JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Ons lichaam: gave en opdracht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ons lichaam: gave en opdracht

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

'En dit zeg ik tot uw eigen voordeel, niet opdat ik een schrik over u zou werpen, maar om u te leiden tot hetgeen wel voegt en bekwaam is om den Heere wel aan te hangen, zonder herwaarts en derwaarts getrokken te worden. (1 Kor. 7: 35)'

Huwelijk

God heeft het zevende gebod niet gegeven om de mens lastig te vallen. Het is bedoeld om het huwelijk rein en zuiver te houden. Het zevende gebod veronderstelt het huwelijk als instelling van God.

Toen God de mens schiep, schiep Hij man en vrouw (Gen 1: 27). We zagen al eerder dat hier eigenlijk staat: mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen. Dat wijst onder andere op de aantrekkingskracht tussen man en vrouw. Op het verlangen naar elkaar, ook op het seksuele verlangen. Zo heeft de Heere dat gewild. Het feit dat we meisje of jongen zijn is geen zonde, het feit dat we naar de ander verlangen is geen zonde. Alles wat God geschapen had was zeer goed. Zo goed dat er een veilige plaats was om deze goede gave te bewaren: het huwelijk. Het huwelijk is dè plaats waar de seksualiteit genoten mag worden.

Dat blijkt onder andere uit Spr. 5: 18, 19 '...en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;... Laat u haar borsten te allen tijde dronken maken; dool steeds in haar liefde.' De liefdesgemeenschap tussen man en vrouw is de hoogste gemeenschap onder de schepselen. Deze gemeenschap kan pas plaatsvinden nadat de man zijn vader en moeder verlaten zal hebben en wanneer hij zijn vrouw aankleeft. Het duidt op een liefdesrelatie en zeker niet uitsluitend op de seksuele gemeenschap. De man verlaat niet zijn ouders om bij een vrouw te logeren. Er is sprake van een aanhangen, een aankleven als met lijm. Het is aan elkaar smeden wat je bewust bij elkaar wilt hebben. Het huwelijk is dan ook niet simpelweg een contract maken. Het gaat om een speciale relatie, die zich over de hele levensgemeenschap naar ziel en lichaam uitstrekt: om een verbondsverhouding. Een verbond op grond van liefde en trouw. Maleachi noemt de echtgenote 'de huisvrouw van uw verbond.' (Mal. 2: 14) Het verbond is zwaarder dan een afspraak, omdat God er bij betrokken is. Zo wordt in de Bijbel een verbond tussen twee mensen gesloten voor Gods aangezicht.

Binnen het huwelijksverbond vormt de man samen met zijn vrouw een vanzelfsprekende eenheid: ze worden tot één vlees. God heeft het lichaam van de vrouw uit een rib van de man gevormd. Ook in dit opzicht zijn zij één vlees. Het tot één vlees worden, bezegelt het huwelijksverbond. In Efeze 5:22 vv. wordt deze tekst uit Genesis aangehaald, maar in dat hoofdstuk betekent het de gehele menselijke persoon (Ef. 5: 29 - 31). Het tot één vlees worden geeft dus de allesomvattende persoonlijke gemeenschap van een man en vrouw aan.

Monogamie

Door de zondeval is deze eenheid echter aangetast. De val had tot gevolg dat de relatie met God verbroken werd, maar ook dat het huwelijk werd aangetast. Door te zeggen 'De vrouw, die Gij bij mij gegeven hebt, die heeft mij van die boom gegeven en ik heb gegeten' (Gen.3:12) nam Adam afstand van zijn vrouw. Daarmee verbrak hij dit volmaakte huwelijk. Waar de relatie met God stuk gaat, gaat ook de relatie met elkaar stuk. Adam en Eva schaamden zich voor elkaar vanwege hun naaktheid. En daar komen de golven van onreinheid die sindsdien het mensenleven overspoelen.

God wist dat de gevolgen niet zouden uitblijven. Tot straf op de verwording van het volmaakte huwelijk behoorde het: 'de man zal over u heersen'. Sinds de val is er sprake van een verschil in de plaats van man en vrouw. De zondige uitwassen daarvan zijn zichtbaar in de polygame huwelijken, het hebben van meerdere vrouwen door één man. Toch was de polygamie, die bij Salomo wel een extreme vorm aannam, niet algemeen onder Israël. Dit komt het duidelijkst tot uiting in Mal. 2: 15. Deze tekst zegt dat maar één mens, dus maar één vrouw door God is geschapen en aan Adam is toegevoegd, hoewel de Heere er meer had kunnen scheppen. De Bijbel spreekt over het monogame huwelijk, het huwelijk tussen één man en één vrouw. De relatie tussen man en vrouw wordt vaak getekend als de diepste en rijkste, die op de aarde bestaat. Ook na de val. Het Hooglied is een lof op het (monogame) huwelijk: de liefde tussen de Bruidegom en de bruid. Ondanks de diep geestelijke betekenis ervan kunnen we zeggen dat het verlangen van de bruid uitgedrukt wordt om dicht bij haar bruidegom te zijn. 'Zet mij als een zegel op uw hart, als een zegel op uw arm.' (Hoogl. 8:6) Ook de lichamelijke zijde van de meest persoonlijke band tussen man en vrouw wordt beschreven. Het huwelijk is een twee-eenheid van lichaam en geest.

Tegen hoererij

Hierboven zagen we dat het huwelijk tweëerlei doel heeft: Het is gericht op de gezinsvorming en op het vormen van een levensgemeenschap tussen man en vrouw (het een vlees zijn). Het huwelijksformulier voegt daar een derde reden aan toe: 'opdat een iegelijk, alle onkuisheid en boze lusten vermijdende, met een goede en geruste consciëntie moge leven.' God bindt seksuele omgang exklusief aan het huwelijk en treft scherpe maatregelen tegen elke seksuele relatie tegen of naast het huwelijk. Daarbij zegt Hij: 'Ik haat echtbreuk en hoererij'. 'Maar om der hoererijen wil zal een iegelijk man zijn eigen vrouw hebben, en een iegelijke vrouw zal haar eigen man hebben' (1 Kor. 7:2). Sommige mensen maken hiervan dat het huwelijk dan dus de legale (de wettelijke) vorm is van hoererij.

Met name ook omdat Paulus in het voorafgaande vers stelt dat een man er goed aan doet om geen omgang met een vrouw te hebben. Het lijkt er even op dat er staat: het is beter niet te trouwen, maar ja, om ontucht te voorkomen, moet het huwelijk er wel zijn. Deze gedachte geeft een verkeerdbeeld van de problematiek die Paulus beschrijft. Paulus schrijft namelijk tot mannen en vrouwen die al getrouwd zijn! Volgens 1 Kor. 6 waren ze al getrouwd, voordat ze tot bekering kwamen. En om echt geestelijk te zijn zagen ze af van het lichamelijke. Ze meenden dat het beter was om geen vrouw aan te raken en van het huwelijksleven af te zien. Maar wat gebeurde er in Korinthe? Omwille van het geloof zagen verschillende mannen af van het huwelijksleven, maar in het donker gingen ze naar de hoeren. Daar is Paulus het niet mee eens. Hij zegt dat getrouwde mensen hun echtelijke verplichtingen moeten nakomen en de seksuele omgang niet te lang moeten uitstellen. Gebrek aan zelfbeheersing kan schadelijk worden (1 Kor. 7: 3vv). 'Doch ik zeg de ongetrouwden en de weduwen: Het is hun goed, indien zij blijven gelijk als ik.

Maar indien zij zich niet kunnen onthouden, dat zij trouwen; want het is beter te trouwen dan te branden' (1 Kor. 7: 8,9). Om de praktijk van het gaan naar de hoeren te voorkomen, moet iedere man zijn eigen vrouw en iedere vrouw haar eigen man hebben. Paulus staat hier niet negatief tegenover het huwelijk. In 1 Kor. 9:5 wijst hij er op dat hij in principe de bevoegdheid heeft om een zuster der gemeente tot vrouw te nemen. Hier waarschuwt hij tegen dwaalleraars en wordt de echtbreuk verboden.

De tempel Gods

In de door de zonde bedorven wereld moet Paulus spreken over de noodzaak van het huwelijk met het oog op de hoererij. Maar daarmee is niet alles gezegd. We moeten hieruit niet afleiden dat de bijbel een negatieve kijk op het huwelijk en de seksualiteit heeft. Het huwelijk en de seksualiteit zijn van voor de zondeval! Als God zegt 'en het was zeer goed' dan geldt dat ook voor de meest intieme relatie. Het huwelijk is een instelling van God van voor de zondeval. Maar als gevolg van de zondeval krijgen we de opdracht mee om kuis en ingetogen te leven, omdat ons lichaam een tempel van de Heilige Geest is (Heidelbergse Cat. zondag 41). Willen we ons lichaam zuiver en heilig bewaren, dan moeten we ons aan allerlei (huwelijks)regels houden. In Efeze 5 schrijft Paulus over de heiligmaking van Gods volk. 'Zijt dan navolgers Gods, als geliefde kinderen; En wandelt in de liefde, gelijkerwijs ook Christus ons liefgehad heeft, en zichzelven voor ons heeft overgegeven tot een offerande en een slachtoffer Code, tot een welriekende reuk. Maar hoererij en alle onreinigheid, of gierigheid laat ook onder u niet genoemd worden, gelijkerwijs het de heiligen betaamt.' (Ef. 5: 1-3). Toch valt het niet mee om zo te leven in een wereld die totaal ontwricht is en waar het zevende gebod met voeten getreden wordt. Maar het is wel mogelijk!

Ook in onze tijd kunnen mensen staande blijven. Niet in eigen kracht, maar om Christus wil. Als we het Nieuwe Testament openslaan en in Mattheüs beginnen te lezen zien we daar het geslachtsregister van 'JEZUS CHRISTUS, den Zoon van David, den Zoon van Abraham'(vs.1). De Heilige Schrift noemt hier twee mannen die gezondigd hadden tegen het zevende gebod: Abraham neemt Hagar tot zijn tweede vrouw (Gen. 16) en van David lezen we in 2 Sam. 11 van zijn overspel met Bathséba. Beiden worden in Hebreeën 11 over 'De wolk der getuigen' genoemd. We lezen hiervan in Hebr. 12:1 en 2: 'Daarom dan ook, alzo wij zo groot een wolk der getuigen rondom ons hebben liggende, laat ons afleggen allen last en de zonde die ons lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons voorgesteld is; Ziende op den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke voor de vreugde die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen en schande veracht, en is gezeten aan de rechterhand van den troon Gods.' Christus is niet gekomen om de wet te ontbinden, maar om die te vervullen. Doordat Hij volkomen genoegdoening heeft aangebracht is er voor een wetsovertreder van het zevende gebod, verzoening mogelijk.

Dan raakt het aardse huwelijk ook op de achtergrond. Want hoe gelukkig een aards huwelijk ook zijn kan, hoe mooi het samenleven van een man en een vrouw onder Gods zegen ook is, het gaat voorbij. De dood maakt een einde aan het mooiste huwelijk. Het geestelijke huwelijk met Christus echter, is voor eeuwig. Dit huwelijk eindigt niet. De dood brengt de zwarte bruid van Christus eeuwig in de hemel, waar geen huwelijk tussen man en vrouw meer zal zijn. 'Want in de opstanding nemen zij niet ten huwelijk en worden niet ten huwelijk uitgegeven; maar zij zijn als engelen Gods in de hemel.' (Matth. 22:30).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 september 1995

Mivo +16 | 24 Pagina's

Ons lichaam: gave en opdracht

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 september 1995

Mivo +16 | 24 Pagina's