Het Verhaal Van De Cover: Prama Chaudary

Ik weet nog dat ik een paar maanden naar mijn broer in Amerika ging. Ik heb daar ook gewerkt. Mijn baas was erg bang dat ik daar zou blijven wonen. Begrijpelijk, want veel jongeren blijven in het buitenland als ze de kans krijgen. Dat is slecht voor de maatschappij: als jongeren wegtrekken, is er geen toekomst voor mijn land.

Mijn jeugd

Waarom die jongeren wegtrekken? Omdat het leven hier ellendig is. Vroeger hadden wij het ook heel moeilijk in ons gezin. Mijn ouders waren ‘loonslaven’. Dat betekent dat je officieel wel vrij bent, maar dat je door omstandigheden gedwongen wordt tot hard werken voor weinig geld. Bovendien kan het zomaar zijn dat er morgen geen klusjes zijn, waardoor je geen loon hebt.

Mijn ouders vonden onderwijs heel belangrijk. Daarom stuurden ze mij naar de overheidsschool. Die is nog lang niet zo goed als een particuliere school, maar toch heb ik gelukkig goed onderwijs gehad. Als kind ging ik ooit mee met een vriendinnetje naar de kerk. En sindsdien ben ik altijd gegaan. Mijn familie is nog steeds hindoe, maar ze verwijten mij gelukkig niets. Ik kan in vrede met ze samenleven. Dat is bij andere families wel anders! De laatste tijd komt er steeds meer verdrukking van christenen in mijn land. Christenen worden gediscrimineerd en belachelijk gemaakt. Soms is er ook agressie.

Extremisme

De zorgen in ons land komen onder andere door de slechte levensomstandigheden: er is veel ar moede, ziekte en kinderen gaan niet naar school. Maar er speelt meer: meisjes worden jong uitgehuwelijkt, er wordt drugs verhandeld, kinderen worden ontvoerd naar India en jongeren vertrekken als gastarbeider naar het Midden-Oosten. Doordat de situatie verslechtert, zoeken mensen hun heil in het extremisme.

Het is dus belangrijk dat we die problemen aanpakken. Dat begint bij het volgen van goed onderwijs: jongeren moeten hun talenten ontdekken en die inzetten voor de maatschappij. Als je jezelf en je gezin kan onderhouden, word je daar ook zelfverzekerder van. Maar op school leer je ook wat er nodig is voor een goede maatschappij en wat jij daaraan kan doen. Daarom is onderwijs zo belangrijk!

Samenwerken

In een goede maatschappij leven ook mensen die wat voor hun naaste willen betekenen. Als we niet altijd alles hoeven te doen voor inkomen, kunnen we steeds meer voor elkaar betekenen.

Ik herinner me een dag, waarop alle vrouwen in ons dorp de handen ineensloegen en in een paar dagen tijd een weg maakten. Hierdoor kunnen kinderen nu met de fiets naar school en vrachtauto’s kunnen de winkels bevoorraden. En nu gaan mannen en jongeren dit voorbeeld navolgen.

Het christendom speelt een belangrijke rol in die bewustwording. Maar helaas zijn hier ook verschillende soorten christendom. Ik hoop dat we in de toekomst één worden. Alleen als we één blijven, kunnen we een betekenisvolle verandering brengen in de toekomst.

Bekijk de video van Prama op danielonline.nu/nepal

• Leeftijd: 25 jaar

• Woonplaats: Sarawal

• Land: Nepal

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen