Bidden vanuit de ander
“Ik werk op een zorgboerderij met ouderen die verschillende psychische of verstandelijke problemen hebben. We bidden daar altijd voor het eten en voor de zorgen die er zijn. Verschillende cliënten zijn niet christelijk opgevoed. Ik vind het lastig om te bedenken wat ik moet bidden, zodat het voor deze mensen ook begrijpelijk is.”
Het is goed dat je nadenkt over je gebed. Hoe vaak bidden we niet gedachteloos, in de woorden die we altijd gebruiken, woorden die vaak weinig zeggen over ons hart en wat er echt van binnen leeft. Fijn ook dat jullie bidden met cliënten die niet christelijk zijn opgevoed. Dan luistert je gebed wel nauw. Toch wil ik eerst waarschuwen voor een valkuil. Want voor wie bid je eigenlijk? Op wie ben je gericht als je bidt? Ik betrap mezelf er regelmatig op dat, als ik ergens voorga in het gebed, ik toch wel heel gauw kijk naar de aanwezige mensen. Komt mijn gebed bij hen over? Kunnen ze het volgen?
Op God gericht
Nu is het zeker belangrijk dat je aansluit bij de mensen om je heen. Je bent ook hun stem tot God. Maar je kunt daar zo op gefocust zijn, dat je vergeet dat je tot God bidt, de hoogste Majesteit, de Schepper en Onderhouder van de hemel en van de aarde.
Je moet dus allereerst beseffen dat je het niet voor de mensen doet, maar voor God. Het gaat om Zijn eer. Hij wordt erdoor verheerlijkt als we in afhankelijkheid tot Hem bidden. Je gebed moet dus vooral op Hem gericht zijn. Dat geeft ook een ootmoedige, nederige houding. Want ik bid tot de heilige, hoge God, de Koning van hemel en aarde. Ik ben zelf een nietig en zondig mens. En de mensen om mij heen, voor en met wie ik bid, zijn dat ook. Samen naderen we voor God, Die om Jezus’ wil kan en wil horen en verhoren. David zingt: Gij hoort het gebed. Tot U zal alle vlees komen (Ps. 65:3).
God weet alle dingen, ook wat jij en je cliënten nodig hebben. Toch wil Hij dat we erom bidden. Daarmee belijden we onze afhankelijkheid. Dat mag ook een beetje ontspanning geven. Het hangt niet van mijn gebed af.
Met verwachting
Toch snap ik je vraag heel goed. Het is ook belangrijk dat je de ander meeneemt in je gebed. Maar hoe doe je dat? Ik denk vooral door te bidden vanuit de ander. Als je de mensen om je heen in gedachten neemt, en vanuit hun perspectief tot de Heere bidt, in gewoon normaal Nederlands, dan hoop ik dat ze zich herkennen in wat je zegt. Maak het maar heel concreet, voor zover dat mogelijk is. Bid voor mevrouw X die zo angstig is, en voor meneer Y die z’n vrouw zo mist. Het kan misschien ook helpen om vooraf te vragen waarvoor je kunt bidden. Of je legt het even van tevoren uit. Dan letten je cliënten mogelijk extra op en kunnen ze het plaatsen.
Laat vooral ook in je houding merken dat God leeft en hoort. Wees nederig, eerbiedig, en bid met verwachting. Ik weet het, dat zijn geen dingen die je zelf bezit. Maar dat mag je persoonlijke gebed zijn: “Heere, maak mij door Uw Geest nederig van hart, geef mij een besef van Wie U bent, geef me oprechte liefde tot mijn cliënten en schenk me het geloof om te bidden met verwachting. Om Jezus’ wil. Amen”.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 oktober 2021
Daniel | 36 Pagina's