. We hopen dat deze driedaagse lang doorwerkt in de relatie, zodat vaders en zonen trots op elkaar kunnen zijn.”

Bij vriendschappen blijkt de mate van zelfvertrouwen en het vertrouwen in de ander van groot belang. Gaan jullie met deze thema’s aan de slag?

Karel: “Jongens ervaren trouw en vertrouwen vooral binnen het samen ontplooien van activiteiten. Het bij elkaar zijn, elkaars hulp nodig hebben en elkaars hulp accepteren, zorgen voor een vriendschappelijke basis tussen vader en zoon.

Een voorbeeld: wanneer de zoon een oplossing heeft om het regenwater uit de schuilhut houden, en de vader aanvaart de oplossing terwijl er een regenbui nadert, dan legt de vader op dat moment het lot van zijn droge slaapzak in handen van zijn zoon. De zoon weet wat de consequenties zijn als hij een fout maakt: een koude nacht en weinig slaap. De zoon zal merken dat zijn vader vertrouwen heeft in zijn oplossing. Hierdoor groeit zijn zelfvertrouwen. Blijkt midden in de nacht dat de oplossing niet helemaal waterdicht is, dan kan vader toch vertrouwen blijven uitstralen door aan te geven dat fouten maken mag. We lossen het wel weer op. De jongen ervaart: ik word niet afgeschreven op mijn fouten. Ook hiervan groeit het zelfvertrouwen.”

Met welk gevoel gaan jullie aan de driedaagse beginnen?

Laurens: “Ik heb er heel veel zin in. Ik zal me tijdens de driedaagse vooral ook bezig houden met de bezinning. Het is me echt opgevallen dat de Bijbel bijzonder veel aanknopingspunten biedt rondom de vader-zoon relatie. Het is genade als je zoons leren in de vreze des Heeren te wandelen. Maar de vraag komt wel op je af: ben ik voor mijn zoons een identificatiefiguur, aan wie ze kunnen zien dat de dienst van de Heere een liefdedienst is die boven alles uitstijgt? Ik hoop daarom ook zelf veel te leren tijdens de vader-zoon-driedaagse.”

Karel: “Ik kijk er naar uit. De combinatie van het werken met mensen en buiten in de natuur zijn, spreekt mij altijd bijzonder aan. We zitten op een mooie plek in de Ardennen. Het oergevoel van overleven dringt zich als vanzelf aan je op. Iedereen weet het: wij moeten het hier met z’n allen rooien. Ik vind het persoonlijk heel fijn om hier deel van uit te mogen maken. Mooi, echt als mannen onder elkaar. Genieten van het ruige en bezig zijn met het tere.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen