Calvijn en zelf verloochening

Slaapgebrek
Ken je het gevoel van wel wakker te zijn, maar toch niet helemaal? Na een lessenmarathon nog op de fiets naar huis: zijn die anderen nou zo gevaarlijk bezig, of ben ik het? Na een slaapfeestje met vriendinnen bij Nederlands luisteren naar de uitleg over grammatica: wazig hoor, of ligt het nou aan mij? Gelukkig, na een nachtje extra lang slapen blijkt de weg naar school toch minder gevaarlijk. En dat lijdend voorwerp is dan ook niet zo moeilijk als het leek.

Calvijn slaapt ’s nachts ook niet veel. Hij houdt zich vaak ook bezig met lessenmarathons. Of zoiets dan: Calvijn studeert veel in de Bijbel en allerlei geleerde boeken. Dat begint al als hij erg jong is: de momenten waarop hij slaperig wordt, gebruikt hij om de stof nog even te herhalen… Zo wordt hij in korte tijd erg geleerd, maar ook erg zwak: zijn gezondheid is niet geweldig. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat Calvijn roofbouw pleegt: hij vraagt zoveel van zijn lichaam, en hij geeft het nou nooit eens rust. Zijn slechte gezondheid en de vele pijnen die hij lijdt, hebben daar natuurlijk alles mee te maken. Toch moet je niet vergeten daar ook de andere kant van te zien: Calvijn werkt zo hard omdat hij het Evangelie wil verkondigen! Omdat hij ernaar verlangt dat het Koninkrijk van God groter zal worden. Daar heeft hij zelfs zijn nachtrust en zijn gezondheid voor over! En jij? Bid je ook zo vaak mee ‘Uw Koninkrijk kome?’ Dan hoop ik dat je het niet zult doen zoals die jongen, die zei: ‘Als we dat bidden, dan bid ik óf niet mee, of ik zeg er stilletjes achteraan: ‘Maar niet ín mij en ook niet dóór mij…’ Hopelijk mag je leren om je eigen verlangens opzij te zetten, te verloochenen, en God te volgen!

VRAGEN
1. Leg eens met eigen woorden uit wat zelfverloochening is:
Dat ik niet meer……      
En dat ik wel….
2. Over ‘Uw Koninkrijk kome’: Die jongen zei: ‘Als we dat bidden, dan bid ik óf niet mee, of ik zeg er stilletjes achteraan: ‘Maar niet ín mij en ook niet dóór mij…’      
Hoe zou je reageren als die jongen dat tegen jóu zei?

Die verloochening maakt deel uit van Calvijns leven. In alle opzichten wil hij zijn eigen verlangens achter laten, en alleen God volgen. Hij zei: ‘We zijn niet van onszelf, dus laten we onszelf maar zo gauw mogelijk vergeten.’ Dat hij daar echt uit leeft kun je bijvoorbeeld opmaken uit het volgende verhaal: Calvijn is lange tijd predikant in Genève. Helaas wordt hij op een gegeven moment verbannen uit Genève, omdat hij een conflict krijgt met de bestuurders van de stad. Jaren later moet hij noodgedwongen een nacht doorbrengen in de stad. Farel, een belangrijke dominee in Genève, hoort dat. Hij zoekt hem midden in de nacht op om hem over te halen toch te blijven wonen en werken in Genève. Je kunt je voorstellen dat Calvijn tegensputtert: hoe kan dat nou ooit; hij is alleen op doorreis, meer niet! Maar Farel houdt aan: Als je niet zult blijven, dan zul je daar altijd spijt van hebben. En Calvijn blijft. Hij schrijft daarover: ‘Ik breng mijn hart aan de Heere ten offer.’ Met andere woorden: zijn hart wilde eigenlijk wat anders, maar dat geeft hij uit dankbaarheid aan de Heere, hij luistert naar Zijn stem!

VRAGEN
3. Als Calvijn zegt ‘We zijn niet van onszelf..’ wat bedoelt hij dan? Kijk ook eens bij zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus
4. Vergeet jij jezelf wel eens, zoals Calvijn dat deed?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen