Manasse

De regering van manasse

Rond de tempel in Jeruzalem wordt hard gewerkt. Mannen sjouwen stenen aan, altaren worden gebouwd. Altaren voor de verering van... de zon, maan en sterren! Kijk, daar komt de koning aan. Eerst gaat hij kijken naar een hoog beeld dat ïn de tempel is geplaatst, een beeld ter ere van hém, de koning. Dan loopt hij terug naar het voorhof. Tevreden ziet hij hoe de mannen daar de altaren bouwen. Nu lijkt de tempel in Jeruzalem al heel veel op de tempels in de andere, heidense landen. De koning, Manasse, wil graag, nét als de andere volken, allerlei goden dienen. Hij wil graag meedoen, want dat ver groot zijn aanzien en macht. Maar daarmee is hij wel op de verkeerde weg! De Heere God wil niet gelijk gesteld worden met andere goden. Op de berg Horeb had Gods stem geklonken: 'Gij zult geen andere goden voor Mijn Aangezicht hebben!'

Veel profeten waarschuwen Manasse, in de Naam van God: 'Koning, u mag niet dóórgaan met de verering van al deze afgoden. De HEERE zegt dat alleen Hij in Jeruzalem mag aangebeden worden. Hij zal deze verschrikkelijke zonden niet ongestraft laten. Maar Manasse luistert niet!

Daar gaat de koning... Jeruzalem uit. Hij gaat naar één van de 'hoogten' ergens in het veld. Bij een kleine heuvel staat hij stil. Vol eerbied betreedt hij de plaats waar geofferd wordt. De offers worden aangestoken, rook stijgt op, een offer voor... Baal! Priesters doen hun werk. Manasse buigt zich neer. Het volk van Israël ziet de koning buigen voor deze afgod en volgt hem na!

Zij weten dat hun koning de Baal dient en al die andere afgoden. Ze weten ook dat hij waarzeggers heeft, die door het bestuderen van de sterren en de gang van de wolken, menen de toekomst te kunnen voorspellen. Steeds weer klinkt de waarschuwende stem van de profeten: Gods oordeel komt! Maar Manasse en het volk luisteren niet. Ze gaan hun eigen gang!

De zon schijnt boven het dal van Hinnom. Veel mensen zijn er bij elkaar. Priesters maken altaren gereed. Op de grond wordt een vuurplaats gemaakt. Dan moeten, op bevel van de koning, kinderen door het vuur gaan. Hun angstig geschreeuw klinkt door het dal. Zo worden ze gewijd aan de Moloch, de god van dé 'verterende zon'. En dat terwijl ze kinderen zijn van het volk waarvan God de eigenaar is! Wat een vreselijke dingen gebeuren hier.

De HEERE weet wat hier gebeurt. Hij ziet vanuit de hemel toe. Dan spreekt Hij, door de mond van Zijn profeten. Omdat Manasse deze gruwelen doet en heel het volk laat zondigen, zal ik een kwaad brengen over Jeruzalem en Juda. Zo waarschuwt de HEERE Manasse, maar hij luistert er niet naar. Tegen beter weten in blijft hij de afgoden vereren. En dat terwijl zijn vader een godvrezende koning was, een man die de Heere liefhad. Manasse heeft er voor gekozen niet het voorbeeld van zijn vader te volgen, maar zich over te geven aan de afgodendienst. Een keuze tégen de HEERE!

In babel gevangen

Dan komt de straf. De Heere maakt een einde aan Manasses goddeloosheid. Soldaten van de koning van Assyrië komen en nemen Manasse gevangen. Ze brengen hem naar Babel. Met koperen ketenen wordt hij vast gebonden. Daar zit nu de koning van Juda. Ver weg van zijn land, van zijn onderdanen en van zijn paleis. Ver weg van al zijn afgodsbeelden en van de tempel in Jeruzalem.

Hij die de profeten van de Heere gevangen liet nemen, zit nu zelf in een eenzame cel. Nu heeft hij alle tijd om na te denken. Hij denkt aan Jesaja die hem zo dikwijls waarschuwde. Hij denkt aan zijn vader Hizkia. Hizkia was ernstig ziek. Hij moest sterven, maar had het erg benauwd, omdat hij nog geen zoon had eenzame cel. Nu heeft hij alle tijd om na te denken. Hij denkt aan Jesaja die hem zo dikwijls waarschuwde. Hij denkt aan zijn vader Hizkia. Hizkia was ernstig ziek. Hij moest sterven, maar had het erg benauwd, omdat hij nog geen zoon had die hem kon opvolgen. God beloofde hem toen een zoon. Nadat Hizkia weer beter was geworden, is Manasse geboren. Door zijn geboorte werd de lijn van het geslacht van David voortgezet. Het geslacht waaruit eens de Messias geboren zou worden. Zijn koningschap heeft hij gekregen van God. Maar wat heeft hij het verkeerd gedaan! De afgodsbeelden die zijn vader verbrandde, bouwde hij weer op. De hoogten die door zijn vader vernield waren, herstelde hij weer. Heel het volk heeft hij laten dwalen. Kinderen van de Heere, die de dienst van de Heere trouw bleven, heeft hij gedood. Al Gods wetten heeft hij geschonden. Al zijn zonden van zijn goddeloos leven ziet hij voor zich. Deze straf is verdiend. Is er nog uitkomst voor hem?

In al zijn ellende roept hij tot de Heere. Hij smeekt om ontferming. Zo worstelt hij in het gebed, totdat in zijn donkere cel het licht doorbreekt. Nooit heeft God een zondaar afgewezen die tot Hem roept. Hij hoort ook de stem van Manasse. Hij neigt Zijn oor en ontfermt zich op het gebed van Manasse. God maakt Zijn belofte, door Jesaja gesproken waar: 'Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw'. Dan vindt Manasse rust in deze cel. God heeft hem welgedaan.

Zijn terugkeer

De Heere verlost Manasse ook uit zijn gevangenschap. Hij mag opnieuw koning worden. Toen erkende Manasse dat de HEERE God is. Eerst dacht hij zijn eigen leven te kunnen leiden, ook in het dienen van de afgoden. Nu weet hij dat de HEERE de sterkste is. Uit genade heeft God hem stilgezet. Diep buigt hij zich voor de HEERE neer. Teruggekomen in Jeruzalem wil hij voortaan de HEERE dienen. Hij heeft nu ondervonden dat de HEERE alleen God is. Maar hij kan niet meer goed maken wat hij allemaal verkeerd gedaan heeft. Het volk wil de afgodendienst niet zomaar opgeven. In de zonde wilden ze hun koning wel volgen, maar ze laten zich niet terugvoeren naar de dienst van God. Wat zal Manasse daar de rest van zijn leven veel verdriet van gehad hebben. Het volk ging de ondergang tegemoet.

De zonden maken een scheiding tussen God en ons. Heb je daar verdriet over? Weet dan dat de HEERE, door goedheid aangedreven, mild is in het schuld vergeven. Wie Hem aanroept in de nood, vindt Zijn gunst oneindig groot!

Ter inleiding

Het eerste nummer van Mivo ligt weer voor u. We beginnen dit seizoen met de geschiedenis van Manasse. In de gevangenis werd de Heere hem te sterk. Toen erkende Manasse dat de Heere God is.

Robert Murray MacCheyne was hieraan al op jonge leeftijd door Gods Geest ontdekt. Hij schreef: 'mijn hart heeft geen vrede; de zonde ligt aan de deur'. Ook mag hij schrijven hoe aan zijn wereldsgezindheid de eerste verpletterende slag is toegebracht. Verpletterend voor de wereld, maar gezegend voor hem en voor de dienst in Gods Koninkrijk. Gode tot eer!

Het is de wens van de kommissie dat de Heere de vertellingen op de klub zou willen gebruiken om ook ons en onze jongeren te verlossen van de zonden.

De volgende schetsen hopen dit seizoen te verschijnen:

nr. 2 'Uit u zal Mij voortkomen' (kerst)

nr. 3 De onrechtvaardige rentmeester Mirjam

nr. 4 Aktie-schets

nr. 5 Bevrijding / Naaman de Syriër

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen