Bukken!

Er was eens een oude leraar in Afrika. Hij vertelde aan de kinderen over de geschiedenis van Noach, die bouwde aan de ark. Deze leraar vertelde dat Noach, voordat hij tot de bouw van de ark overging, eerst zijn zoon Sem er op uitstuurde om te kijken wat de maat zou zijn van het grootste dier, dat straks in de ark zou moeten komen. Dat bleek de olifant te zijn.

“Daarop”, zei de leraar, “maakte Noach dus de deur zo groot, dat er net een olifant door kon.

Maar wat gebeurde er? Jafeth kwam aanlopen en zei: “Vader, ik heb een giraffe gezien en zijn kop is veel hoger dan de deur van de ark”.

De oude man keek zijn leerlingen aan en vertelde verder. “Wel”, zei Noach toen, “dan moet hij zijn kop maar laten zakken, anders kan hij buiten blijven.”

“Maar meester, dit verhaal staat zo niet in de Bijbel. Wilt u er ons wat mee leren? Want dat is meestal zo, als u ons een verhaal vertelt. Wat bedoelt u met dit verhaal?”, vroegen de kinderen.

De oude leraar zei: ‘Zó moet ook de hoogmoedige zondaar zijn hoofd laten zakken, anders zal hij nooit door de poort het eeuwige leven kunnen ingaan.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen