Eerlijk Wandelen

Ik wist wel dat ik rein moest leven. Ik had zelfs bij het begin van mijn tienerjaren gebeden: “Geef mij kuisheid en onthouding, maar doe het niet meteen”. Ik ben gegaan langs verkeerde wegen.

Ik ging eens ging de tuin in. Alypius, mijn vriend volgde mij op de voet. Ik was vol innerlijke strijd. Ik nam mij voor om de Heere mijn God te dienen. Dat had ik me al heel lang voorgenomen. Toen ik het aan het overwegen was, merkte ik echter dat ik het niet helemaal wilde. Daarom vocht ik met mijzelf. Zo leed ik en ik leed eraan. Ik klaagde mij mijzelf bitterder aan dan ooit.

Toen kwam er enige tijd later een moment dat ik naar Alypius liep en tegen hem schreeuwde: “Wat is er met ons aan de hand? De eenvoudige mensen staan op en veroveren de hemel. En wij, met onze geleerdheid zonder hart? Schamen wij ons niet om hen niet eens achterna te gaan?” Alypius was onthutst. Ik liep dus de tuin in. Het stormde in mij. Alypius volgde mij. Wij gingen zitten. De laatste boei zou helemaal afknappen. Mijn verkeerde gewoonten bleven echter roepen: “Denk je dat je die dingen zult kunnen missen?” Toen brak er een geweldige storm los. Ik liep weg bij Alypius, want ik moest vreselijk huilen. Ik lag languit onder een vijgenboom en bad: “Heere, hoe lang nog? Waarom niet nu?” En ineens hoorde ik een stem die zingende zei: “Tolle lege, tolle lege, Neem en lees! Neem en lees!” Ik liep snel terug naar de plek waar Alypius nog zat. Daar lag het boek van de apostel. Ik pakte het en las zwijgend het gedeelte waar mijn ogen het eerst op vielen:

Laat ons, als in den dag, eerlijk wandelen, niet in brasserijen en dronkenschappen, niet in slaapkamers en ontuchtig heden, niet in twist en nijdigheid; Maar doet aan den Heere Jezus Christus, en verzorgt het vlees niet tot begeerlijkheden (Rom. 13:13-14).

Verder lezen wilde ik niet en het was ook niet nodig. Want meteen bij het lezen van de eerste zin stroomde er al een licht van zekerheid mijn hart binnen. En al de duisternis van mijn twijfel vluchtte weg.

Dit is een bewerking van een gedeelte uit Belijdenissen van Aurelius Augustinus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen