Schoon mijn zonden VELE ZIJN...

De zevenjarige Gasper moest plotseling worden opgenomen in het ziekenhuis. Zoals veel kinderen weleens hebben meegemaakt, moest zijn blinde darm verwijderd worden.

Gasper werd de operatiekamer binnengereden. Hij keek met angstige ogen rond in de zaal en hij vroeg aan de chirurg: “Wat gaat u met mij doen?” “Ik ga de pijn uit je buikje wegnemen,” reageerde de chirurg. “Maar ik heb geen pijn,” zei Gasper. “Nee,” zei de dokter, “maar als we er nu niets aan doen, komt de pijn morgen weer terug en word je ziek.” Gasper keek de dokter met grote ogen aan. “Hoe gaat u dan mijn pijn wegnemen?” “Je gaat even lekker slapen,” zei de dokter. “En als je wakker wordt is alles gebeurd.” “Ga ik echt slapen?” vraagt Gasper aan de dokter. “Dan moet ik eerst bidden.” Voordat iemand het door had, kroop hij uit het bed, knielde hij en

legde hij zijn handen op de rand van de brancard. Het was stil in de operatiezaal. De chirurg, de assistenten, de zusters… Niemand bewoog zich. Allen luisterden naar zijn heldere stem die zong:

“Ik ga slapen, ik ben moe.

‘k Sluit mijn beide oogjes toe.

Heere, houd ook deze nacht

Over mij getrouw de wacht.

’t Boze dat ik heb gedaan.

Zie het, Heere, toch niet aan

Schoon mijn zonden vele zijn

Maak om Jezus’ wil mij rein”.

In het leven van de chirurg werd deze gebeurtenis een keerpunt. Het liet hem niet meer los. Hij heeft zelf het gebedje van Gasper nog veel gezongen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen