Liefde

Over welk onderwerp wordt het meeste gepraat? Op het schoolplein, zachtjes onder de les, via stiekeme briefjes, op de JV? Waarover wordt het meeste gedacht, alleen op je kamer, op de fiets, in de bus? Is het niet hem of haar? Verkering en alles wat daar omheen hangt, ledereen heeft het er over! Daarom gaat deze schets over jongens en meisjes. Over omgaan met elkaar. Want jullie praten erover. Deze keer op een verenigingsavond.

'Moet je zien: Lucy en Hans gaan tegenwoordig met elkaar.'
Klasgenoot: 'Dat had ik allang zien aankomen.'
Vriend: "t ls anders wel een flirt, die Lucy. 'k Ben benieuwd hoe lang het "aan" blijft.'
Vriendin: 'Nu zal ik Lucy wel niet veel meer zien. Ze gaat natuurlijk elke pauze met hém lopen.'
Mentor: 'Ikhad toch niet gedacht dat die twee bij elkaar zouden passen.'
Leraar: 'Niet weer zo'n klef stel, hè.'
Ouders: 'Maar zijn ze niet wat te jong?'
Lucy: 'Zou hij echt de ware zijn?'
Hans: 'Leuke meid heb ik kunnen krijgen. Verder maar zien hoe het loopt.'

Gevoelens

Als je in de puberteit komt, veranderen er een heleboel dingen: in je zelf, in je lichaam en om je heen. Je bent geen kind meer! En je wilt ook niet als kind behandeld worden. Maar om nou te zeggen dat je volwassen bent... Je zit er tussenin. 'Tussen servet en tafellaken' noemen ze dat. En dat kan knap lastig zijn. Je wilt bijvoorbeeld zelf bepalen hoe laat je thuis mag komen en dat vinden je ouders niet goed. Maar zij vinden weer van andere dingen dat je die helemaal alleen moet kunnen beslissen, en dan weet je niet wat je kiezen moet! In deze verwarrende tijd in je leven komen er nog eens een aantal verwarrende dingen bij. Je gevoelens veranderen namelijk ook. Boos, blij, onzeker zijn. ledereen kent het. Bij sommigen worden die gevoelens alleen heftiger dan vroeger, voor anderen zijn allerlei gevoelens helemaal nieuw. Vroeger keek je misschien helemaal niet naar jongens, die vond je maar 'stom'. En nu zit je opeens jongens met elkaar te vergelijken. Wat is die stil... en die kan zo goed uit z'n woorden komen en die... is toch wel vlotter dan die... Vroeger vond je misschien dat meiden niks konden dan giechelen, maar nu bespreek je met je vrienden welk meisje uitj e klas de knapste is... En wat doe je in de pauze op het schoolplein? 'Een beetje naar jongens/ meisjes kijken,' zullen velen antwoorden.

Vlinders

Onzin allemaal, kun je denken. Kinderachtig. Ik durf het best te bekennen: ik ben verliefd. Al een hele tijd. Is dat zo gek op mijn leeftijd? Welnee, ook die gevoelens zijn heel menselijk.
Op een dag komen ze, de vlinders in je buik. Je ziet iemand staan die je daarvóór nooit zo bekeken had. Je bent helemaal vól van die persoon. Dat kan een prachtig gevoel zijn. Elke dag krijgt opeens meer kleur! Maar het kan ook lastig zijn.
Je kunt twijfelen tussen twee personen die je leuk vindt, twijfelen of je wel echt verliefd bent, of .... jou wel ziet. Wat zal .... van jou vinden? Misschien durf je wel niks tegen .... te zeggen en krijg je een enorme kleur als jullie elkaar (per ongeluk?) aankijken. Misschien zou je best verkering willen, maar hoe pak je dat aan? Als je nou niet zo vlot bent als anderen? Mag je het als meisje wel vragen? Kortom: hoe ga je met die gevoelens van verliefdheid om?
Daarop is natuurlijk geen antwoord te geven dat voor iedereen geldt, leder mens is uniek, ook in die dingen.

Verliefd

Je kunt je als jongen en meisje heel verlegen voelen tegenover elkaar en absoluut niet weten wat je moet zeggen als je opeens naast elkaar zit of fietst, terwijl je je wel tot elkaar aangetrokken voelt. Sommigen laten dat dan 'voor geen goud' merken. Ze doen net of het hun allemaal niks kan schelen. Stoer verkondigen ze dat ze nog lang geen verkering willen... en als jij nou net verliefd bent op die persoon... Anderen gaan er juist heel makkelijk mee om. Ze praten en lachen met het andere geslacht alsof dat helemaal niet moeilijk is. Misschien doen ze het wel te gemakkelijk en teveel... En jij kunt er intussen mooi mee zitten. Met een heleboel gevoelens.
Je kunt in de put zitten als je denkt dat de ander niets in jou ziet. Je kunt ook volop laten merken dat je iets voor die ander voelt. Je praat je vriend(in) de oren suf, of je schrijft in stilte een dagboek en tientallen (nooit verstuurde) brieven vol. De ander komt er dus niets van te weten. Het aan je ouders vertellen? Dat doe je meestal niet zo gauw... Het in het gebed brengen? Mag dat dan? Is het dan zo belangrijk? Stel die vraag eens andersom: als je gevoelens jou zo vervullen, mag je daar dan de Heere buiten houden? Als je een biddend leven kent, zul je het Hem vanzelf vertellen.
Wat zou je dan moeten vragen? Dat die persoon ook van jou mag houden? Dat je verkering mag krijgen? Of vind je dat eigenlijk niet kunnen, omdat je daar te jong voor bent of... Als je je gevoelens niet in het gebed kunt vertellen, ga dan nog eens bij jezelf na of ze wel zuiver, eerlijk zijn.

In Genesis 24 staat een mooi voorbeeld van het kiezen van een levenspartner. Als Izak wil trouwen, gaat hij niet het eerste het beste dorp in om te kijken. Zijn vader stuurt een knecht om een vrouw voor hem te zoeken en ze moet uit hun eigen familie komen. De knecht bidt of God hem de juiste persoon wil sturen en Rebekka gaat zomaar met hem mee om te trouwen met een man die ze nog nooit gezien heeft. Past dat in onze tijd? Stel je voor dat jouw vader nu... Nee, dat hoort natuurlijk bij die tijd. Maar wat kun je van dit voorbeeld wel overnemen? Dat Izak rekening hield met zijn vader bij het kiezen van een vrouw. Dat hij het belangrijk vond dat ze de Heere diende en niet de afgoden. Dat het gebed nodig is om de juiste keus te kunnen maken. Dat de Heere een man en vrouw voor elkaar bestemd heeft. Als je zo verkering mag krijgen, is dat een zegen.
Het kan ook anders: Ezau trouwde juist tegen de zin van zijn vader in met vrouwen die de Heere niet dienden (Gen. 28 : 8, 9). Hij wist dat dit niet Gods weg was. Zo kun je een keuze maken in afhankelijkheid van de Heere, maar ook tegen Hem in.

Verkering?

Als je serieus met je eigen (en andermans) gevoelens omgaat, zul je zeggen: 'Als ik verliefd ben op iemand, blijf ik niet zomaar een beetje kijken, maar dan zou ik graag verkering willen.' Dat betekent dat je toch aan die ander iets moet laten merken. Een meisje wacht op zo'n teken, maar een jongen net zo goed. Of dacht je dat een jongen verkering vraagt aan iemand, van wie hij geen flauw idee heeft hoe ze over hem denkt? Vaak zijn er in het onderling gesprek al een paar 'vonkjes' overgeschoten.
Het is mooi als er zo een verkering tot stand komt. Dat vonden Hans en Lucy uit de inleiding ook. Maar aan de reacties te zien, dacht niet iedereen er zo over. Wat zouden je ouders daarvan vinden? O, die vinden je vast te jong. Terwijl je oma misschien ook nog maar vijftien was toen ze verkering kreeg met je opa... Als je nu toch al een maand verliefd bent op elkaar? Moet je dan eerst zestien of achttien zijn? Wie bepaalt eigenlijk wanneer je aan verkering toe bent? Daar kan niemand jou antwoord op geven, maar er zijn wel wat dingen over te zeggen.
Eerst de vraag omkeren: Waarom zou je verkering willen? Oké, je bent verliefd. Maar zonder dat je het weet, kunnen er meer dingen meespelen. Het heeft natuurlijk iets heel spannends: het naar elkaar kijken, seinen, het duidelijk bij elkaar horen. Als je verkering kunt krijgen, laat je ook zien dat jij geen kneusje bent. Je hoort er bij; je blijkt aantrekkelijk te zijn, terwijl anderen 'niemand kunnen krijgen'. En niet te vergeten, bij verkering hoort natuurlijk een zoen, een knuffel... Het is je toch niet daarom te doen? Meer verkeringen dan je denkt, worden om zulke redenen begonnen. Het kan zo snel gaan: tijdens een vakantie, op een kamp, kan het gezellig en ontspannen zijn. Thuis is ver weg. De vakantie duurt toch maar een week. En het leuke contact tussen een meisje en een jongen gaat heel snel verder: een arm, een aai, een knuffel... een zoen. Heet dat dan verkering? Is dat dan liefde?
Als je het nu allebei niet serieus meent? Dan is het antwoord duidelijk: stop er dan mee! Dan gebruik je elkaar alleen maar voor je eigen plezier. Als het je om een leuke week te doen is, moet je dat contact zo niet voortzetten. Maar als je echt iets voor die ander voelt, kun je het vaak juist beter rustig aan doen en na die week maar eens verder zien. juist ook als je nog wat jong bent; want voor je het weet, zit je midden in een verkering met iemand die je nauwelijks kent. Gebruik dan niet alleen je gevoel, maar ook je verstand!

Liefde

Laten we duidelijk zijn: bij verkering praten we over verliefdheid. Dat is nog wat anders dan liefde. 'Dat heb ik al zo vaak gehoord. Maar ik hou écht van ...' Natuurlijk kun je goed verliefd zijn. Er springt een vonk over als je hem of haar ziet. Je bent 'weg' van die ander, je weet ook niet precies waarom. Dat gevoel kan na een tijdje weer overgaan. Wat jammer als je dan verkering hebt gehad en opeens is 'het' over. Wat komt het hard aan als jij nog wel veel voor die ander voelt en het gaat uit. Toch gebeurt het vaak, zeker als je nog jong bent.
Verliefdheid kan ook uitgroeien tot liefde. Dat moet ook voordat je een huwelijk aangaat. Ja, maar daar hebben we het toch nog lang niet over? Trouwen! Toch is daar verkering voor: om elkaar te leren kennen en lief te leren krijgen voordat je met elkaar trouwt. Dan groeit de genegenheid uit tot iets diepers, tot het besef dat je de ander steeds meer gaat kennen en liefhebben. Hoe langer je met elkaar omgaat, hoe meer je je gaat openstellen voor die ander. Je groeit naar elkaar toe: lichamelijk, emotioneel, geestelijk (samen lezen en bidden!) en sociaal (in de familie, vrienden). Dat betekent dat je samen heel wat afpraat en niet alleen over koetjes en kalfjes en leraren en... maar over wie jij bent, wat je bezighoudt, hoe je over dingen denkt, hoe je in het leven staat. Als ook de ander zich zo geeft, ga je elkaar steeds meer kennen en waarderen. Met alle fouten en gebreken, want die ga je ook steeds meer zien. Bij verliefdheid kom je niet zover, maar ga je helemaal op in je eigen gevoel.

Kun jij liefhebben?

Misschien vind je dat veel te zwaarwichtig! Als je zelf nog midden in de puberteit bent, als allerlei dingen binnen en buiten je veranderen, dan ben je nog lang niet zover dat je je zo aan een ander kunt geven. Betekent dat eigenlijk niet dat je nog niet aan verkering toe bent? Verkering heb je niet zolang het duurt. Als je verkering hebt, wil je elkaar gelukkig maken. Dan heb je niet alleen voor jezelf te zorgen, maar ook voor elkaar. Als je het nog zo druk hebt met allerlei vragen, dan heb je je ouders, je vrienden, de catechisatie, de JV, de school hard nodig! Dan kun je er eigenlijk geen verkering bij hebben.
Bovendien hebben veel anderen jou nodig! Wat kan het jammer zijn als een jong 'stelletje' zich afsluit van de groep en de pauzes (en veel vrije tijd) samen doorbrengen in plaats van met hun vrienden en vriendinnen.
Hou maar op, het is al duidelijk: geen verkering voordat je ... oud bent. Niet naar elkaar kijken... Wie heeft dat gezegd? We denken toch na over hoe je met elkaar omgaat? Verkering is daar één mogelijkheid van. Er zijn er meer. Waarom zou je het voorlopig niet bij een goede vriendschap houden? Het is toch prachtig als je samen een vriendengroepje deelt, waarin je ongedwongen met elkaar om kunt gaan. Eventueel kan dit later verkering worden, terwijl je nu nog niet aan elkaar gebonden bent. Als je het echt serieus met elkaar meent, kun je toch op elkaar wachten? Dat voorkomt ook dat je een veel te lange verkeringstijd krijgt, voordat het tot een huwelijk kan komen.

Het huwelijk wordt wel een paradijsbloem genoemd, als één van de mooie dingen die overgebleven zijn na de zondeval. 1 KORINTHE 13 spreekt over de volmaakte liefde:
1. Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal, of luidende schel geworden.
2. En al ware het dat ik de gave der profetie had, en wist al de verborgenheden en al de wetenschap, en al ware het, dat ik al het geloof had, zodat ik bergen verzette, en de liefde niet had, zo ware ik niets.
3. En al ware het, dat ik al mijn goederen tot onderhoud der armen uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam overgaf, opdat ik verbrand zou worden, en had de liefde niet, zo zou het mij geen nuttigheid geven.
4. De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren; de liefde is niet afgunstig; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen;
5. Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad;
6. Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid;
7. Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.
8. De liefde vergaat nimmermeer; maar hetzij profetieën, zij zullen te niet gedaan worden; hetzij talen, zij zullen ophouden; hetzij kennis, zij zal tenietgedaan worden.
9. Want wij kennen ten dele, en wij profeteren ten dele;
10. Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, dan zal hetgeen ten dele is, tenietgedaan worden.
11. Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, was ik gezind als een kind, overlegde ik als een kind; maar wanneer ik een man geworden ben, zo heb ik tenietgedaan hetgeen eens kinds was.
12. Want wij zien nu door een spiegel in een duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten dele, maar alsdan zal ik kennen gelijk ook ik gekend ben.
13. En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde.

Omgaan met elkaar

Hopelijk heb je vrienden. Echte vrienden, met wie je veel kunt delen en bij wie je jezelf kunt zijn. Die heb je nodig, al is het er maar één. Ook vriendschap tussen jongens en meisjes vormt je. Daarom is het goed om o.a. op de JV met elkaar om te gaan. Maar voor vriendschap tussen jongens en meisjes zijn misschien meer spelregels nodig dan voor vriendschappen van jongens of meisjes onderling, omdat er snel allerlei bijgedachten komen.
Voorop kan staan dat je de ander als persoon ziet en waardeert, niet alleen als jongen/meisje. Dat zorgt voor een gezonde, ontspannen sfeer. Het is ook belangrijk om respect voor elkaar te hebben en dus niet met elkaar te 'spelen'. Uitdagen en flirten lijken misschien heel normaal, maar passen daar niet bij. Natuurlijk kan het gebeuren dat iemand verliefd wordt op... misschien wel op jou. Dat kan wederzijds zijn of worden, maar als dat niet zo is, ga dan eerlijk met die ander om. Hou iemand niet aan het lijntje, lach hem of haar niet uit (ook niet achter de rug om), maar probeer duidelijk te maken dat het wat jou betreft bij vriendschap kan blijven. Dat hoeft dus zeker niet het einde van die vriendschap te zijn!

Grenzen

Komt het wel tot verkering of heb je misschien al verkering, dan heb je niet opeens met heel andere regels te maken. Ook dan kun je je afvragen: gaat het me om de hele persoon? Waardeer ik die? Hebben we respect voor elkaar? Wat wordt daarmee in een verkering dan bedoeld? Dat je niet met elkaar speelt. Dat je je vriend(in) niet een tijdje als ontspanning gebruikt, maar dat je het 'meent'! En als je zou gaan twijfelen aan je gevoelens, dat je daarover praat of dat je in ieder geval geen gevoelens toont die je niet hebt. Respect voor elkaar houdt ook in, dat je het samenzijn en elkaars lichaam niet voor je eigen plezier gebruikt. Maar in een verkering mag toch zeker een zoen, een knuffel, gevrij? Inderdaad ga je elkaar leren kennen, ook lichamelijk. In het begin zul je het prettig vinden om elkaars hand vast te houden en te zoenen, maar al snel gaat dat lichamelijke contact verder. En dat kan vlug gaan, vaak vlugger dan dat je elkaars gevoelens en gedachten leert kennen. Dat is heel normaal. Je bent geschapen met een lichaam en als man of vrouw. Moet je daar dan altijd volop van genieten? De reclames, films, lectuur roepen je toe: als je van iemand houdt, wil je alles met elkaar doen. Bij liefde of verliefdheid hoort seks, als je maar oppast voor enge ziektes en zwangerschap. En als het 'uit' gaat? Dan begin je opnieuw. Zou dat ware liefde zijn? Als je achttien bent, hoe vaak ben je dan al (met verschillende personen) naar bed geweest? Als je antwoord 'nooit' is, lijk je niet normaal. De Bijbel spreekt er toch anders over.
Adam en Eva verlangden naar elkaar. Dat heeft de Heere dus zelf zo gewild. Maar daarbij kan er wel veel mis gaan. Er zitten veel gevaren aan seksualiteit. De Bijbel spreekt positief over seksualiteit, en dus over geslachtsgemeenschap binnen het huwelijk. Daar ligt meteen een duidelijke voorwaarde! Er staat nergens letterlijk hoever je vóór het huwelijk, dus in je verkeringstijd, mag gaan. Maar geslachtsgemeenschap moet bewaard blijven tot het huwelijk. Dat is niet om ons dwars te zitten, maar juist voor onze bestwil. Alleen in het huwelijk kun je zeker van elkaar zijn, is het veilig om je helemaal te geven.

Maar hoe moet je dan vóór het huwelijk met elkaar omgaan? De wereld doet net of het niet mogelijk is, om te wachten met het uiterste, met geslachtsgemeenschap. ledereen gaat toch zeker samenwonen! Toch kan het wel: rein blijven totdat je getrouwd bent. Je bent toch niet alleen een lichaam, je houdt toch niet alleen van elkaars lichaam, je kunt grenzen afspreken met elkaar.

Het zevende gebod: Gij zult niet echtbreken.
In de tien geboden wordt aangegeven hoe de Heere wil dat wij leven, ook in het omgaan met het andere geslacht. Hij wil dat we Hem liefhebben boven alles en de naaste als onszelf.
Daarom heeft Hij 'echtbreken' verboden: omdat dat ons en anderen kapot maakt. Echtbreken betekent niet alleen scheiden, maar allerlei seksuele uitingen buiten het huwelijk (de 'echt'). Zie ook Catechismus Zondag 41). De Heere geeft de grens van seksueel contact aan: Hij wil dat we die bewaren tot het huwelijk en wil dat ookzegenen. Zo wil Hij ons en de naaste bewaren voor het kwade. In de Bijbel zien we voorbeelden van de verwoesting die seksueel contact buiten het huwelijk aanricht: Bathseba verliest dus haar man. 
David zelf raakt (tijdelijk) zijn relatie met de Heere kwijt en het kindje dat David en Bathseba krijgen, moet sterven. Wat een verdriet brengt die zonde tegen het zevende gebod teweeg. Wat een wijsheid van de Heere om ons de grenzen te leren.

Daar moet je dus over praten, hoe moeilijk dat ook lijkt. En neem dan niet de uiterste, maar een veilige grens! Voorbeeld-afspraken zijn: hou je kleren aan, raak geen geslachtsdelen aan, streel elkaar niet onder de kleren. En hou elkaar daaraan! Dat is voor elkaar zorgen. Zo lang en zo heftig contact dat je voelt dat het heel spannend wordt, lijkt heel liefdevol maar is het niet. Samen zo ver mogelijk gaan is meer voor je eigen plezier dan voor elkaar. Dan kun je elkaar ook misbruiken om jezelf prettige gevoelens te geven. Daarom kun je beter niet te vaak een hele avond samen op één kamer zitten. Ga, als het moeilijk wordt, liever samen een rondje lopen. Misschien denk je dat het niet samengaat, maar het gebed is hierbij juist heel belangrijk, je mag samen en alleen bidden om de grens te bewaren en danken voor het goede. Dan ga je goed met Gods gave van seksualiteit om. Je mag en moet zuinig zijn op elkaar en op jezelf. Je lichaam moet toch een tempel zijn van de Heilige Geest! Woont Hij in jou? Vraag of Hij jou rein wil bewaren.

Gen. 2 : 24 Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot één vlees zijn.
Ex. 22 : 16 Wanneer nu iemand een maagd verlokt, die niet ondertrouwd is, en hij ligt bij haar, die zal haar zonder uitstel een bruidsschat geven, dat zij hem ter vrouw zij.
Deut. 22 : 13 en 14 Wanneer een man een vrouw zal genomen hebben en tot haar ingegaan zijnde, alsdan haar zal haten, en haar oorzaken van naspraak zal opleggen en een kwaden naam over haar uitbrengen, en zeggen: Deze vrouw heb ik genomen en ben tot haar genaderd, maar heb den maagdom aan haar niet gevonden;
Ruth 4 : 13 Alzo nam Boaz Ruth, en zij werd hem ter vrouw en hij ging tot haar in; en de HEERE gaf haar, dat zij zwanger werd en een zoon baarde.
Lukas 1 : 34 En Maria zeide tot den engel: Hoe zal dat wezen, dewijl ik geen man beken?
Mattheüs 19 : 4-6 Doch Hij antwoordende zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, Die van den beginne den mens gemaakt heelt, dat Hij hen gemaakt heeft man en vrouw? En gezegd heeft: Daarom zal een mens vader en moeder verlaten en zal zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees zijn? Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. Markus 10:6-8 Maar van het begin der schepping heeft God hen man en vrouw gemaakt. Daarom zal een mens zijn vader en moeder verlaten en zal zijn vrouw aanhangen; En die twee zullen tot één vlees zijn, alzo dat zij niet meer twee zijn, maar één vlees.
1 Kor. 7 : 9a Maar indien zij zich niet kunnen onthouden, dat zij trouwen;

Wie is rein?

Er zijn in Amerika groepen jongeren die beloven dat ze tot het huwelijk rein zullen blijven. Dat schrijven ze in een contract en daar zetten ze hun handtekening onder. Ik weet niet of ze dan altijd goed begrepen hebben wat reinheid is. Wie betrapt zichzelf nooit op onreine gedachten? Wie heeft nooit (misschien wel toen je veel kleiner was) iets gedaan wat echt niet seksueel rein was? Is alles dan verloren? Ben je dan voor altijd 'bevlekt'?
Dat vonden de Farizeeën wel: zij brachten een vrouw naar de Heere Jezus die overspel begaan had. Ze wilden haar volgens de wet laten stenigen. De Heere Jezus kent echter hun hart en zegt: "Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen op haar" (Johannes 8 : 7). En er is niemand die dat durft! Wie zijn eigen hart kent, zal een ander niet snel nawijzen. Die voelt zich ook niet beter dan een stelletje dat 'moet' trouwen omdat het te ver gegaan is.
De Heere Jezus praat de zonde van de overspelige vrouw niet goed, maar Hij veroordeelt haar niet als mens: "Ga heen en zondig niet meer". Hij spreekt toch ook met de Samaritaanse vrouw, ook al had die al met verschillende mannen samengewoond. Hij bestraft haar zonde, maar Hij wil wel met haar te maken hebben.
Er is een nieuw begin mogelijk. Bij de Heere is vergeving, ook voor de zonde van onreinheid en zelfs overspel. Toen David, de man die overspel pleegde, zweeg tegenover de Heere en zijn zonde niet beleed, kreeg hij geen vergeving. Wel toen hij belijdenis deed voor de Heere. (Psalm 32 : 3 en Psalm 51). Dat is de enige weg om gereinigd te worden van al onze zonden! Om Christus' wil!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen