Psalmen in de eredienst

Uit de kerngedachte blijkt dat zingen in de eredienst wel iets meer is dan een korte pauze, waarin de dominee even kan rusten en de gemeente zich kan laten horen. Zingen om elkaar te leren en te vermanen en dan vermanen in de zin van opwekken. Zingen niet als tijdverdrijf, maar voor de Heere. Er staat nog iets belangrijks: met aangenaamheid in Uw hart. Dus niet alleen met je mond, maar de woorden moeten als het ware uit je hart gegrepen zijn.
We zingen in de eredienst de psalmen van David, Asaf en Mozes en niet de gezangen. Deze zijn geweerd om te voorkomen dat er op deze wijze dwalingen in de christelijke gemeente zouden worden ingevoerd. Bij elke ware reformatie zien we ook een wederkeer tot de psalmen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er onder de gezangen en geestelijke liederen geen goede liederen zijn. Er zijn er ook van Maarten Luther, Van Lodensteyn e.a. die qua inhoud zeer bijbels zijn. Luther noemde de psalmen, de bijbel-in-het-klein. De psalmen zijn gezongen gebeden en gebeden lofliederen. Het betaamt ons psalmen aan te heffen die lieflijk zijn en harten treffen. De gehele psalmbundel wordt besloten met de lofpsalm bij uitnemendheid. Ps. 150. "Looft God in Zijn heiligdom. Alles wat adem heeft, love de Heere". Daar zal ook het zingen van psalmen in de eredienst op gericht moeten zijn. De lof des Heeren dient voorop te gaan. Het is goed onze God te prijzen. De psalmkeuze dient een bewuste keuze te zijn tijdens de eredienst. In bijzondere gevallen kan een psalmkeuze staan in het teken van de tijdsomstandigheden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen