Volwassendoop en kinderdoop

Opdracht 1

• Lees het gedeelte op pagina 25 aandachtig door.

• Onderstreep de zinnen/woorden die van belang zijn om duidelijk te maken in welk opzicht Spurgeon met het gereformeerd belijden verschilde.

• Vul daarna de kolom in.

Opdracht 2

Iemand heeft eens over Spurgeon het volgende geschreven: "Ondanks de verschillen tussen Spurgeon en de gereformeerde gezindte mag toch van hem gezegd worden: "Gedenkt uwer voogangeren, die u het Woord Gods gesproken hebben; en volgt hun geloof na, aanschouwende de uitkomst hunner wandeling". Van Spurgeons prediking is juist in onze tijd nog wel het een en ander te leren".

Wat kunnen we in onze tijd van de prediking van Spurgeon leren (raadpleeg bijvoorbeeld enkele citaten van hem op pag. 15 van deze schets)?

AfScheiding

1. Welke bezwaren had Spurgeon volgens het bovenstaand citaat tegen de kerk?

2. Was het geoorloofd dat Spurgeon zich afscheidde van de Unie van Baptisten? Motiveer je antwoord.

3. Wanneer is het geoorloofd of mogelijk geboden om de kerk, waarin iemand een plaats heeft ontvangen, te verlaten?

Wat zou de reden ervan zijn dat jongeren en/of ouderen in onze tijd:

a. de gemeente vaarwel zeggen en naar een ander kerkwerband overgaan?

b. de kerk helemaal verlaten?

Twee verschillen waarvan wij denken dat Spurgeon daarin geen recht zicht heeft gehad.

Verwerping kinderdoop

Wij denken in de eerste plaats aan het negeren van de kinderdoop. Dat blijkt niet alleen uit zijn latere leven als predikant, maar zelfs reeds als hij op vijftienjarige leeftijd tot bekering komt. Hoewel hij als kind gedoopt is, laat hij zich dan „overdopen". Persoonlijk zien wij hierin bij Spurgeon een miskenning van de kinderdoop. Gesteld kan derhalve worden dat hij over het verbond der genade heel anders heeft gedacht dan Calvijn. De doop was voor Spurgeon als baptist veel meer een antwoord van de wedergeboren mens op de roeping van God. Bij de volwassendoop is er veel meer sprake van het subjectieve (d.i. wat van de mens uitgaat) als van het objectieve (d.i. wat van God uitgaat). Het geweldige van de kin

derdoop is daarentegen dat niet het kind vraagt naar God, doch dat de Heere vraagt naar het kind. Ook bij de doop van kinderen is de Heere de eerste. De Heere belooft. En Zijn belofte is veel meer dan onze belofte.

Leer der verwerping Het tweede waarin wij als

Het tweede waarin wij als gereformeerde gezindte verschillen met Spurgeon is de leer van de verwerping. De prins der predikers leerde

De prins der predikers leerde zeer zeker de verkiezing Gods tot zaligheid. Maar deze leer van de verkiezing bracht voor hem niet tegelijkertijd mee de leer van de verwerping. Trouwens, ook de leer van

Trouwens, ook de leer van de verkiezing tot zaligheid werd toen Spurgeon ouder werd als het ware steeds elastischer. Op een bepaald moment bad hij: „Heere, haast U Zich om al Uw uit

haast U Zich om al Uw uitverkorenen thuis te brengen en verkies er dan nog enigen bij". Wij kunnen wel begrijpen, dat hij dit bad in de gunning, doch gereformeerd d.i. Bijbels is het echt niet te noemen.

Zoals hierboven is geschreven wees Spurgeon de leer van de verwerping als predestinatie (voorbestemming) af. Waarschijnlijk is daarvan de oorzaak geweest zijn grote nadruk op de verantwoordelijkheid van de mens. Niemand mocht enige oor

Niemand mocht enige oorzaak hebben om zich voor de Heere te verontschuldigen in de dag der dagen. Hierin zijn wij het met Spurgeon eens. Maar dat houdt voor ons niet

Maar dat houdt voor ons niet in dat het „decretum horribele" (huiveringwekkend besluit) dan maar aan de kant geschoven moet worden, 't Zal juist zijn als men stelt dat men in de prediking en in het pastoraat daarmee voorzichtig en omzichtig moet omgaan. Echter... niet vergeten moet worden dat God ook verheerlijkt zal worden in hen die verloren gaan.

In de laatste jaren van Spurgeons leven gaat hij steeds meer inzien dat voor de Reformatorische leer van Gods vrije genade voor zondaren hoe langer hoe minder plaats gelaten werd in het Engelse kerkelijke en godsdienstige leven.

Eén en ander leidt ertoe dat Spurgeon zich afscheid van de Unie van Baptisten.

Hij schrijft over de situatie in zijn kerk het volgende:

'De verzoening wordt verworpen, de inspiratie van de Schrift wordt bespottelijk gemaakt, de Heilige Geest wordt verlaagd tot een kracht, de straf op de zonde wordt veranderd in een fictie (= denkbeeld dat niet op de werkelijkheid berust), de opstanding in een mythe, en toch verwachten deze vijanden van ons geloof van ons dat wij hen broeders noemen, en in bondgenootschap met hen blijven. In het kielzog van leerstellige leugens komt een natuurlijk verval van geestelijk leven, tot uiting komend in een behoefte aan bedenkelijke vormen van '•jermaaV, en een lusteloosheid om stichtelijke samenkomsten bij te wonen'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen