Ziek

De ochtend is grauw en grijs en terwijl de regen tegen de ramen tikt, rent Olivia haar kamer uit. In haar hoofd klinkt een soort van zware herrie die te vergelijken is met de donder buiten. Ze haast zich naar de badkamer, waar ze zich over de wc buigt en haar maag leegt. Misselijkheid overvalt haar plotseling, als een ongewenste gast die haar slaperige lichaam binnendringt. De bittere smaak in haar mond doet haar opnieuw kokhalzen. Het kloppen op de badkamerdeur dringt tot haar door. “Gaat het, Olivia?” vraagt haar moeder bezorgd, terwijl ze de deur openduwt.

Langzaam krabbelt Olivia overeind, haar keel rauw en haar ogen prikkend van de tranen. Ze draait de kraan open en spoelt haar mond. “Nou, eh nee, mam,” kreunt ze, “ik voel me zo misselijk. Ik denk dat ik ziek ben.” Ze loopt langs haar moeder en loopt wankelend de gang op.

Haar moeder besluit dat het het beste is als Olivia weer in bed kruipt. “Ik zal even naar school bellen, en jij blijft vandaag uitzieken.” Ze geeft haar dochter een knuffel en gaat zichzelf opfrissen.

Terwijl Olivia naar haar slaapkamer strompelt, grijpt ze haar telefoon en appt snel Tim en Sophie om hen te laten weten dat ze vandaag niet naar school komt. Ze baalt er een beetje van dat ze een hele schooldag moet missen. Belangrijke lessen, maar ook de gezelligheid. Ze loopt de trap op en krult zich onder de warme dekens in bed. De regen buiten lijkt heftiger te worden. Ze wordt er niet vrolijker van.

Rond etenstijd hoort ze haar moeder van beneden roepen: “Lief, wil je iets eten?” Olivia schrikt wakker uit haar koortsachtige slaap. Ze voelt zich nog steeds misselijk en verward. “Ja, mam, ik kom eraan!” Haar stem is nog steeds zwak, maar ze staat langzaam op en loopt voorzichtig naar de keuken. Daar heeft haar moeder een boterham voor haar klaargemaakt. Zelfs een glas versgeperste sinaasappelsap staat naast haar bord. De geur van de verse sinaasappels komt haar tegemoet. Olivia eet wat van de boterham, maar ze heeft niet veel trek. Na het eten gaat ze terug naar haar kamer, waar ze zichzelf weer onder de dekens nestelt. Ze is zo moe. En dat niet alleen. Ze maakt zich zorgen. Zorgen die in haar hoofd steeds groter worden…

Rond half drie wordt ze gewekt door het geluid van de deur die zachtjes opengaat. Haar jongere zusje Noor stapt behoedzaam de kamer binnen. “Hey Ollie, hoe gaat het met je? Heb ik je niet wakker gemaakt?”

Olivia glimlacht, opgelucht door het bezoek van Noor. Ze noemt haar altijd liefkozend Ollie, wat haar zusje nog schattiger maakt in haar ogen. “Maak je geen zorgen, Noortje. Ik heb veel te lang geslapen. Hoe was het op school vandaag?” Nou, daar wil Noor wel over praten. Het nieuwe schooljaar is pas begonnen en Noor zit nu in klas 2. Ze begint enthousiast te praten over haar nieuwe docent voor Nederlands, die vandaag voor het eerst lesgaf. “Hij is echt zo’n ‘nerd’ met een brilletje en puntschoenen. En weet je wat? Hij is pas 23! Ik zat achter in het lokaal, samen met Stijn, want die leraar is ook al zo iemand die de plattegrond maakt met de “jongen-meisje” formule. Maar dat vind ik niet erg hoor. Stijn is echt geniaal, we hebben zo erg zitten klieren!” Ze lacht terwijl ze Olivia ondeugend aankijkt. “O, en ik moest je een zoen van Tim geven. Hij miste je, zei hij. Hij is echt schattig!”

Olivia glimlacht opnieuw en knikt. Ze is al samen met Tim sinds de eerste klas. Wat ooit als een onschuldige vriendschap begon, is uitgegroeid tot een serieuze relatie. Ze vertrouwt hem volledig en deelt alles met hem. Thuis heeft Tim het echter niet makkelijk. Zijn vader verliet het gezin toen Tim in groep acht zat. Daar heeft hij het erg moeilijk mee gehad. En nog! Hierdoor moest hij het eerste jaar overdoen. Nu woont hij samen met zijn jongere broertje bij zijn moeder en komt er veel van het werk thuis op zijn schouders terecht. Ondanks zijn stoere voorkomen op school en met vrienden heeft Tim een zacht en zorgzaam karakter. Olivia voelt zich zo gelukkig met hem!

Op dat moment komt ook Sem, hun zeventienjarige broer, binnenstappen. “Doe je je middagslaapje, Olivia?” lacht hij, en laat zich met een plof op het bed vallen.

Olivia lacht wat flauwtjes mee, “Als ik me niet zo enorm beroerd voelde, zou ik je nu even flink onder handen nemen!” reageert ze.

Dan ontdekt ze dat Tim haar meerdere keren heeft geappt. Ze pakt haar telefoon en leest: “Hey schatje, hoe is het? Wat is er met je aan de hand? Kom je morgen weer naar school? Ik mis je! Xxx.”

Een frons verschijnt tussen haar ogen. Dan typt ze snel een antwoord: “Hey lief, het gaat nu beter, maar ik ben nog steeds een beetje moe. Ik denk dat ik morgen weer naar school kan komen! Xxx.”

Ze heeft haar telefoon alweer neerlegt, als ze zich bedenkt en haar mobiel opnieuw pakt.

“Hey, schat... ik maak me soms een beetje zorgen. We hebben het er nog wel over - xxx -.”

In de volgende afleveringen lees je meer over Tim.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen