De geschiedenis van Jeruzalem

De Klaagmuur

De Klaagmuur is de meest heilige plaats voor de Joden. Het is het enige overblijfsel van de tempel. Toen in het jaar 70 de tempel verwoest werd, bleef dit stuk van de muur met zijn geweldige steenblokken gespaard om later de macht van het Romeinse leger te kunnen bewijzen, dat in staat was zo'n enorm gebouw te verwoesten. Tijdens de Romeinse tijd was het daarna voor de Joden verboden om in Jeruzalem te komen. Later werd het hen toegestaan om één keer per jaar op de herdenkingsdag van de verwoesting van de tempel samen te komen om te treuren over de verstrooiing van het volk en de verwoesting van de tempel. Zo kwam het overgebleven stuk muur aan de naam Klaagmuur. De gewoonte om bij de Klaagmuur te bidden, bleef eeuwenlang in stand tot 1948, toen het gedeelte van Jeruzalem waar de Klaagmuur stond in handen van Jordanië kwam. Tijdens de zesdaagse oorlog in 1967 kwam heel Jeruzalem weer in handen van Israël, dus ook de Klaagmuur. Wie kent niet de foto's van biddende soldaten bij de Klaagmuur. Er werd bij de Klaagmuur een groot plein aangelegd voor de duizenden Joden die bij de Klaagmuur komen bidden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen