50 jaar JV Werkendam
Voor het 50-jarig jubileum van de Jeugdvereniging van Werkendam gaan we in gesprek met familie van Berchum. In al die jaren zijn er altijd familieleden betrokken geweest bij de JV. Mooi om met elkaar eens terug te blikken in de tijd... Wat is er allemaal veranderd? Wat is er hetzelfde gebleven? We voeren het gesprek met mevrouw van Berchum (oma van Leah), Dirk van Berchum (vader van Leah) en met Leah zelf.
Kunt u zich nog herinneren hoe de vereniging 50 jaar geleden begon?
Oma: “Jazeker. Wij waren een poosje getrouwd en ik weet dat mijn broer Adriaan naar de JV ging. Net als nu nog steeds gedaan wordt, werd er ook toen elke JV-avond een inleiding gehouden. Op een keer was mijn broer aan de beurt om een inleiding te maken. Ik zie hem nog bij ons komen. Hij zag het even niet zitten. Voor het eerst een inleiding maken was allemaal best lastig. We hebben hem erbij geholpen. Of nou, volgens mij hebben wij hem uiteindelijk gemaakt. De inleiding ging over Luther.”
Welke mooie herinneringen zijn u bijgebleven?
“Ik gaf met nog iemand leiding aan de groep. Ik weet nog dat zij onverwachts verhinderd was. Daar stond ik, onvoorbereid voor de groep. En precies die avond kwam er ook bezoek vanuit de kerkenraad. Dat gaf spanning. Hoe moest het?
Ik vertelde het de ouderling en die zei: ‘Ja, Antje, zo staan wij ook wel eens voordat we de preekstoel op moeten.’ Ik sloeg de Bijbel open bij psalm 116, ik weet het nog goed. De spanning viel weg en het werd een mooi moment met de jongeren.”
En Dirk, hoe ervoer jij het op de jeugdvereniging?
“Ik moet eerlijk zeggen dat ik er als jongere niet naar toe ging. Mijn ouders vonden het fijn als ik zou gaan, maar het was niet verplicht. Ik had het idee dat het saai was. Ik deed liever wat met mijn vrienden thuis. Tot mijn verbazing werd ik jaren later gebeld of ik JV-leider wilde worden. Vanaf het begin vond ik het mooi om te doen. Niet alleen om de inleiding te houden, maar ook de bespreking daarna in de groepjes. Soms waren de gesprekken zo mooi dat het jammer was dat de pauze begon. Ik wilde dat moment dan zo graag vasthouden hè!”
Hoe heeft de JV zich door de jaren heen ontwikkeld?
Oma: “Ik denk dat er veel hetzelfde gebleven is. Het Woord is centraal blijven staan.” Dirk: “Ik denk wel dat de jeugd wat vrijer is geworden?” Oma: “Ja, dat denk ik wel. Maar vrijer betekent niet altijd ook opener. Het verbaasde mij toen soms ook al wat voor mooie dingen de jongeren deelden in de tijd dat ik leidinggevende was.”
Leah vraagt haar oma of ze vroeger naar buiten gingen tijdens de avonden. Oma: “Nee, daar was geen sprake van. Elke groep bleef in zijn eigen zaal of tijdens de pauze in de hal.” Leah lachend: “Nou dat is nu wel anders. De koster en de leiding zijn blij als we even naar buiten gaan. Ook doen we vaak een buitenspel. Ik kan daar echt van genieten.”
Oma blij kijkend: “Fijn meid, ik ben blij dat je het naar je zin hebt!”
Wat heeft de vereniging je persoonlijk gebracht in je leven?
Dirk: “Het verplichtte mij om mezelf echt te verdiepen in een bepaald thema of bijbelgedeelte. Dat maakte mij ook wel afhankelijk. Ik kon het niet zomaar even uit mijn mouw schudden. Ik herinner mij nog een keer dat ik druk was geweest. Ik moest een inleiding houden en dacht, ik pak er wel een van een ander jaar. Zo ging ik voor de groep. Ik merkte dat het enkel woorden waren die ik toen vertelde. Daarom is het belangrijk om goed voorbereid te zijn. De inspanning is het ook waard, je krijgt er soms mooie momenten voor terug. Er werden mooie vragen gesteld. Niet altijd wist ik gelijk het antwoord, maar dan nam ik de vraag mee en kwam er later op terug.
Tegelijkertijd moet ik ook eerlijk zijn dat de jongeren niet altijd zo betrokken waren. Soms kostte het echt moeite om ze erbij te houden.”
Was leidinggeven ook wel eens lastig?
Dirk: “Soms wel. Brutaliteit vond ik niet fijn. Tegelijkertijd wilde ik niet te veel mopperen want dan komen de jongeren niet meer. Soms moest ik echt zoeken naar de juiste ‘aanpak’. Het is als leidinggevenden onderling ook belangrijk om te kijken wie een betere match heeft met die jongere. Wees daarin ook kwetsbaar en eerlijk naar elkaar. Het gaat er tenslotte om dat de jongeren zich welkom voelen en als je een relatie met een jongere hebt kom je ook op de diepere lagen.”
Leah, waarom heb jij ervoor gekozen om ook lid te worden?
Ze lacht: “Mijn vader werd niet verplicht om te gaan en ik ga ook graag naar JV. Ik vind het fijn: de sfeer met elkaar, de leuke spellen die we doen en natuurlijk ook de inleiding. Een inleiding van mevrouw Van Rijssel over getallen in de Bijbel is mij bijgebleven. Haar boodschap was dat God niet na te rekenen is. Ze maakte gebruik van een PowerPoint-presentatie en interactie. Dat helpt mij wel, je bent daardoor wat meer betrokken.”
Wat betekent het jubileum van de jeugdvereniging voor jullie?
Oma: “Waardevol! Wat is de tijd gevlogen. Echt mooi dat de JV nog bestaat zodat ook de nieuwe generatie rondom het Woord met elkaar verbonden mag zijn. Je legt een fundament voor het latere leven.”
Hoe zou de vereniging eruit moeten zien over nog eens 50 jaar?
Oma: “Het Woord moet centraal blijven staan. Tegelijkertijd is het ook belangrijk om met de tijd mee te gaan, maar wel de principes vasthouden. De kern moet hetzelfde blijven. Er komt veel op ons af en de tijdgeest is heel invloedrijk.” Dirk: “Mee eens, ik hoop dat er dan nog steeds veel jongeren betrokken mogen zijn. Het is belangrijk om verbonden te zijn met je gemeente.”
Wat zou je tegen nieuwe leden willen zeggen waarom ze lid moeten worden?
Leah: ‘Het is echt heel gezellig. Je spreekt allemaal leeftijdsgenoten en je doet echt leuke dingen. Het is serieus en ontspanning. Kom naar de JV!”
Mevrouw van Berchum
• Leeftijd: 75 jaar
• Gezin: vrouw, moeder van 8 kinderen, 47 kleinkinderen, één pleeg-kleinkind en 11 achterkleinkinderen.
• JV in een woord: warmte
Dirk van Berchum
• Leeftijd: 51 jaar
• Gezin: man, vader van 8 kinderen en 3 kleinkinderen.
• Werkzaam bij eigen zonweringsbedrijf
• JV in een woord: liefde
Leah van Berchum
• Leeftijd: 11 jaar
• School: VWO-leerling klas 1 op het Gomarus
• JV in een woord: leuk
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 2025
Daniel | 44 Pagina's
