Unum Necessarium

Zingen met het mannenkoor

Rond half acht verzamelen de eerste jongeren zich in de kerk. In de keuken wordt een karretje gevuld met koffie, thee en frisdrank. Er is tijd om even bij te praten voordat de avond echt begint. Om kwart voor acht is iedereen aanwezig en klinkt uit de kerkzaal de samenzang van het mannenkoor. Ze oefenen kerstliederen en vragen of de jongerenvereniging (JV) even mee wil zingen.

Met elkaar oefenen ze het ‘Ere zij God’, waarbij de JV de melodie zingt en het koor de tegenstem. Een mooie start van de avond.

Psalm 107 en John Bunyan

Terug in de zaal klinkt Psalm 107:1, begeleid door het orgel. Het jaarthema ‘Psalmen voor jou’ komt aan bod. Deze avond staat een deel van Psalm 107 centraal, een psalm die gaat over nood, roep om verlossing en Gods antwoord. Daarnaast wordt het leven van John Bunyan besproken, die in 1628 werd geboren.

Bunyan kende de nood die in Psalm 107 wordt beschreven: hongersnood, dwalen, duisternis en gevangenschap. Hij leidde een goddeloos leven tot aan zijn huwelijk. Daarna leefde hij wettisch, maar hij ontdekte later dat hij de innerlijke vrede niet kende. Wat heeft hij veel tot God geroepen in zijn benauwdheid en angst. En… wat een wonder: God verhoorde en verloste hem uit zijn banden. Toen hij 25 jaar was, werd hij gedoopt en werd in dat jaar ook diaken. Op Gods tijd verloor Bunyan het pak van zijn zonde en schuld aan de voet van het kruis.

Hij kon niet meer zwijgen over Gods goedheid en genade. Hij was zeer bewogen met het lot van zijn medereizigers. Als prediker trok hij ontzettend veel hoorders en de Heere gaf een rijke zegen op zijn werk. Daarnaast heeft hij veel boeken geschreven, vooral in de gevangenis, waar hij terechtkwam. Zoals hij zelf in een gedicht weergeeft, was dat toch een goede tijd, want Jezus was aan zijn zij. Het bekendste boek dat hij geschreven heeft, is ‘De Christenreis’. In 1688 sterft Bunyan, 60 jaar oud, aan een ernstige ziekte.

Een gezellige pauze

Tijdens de pauze hangt een ontspannen sfeer. Jongeren praten met elkaar over hun dagelijkse bezigheden en ervaringen. Vier dames, allemaal 19 jaar, vertellen iets over hun leven. Lieke Ottema werkt in de ouderenzorg in Tholen. Lisanne Quist is onderwijsassistente op de Eben Haëzer-school, terwijl Corinda Akershoek Nederlands en godsdienst geeft op het Calvijn College. Elise Kroneman, afkomstig uit Dinteloord, studeert aan de Pabo en werkte eerder als onderwijsassistent in Tholen.

Ze delen wat de JV voor hen betekent:

Lisanne: “Het is een fijne, open sfeer. Als iemand ergens meezit of vragen heeft, wordt er echt meegedacht.”

Lieke: “Het dienen van de Heere staat centraal. Dat komt terug in de Bijbelse inleidingen en studies.”

Corinda en Elise: “We zingen regelmatig samen en spelen na de pauze vaak een spel. Het kamp rond Hemelvaartsdag is elk jaar een hoogtepunt!”

Samen spelen en afsluiten

Na de pauze wordt een spel gespeeld. Iedereen krijgt een woord dat ze moeten omschrijven, zonder het te noemen. Eén persoon krijgt geen woord en moet proberen niet door de mand te vallen. Het spel zorgt voor hilariteit, vooral tijdens het stemmen wie er verdacht wordt.

Tussendoor wordt een warm hapje geserveerd. De avond eindigt met een citaat van John Bunyan. Het herinnert eraan hoe belangrijk het is om het ‘ene nodige’ niet te vergeten en om de Heere te zoeken. Een mooie avond!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen